پرش به محتوا

اسباب نزول: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۱۹۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۸ مارس ۲۰۱۷
جز
افزایش مطلب
جز (ویرایش و تمیزکاری)
جز (افزایش مطلب)
خط ۲: خط ۲:
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[اسفند]]|روز=[[۱۸]]|سال=[[۱۳۹۵]]|کاربر=Shamsoddin  }}
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[اسفند]]|روز=[[۱۸]]|سال=[[۱۳۹۵]]|کاربر=Shamsoddin  }}
{{تفسیر}}
{{تفسیر}}
'''اَسْبابِ نُزول''' حوادث یا موقعیت‌هایی که در پی آن‌ها [[آیه]] یا آیاتی از [[قرآن]] نازل شده است. به این موقعیت‌ یا حوادث شأن نزول نیز گفته شده است. اسباب نزول نقش مهمی در [[تفسیر]] آیات قرآن دارند و در کتاب‌های علوم قرآن و تفاسیر به آنها توجه می‌شود. عالمان مسلمان کتاب‌های مستقلی نیز درباره اسباب نزول نوشته‌اند. همه آیات قرآن شان نزول ندارند. برخی از قرآن‌شناسان مجموع اسباب نزول را حدود ۴۶۰ مورد دانسته‌اند.
'''اَسْبابِ نُزول''' یا '''شَأن نزول''' حوادث یا موقعیت‌هایی که در پی آن‌ها [[آیه]] یا آیاتی از [[قرآن]] نازل شده است. اسباب نزول نقش مهمی در [[تفسیر]] آیات قرآن دارند و در کتاب‌های علوم قرآن و تفاسیر به آنها توجه می‌شود. عالمان مسلمان کتاب‌های مستقلی نیز درباره اسباب نزول نوشته‌اند. همه آیات قرآن شان نزول ندارند. برخی از قرآن‌شناسان مجموع اسباب نزول را حدود ۴۶۰ مورد دانسته‌اند.
 
== مفهوم ==
== مفهوم ==
'''اسباب'''، جمع سبب و به معنای هر چیزی است که برای رسیدن به هدف می‌توان از آن کمک گرفت؛ این کلمه و مشتقات آن در معانی پیوند، افزار، باعث، دستاویز و خویشاوند به کار رفته‌اند.<ref>حجتی، اسباب نزول، ص۱۷.</ref> کلمه «سبب و اسباب» در [[قرآن کریم]]، طبق برخی از مفاهیم یادشده به کار رفته است:
'''اسباب'''، جمع سبب و به معنای هر چیزی است که برای رسیدن به هدف می‌توان از آن کمک گرفت؛ این کلمه و مشتقات آن در معانی پیوند، افزار، باعث، دستاویز و خویشاوند به کار رفته‌اند.<ref>حجتی، اسباب نزول، ص۱۷.</ref> کلمه «سبب و اسباب» در [[قرآن کریم]]، طبق برخی از مفاهیم یادشده به کار رفته است:
خط ۱۰: خط ۱۱:


«سبب نزول» در قرآن پژوهی به معنای ظرف، شرایط، علت و موقعیت است که رخ می‌دهد و لذا خداوند درباره آن با بشر (پیامبر) با واسطه یا بی‌واسطه، سخن می‌گوید و به تبیین و راهنمایی می‌پردازد. حوادثی که موجب نزول وحی از آسمان شده است، به طور تقریبی ۴۶۰ حادثه بوده است.<ref>دراسة فی اسباب النزول، حسن حنفی، ص۱۳۶؛ به نقل حاجی میرزایی، اسباب نزول، در دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۱۹۲.</ref>
«سبب نزول» در قرآن پژوهی به معنای ظرف، شرایط، علت و موقعیت است که رخ می‌دهد و لذا خداوند درباره آن با بشر (پیامبر) با واسطه یا بی‌واسطه، سخن می‌گوید و به تبیین و راهنمایی می‌پردازد. حوادثی که موجب نزول وحی از آسمان شده است، به طور تقریبی ۴۶۰ حادثه بوده است.<ref>دراسة فی اسباب النزول، حسن حنفی، ص۱۳۶؛ به نقل حاجی میرزایی، اسباب نزول، در دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۱۹۲.</ref>
== تفاوت شأن نزول و اسباب نزول==
بر اساس دیدگاه برخی از مفسران اسباب نزول با شأن نزول متفاوت و میان آنها نسبت عام و خاص برقرار است. آنان شأن نزول را شامل همه اشخاص و حوادثی می‌دانند که قبل از نزول قرآن یا همزمان با نزول آن آیه یا آیاتی از قرآن درباره آنها نازل شده و هچنین اشخاص یا حوادثی که پس از نزول قرآن ، آیه یا آیاتی از قرآن بر آنها تطبیق شده است و سبب نزول را تنها پیش‌آمدهایی می‌دانند که در پی آن آیه یا آیاتی نازل شده است. البته در برخی از کتاب‌های تفسیری و علوم قرآنی شأن نزول با سبب نزول مرداف دانسته شده است. منشأ مرداف دانستن شأن نزول و سبب نزول برخی از تفاسیر فارسی مانند کشف الاسرار میبدی و روض الجنان ابوالفتوح رازی و نیز کاربرد فنزلت در بسیاری از روایات اسباب نزول، معرفی شده است.{{مدرک}}


== آیات و سور فاقد «اسباب نزول» خاص ==
== آیات و سور فاقد «اسباب نزول» خاص ==