سوره جاثیه: تفاوت میان نسخهها
جز
←آیات مشهور
جز (←آیات مشهور) |
جز (←آیات مشهور) |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
ترجمه: هر که کاری شایسته کند، به سود خود اوست، و هر که بدی کند به زیانش باشد. سپس به سوی پروردگارتان برگردانیده میشوید. | ترجمه: هر که کاری شایسته کند، به سود خود اوست، و هر که بدی کند به زیانش باشد. سپس به سوی پروردگارتان برگردانیده میشوید. | ||
در تفسیر این آیه آمده است این عبارت که بارها در آیات قرآن آمده ([[سوره لقمان]] آیه ۱۲ و [[سوره زمر]] آیه ۴۱)، پاسخی است به کسانی که میگویند اطاعت و نافرمانی ما برای خدا چه سود و زیانی دارد. این آیات میگویند این شما هستید که در پرتو اعمال صالح تکامل مییابید، و این شما هستید که بر اثر جرم و گناه سقوط کرده در پرتگاه غضب و بعد از رحمت او گرفتار لعنت ابدی میشوید.<ref>مکارم شیرازی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۷ش، ج۴، ص۴۰۴.</ref>علامه طباطبایی مفسر شیعی آیه را تعلیل برای آیه قبل می داند و نتیجه این دو آیه را این می داند که خداوند مردم را در برابر کار هایی که کرده اند جزاء مى دهد، زیرا اعمال هرگز بى اثر رها نمى شود، بلکه هر کس عملى صالح انجام دهد از آن بهره مند مى شود، و هر کس عملى زشت مرتکب گردد از آن متضرر مى گردد. و بعد همگى شما به سوى پروردگارتان مراجعه خواهید نمود، و او بر حسب اعمالى خوب و بدی که کرده اید جزایتان مى دهد.<ref>طباطبایی،المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۸، ص۱۶۴. | در تفسیر این آیه آمده است این عبارت که بارها در آیات قرآن آمده ([[سوره لقمان]] آیه ۱۲ و [[سوره زمر]] آیه ۴۱)، پاسخی است به کسانی که میگویند اطاعت و نافرمانی ما برای خدا چه سود و زیانی دارد. این آیات میگویند این شما هستید که در پرتو اعمال صالح تکامل مییابید، و این شما هستید که بر اثر جرم و گناه سقوط کرده در پرتگاه غضب و بعد از رحمت او گرفتار لعنت ابدی میشوید.<ref>مکارم شیرازی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۷ش، ج۴، ص۴۰۴.</ref>[[علامه طباطبایی]] [[مفسر]] شیعی آیه را تعلیل برای آیه قبل می داند و نتیجه این دو آیه را این می داند که خداوند مردم را در برابر کار هایی که کرده اند جزاء مى دهد، زیرا اعمال هرگز بى اثر رها نمى شود، بلکه هر کس عملى صالح انجام دهد از آن بهره مند مى شود، و هر کس عملى زشت مرتکب گردد از آن متضرر مى گردد. و بعد همگى شما به سوى پروردگارتان مراجعه خواهید نمود، و او بر حسب اعمالى خوب و بدی که کرده اید جزایتان مى دهد.<ref>طباطبایی،المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۸، ص۱۶۴. | ||
</ref> | </ref> | ||