کاربر ناشناس
سوره جاثیه: تفاوت میان نسخه‌ها
منبع یابی، اصلاح پاورقی و منابع
imported>Salvand جز (←لید: لینک کلمات) |
imported>M.r.seifi (منبع یابی، اصلاح پاورقی و منابع) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{سوره||نام = جاثیه |کتابت = ۴۵|جزء = ۲۵|آیه = ۳۷|مکی/مدنی = مکی |شماره نزول = ۶۵|بعدی = [[سوره احقاف|احقاف]] |قبلی = [[سوره دخان|دخان]] |کلمه = ۴۸۹ |حرف = ۲۰۸۵|تصویر=سوره جاثیه.jpg}} | {{سوره||نام = جاثیه |کتابت = ۴۵|جزء = ۲۵|آیه = ۳۷|مکی/مدنی = مکی |شماره نزول = ۶۵|بعدی = [[سوره احقاف|احقاف]] |قبلی = [[سوره دخان|دخان]] |کلمه = ۴۸۹ |حرف = ۲۰۸۵|تصویر=سوره جاثیه.jpg}} | ||
'''سوره جاثیه''' چهل و پنجمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مکی|سوره‌های مکی]] [[قرآن]] که در [[جزء قرآن|جزء]] ۲۵ قرآن جای گرفته است. جاثیه به معنای «به زانو درآمدن» است و این سوره را جاثیه می‌نامند، زیرا در [[آیه]] ۲۸ آن، از به زانو درآمدن هر امتی در [[قیامت]] برای گرفتن [[نامه اعمال|نامه اعمالش]] سخن گفته شده است. بحث حقانیت قرآن، [[توحید|وحدانیت]] خداوند و تهدید گمراهانی که اصرار بر عقاید انحرافی خود دارند و همچنین دعوت [[ایمان|مؤمنان]] به عفو [[کفر|کافران]] و توصیف صحنه‌هایی از [[قیامت]] از موضوعات مطرح‌شده در این [[سوره]] است.در فضیلت تلاوت این سوره از جمله از [[پیامبر(ص)]] روایت شده است هر کس سوره جاثیه را قرائت کند خداوند عیب‌های او را می‌پوشاند و حالت ترس و نگرانی او را هنگام حسابرسی آرام می‌کند. | '''سوره جاثیه''' چهل و پنجمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مکی|سوره‌های مکی]] [[قرآن]] که در [[جزء قرآن|جزء]] ۲۵ قرآن جای گرفته است. جاثیه به معنای «به زانو درآمدن» است و این سوره را جاثیه می‌نامند، زیرا در [[آیه]] ۲۸ آن، از به زانو درآمدن هر امتی در [[قیامت]] برای گرفتن [[نامه اعمال|نامه اعمالش]] سخن گفته شده است. بحث حقانیت قرآن، [[توحید|وحدانیت]] خداوند و تهدید گمراهانی که اصرار بر عقاید انحرافی خود دارند و همچنین دعوت [[ایمان|مؤمنان]] به عفو [[کفر|کافران]] و توصیف صحنه‌هایی از [[قیامت]] از موضوعات مطرح‌شده در این [[سوره]] است. در فضیلت تلاوت این سوره از جمله از [[پیامبر(ص)]] روایت شده است هر کس سوره جاثیه را قرائت کند خداوند عیب‌های او را می‌پوشاند و حالت ترس و نگرانی او را هنگام حسابرسی آرام می‌کند. | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
* '''نامگذاری''' | * '''نامگذاری''' | ||
این [[سوره]] را به این دلیل '''جاثیه''' (به زانو درآمده) نامیده‌اند که در [[آیه]] ۲۸ آمده است هر امتی در [[قیامت]] برای گرفتن [[نامه اعمال|نامه اعمالش]] به زانو درمی‌آید. این کلمه فقط یک بار در [[قرآن]]، آن هم در این آیه به کار رفته است. نام دیگر این سوره '''شریعت''' است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۲۵۰.</ref> | این [[سوره]] را به این دلیل '''جاثیه''' (به زانو درآمده) نامیده‌اند که در [[آیه]] ۲۸ آمده است هر امتی در [[قیامت]] برای گرفتن [[نامه اعمال|نامه اعمالش]] به زانو درمی‌آید. این کلمه فقط یک بار در [[قرآن]]، آن هم در این آیه به کار رفته است. نام دیگر این سوره '''شریعت''' است.<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۵۰.</ref> | ||
* '''محل و ترتیب نزول''' | * '''محل و ترتیب نزول''' | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
* '''تعداد آیات و دیگر ویژگی‌ها''' | * '''تعداد آیات و دیگر ویژگی‌ها''' | ||
[[سوره]] جاثیه ۳۷ [[آیه]]، ۴۸۹ کلمه و ۲۰۸۵ حرف دارد. این سوره از نظر حجمی از [[سوره‌های مثانی|سوره‌های مَثانی]] قرآن و اندکی کمتر از یک [[حزب (قرآن)|حزب]] است. سوره جاثیه با [[حروف مقطعه|حروف مُقَطَّعه]] «حم» (خوانده می‌شود حامیم) شروع می‌شود؛ به همین سبب این سوره را جزو [[حوامیم|حامیمات]] (یا حوامیم) دانسته‌اند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۲۵۰.</ref> | [[سوره]] جاثیه ۳۷ [[آیه]]، ۴۸۹ کلمه و ۲۰۸۵ حرف دارد. این سوره از نظر حجمی از [[سوره‌های مثانی|سوره‌های مَثانی]] قرآن و اندکی کمتر از یک [[حزب (قرآن)|حزب]] است. سوره جاثیه با [[حروف مقطعه|حروف مُقَطَّعه]] «حم» (خوانده می‌شود حامیم) شروع می‌شود؛ به همین سبب این سوره را جزو [[حوامیم|حامیمات]] (یا حوامیم) دانسته‌اند.<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۵۰.</ref> | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
[[سوره]] جاثیه با بیان حقانیت قرآن آغاز می‌شود و سپس با ذکر نشانه‌هایی از عظمت خلقت در آسمان‌ها و زمین به وحدانیت خداوند اشاره می‌کند و کسانی را که با وجود این نشانه‌ها بر عقاید انحرافی خود اصرار می‌ورزند، به کیفر سختی تهدید می‌کند. این سوره در ادامه با دعوت مؤمنان به عفو کافران و آوردن شاهد مثالی درباره کفران نعمت‌های خداوند یعنی ناسپاسی قوم [[بنی‌اسرائیل]] و سرنوشت آنان که در حکم مقدمه‌ای برای آیات بعدی است، به پیامبر دستور می‌دهد که از شریعت پیروی کند، نه از خواسته‌های جاهلان. | [[سوره]] جاثیه با بیان حقانیت قرآن آغاز می‌شود و سپس با ذکر نشانه‌هایی از عظمت خلقت در آسمان‌ها و زمین به وحدانیت خداوند اشاره می‌کند و کسانی را که با وجود این نشانه‌ها بر عقاید انحرافی خود اصرار می‌ورزند، به کیفر سختی تهدید می‌کند. این سوره در ادامه با دعوت مؤمنان به عفو کافران و آوردن شاهد مثالی درباره کفران نعمت‌های خداوند یعنی ناسپاسی قوم [[بنی‌اسرائیل]] و سرنوشت آنان که در حکم مقدمه‌ای برای آیات بعدی است، به پیامبر دستور می‌دهد که از شریعت پیروی کند، نه از خواسته‌های جاهلان. | ||
پس از آن، قولِ گروهی از منکران [[معاد]] و پاسخ به آنان می‌آید و در آیات انتهایی، صحنه‌هایی از [[قیامت]] و گوشه‌هایی از حالات مجرمان در پیشگاه الهی ترسیم می‌شود<ref> | پس از آن، قولِ گروهی از منکران [[معاد]] و پاسخ به آنان می‌آید و در آیات انتهایی، صحنه‌هایی از [[قیامت]] و گوشه‌هایی از حالات مجرمان در پیشگاه الهی ترسیم می‌شود<ref>رجوع کنید به: طباطبایی، المیزان، ۱۹۷۴م، ج۱۸، ص۱۵۴.</ref> | ||
{{سوره جاثیه}} | {{سوره جاثیه}} | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
==فضیلت و خواص== | ==فضیلت و خواص== | ||
در فضیلت این [[سوره]] از [[پیامبر]](ص) نقل شده هر کس سوره جاثیه را قرائت کند، خداوند عیب‌های او را می‌پوشاند و حالت ترس و نگرانی او را هنگام حسابرسی آرام می‌کند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، | در فضیلت این [[سوره]] از [[پیامبر]](ص) نقل شده هر کس سوره جاثیه را قرائت کند، خداوند عیب‌های او را می‌پوشاند و حالت ترس و نگرانی او را هنگام حسابرسی آرام می‌کند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۹، ص۱۱۸.</ref> | ||
از [[امام باقر]](ع) نیز روایت شده هر کس سوره جاثیه را قرائت نماید پاداشش این است که هرگز آتش به او نمی‌رسد و صدای زوزه آتش جهنم را نمی‌شنود و با پیامبر همراه خواهد بود.<ref>صدوق، ثواب الاعمال، ۱۳۸۲ش، ص۱۱۴.</ref> | از [[امام باقر]](ع) نیز روایت شده هر کس سوره جاثیه را قرائت نماید پاداشش این است که هرگز آتش به او نمی‌رسد و صدای زوزه آتش جهنم را نمی‌شنود و با پیامبر همراه خواهد بود.<ref>صدوق، ثواب الاعمال، ۱۳۸۲ش، ص۱۱۴.</ref> | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
* قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند، تهران، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۸ق/۱۳۷۶ش. | * قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند، تهران، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۸ق/۱۳۷۶ش. | ||
* بحرانی، سید هاشم، البرهان، تهران، بنیاد بعثت، ۱۴۱۶ق. | * بحرانی، سید هاشم، البرهان، تهران، بنیاد بعثت، ۱۴۱۶ق. | ||
* خرمشاهی، بهاءالدین، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، تهران، انتشارات دوستان، ۱۳۷۷ش. | |||
* سعدی، مصلح‌بن‌عبدالله، گلستان، دیباچه، تصحیح: حسین استادولی، انشارات، قدیانی، چاپ۲۹، ۱۳۹۳ش. | * سعدی، مصلح‌بن‌عبدالله، گلستان، دیباچه، تصحیح: حسین استادولی، انشارات، قدیانی، چاپ۲۹، ۱۳۹۳ش. | ||
* صدوق، محمد بن علی، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، تحقیق: صادق حسن زاده، تهران، ارمغان طوبی، ۱۳۸۲ش. | * صدوق، محمد بن علی، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، تحقیق: صادق حسن زاده، تهران، ارمغان طوبی، ۱۳۸۲ش. | ||
* طباطبایی، | * طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمي للمطبوعات، چاپ دوم، ۱۹۷۴م. | ||
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، | * طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمي للمطبوعات، چاپ اول، ۱۴۱۵ق. | ||
* علی‌بابایی، احمد، برگزیده تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۸۷ش. | * علی‌بابایی، احمد، برگزیده تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۸۷ش. | ||
* محقق، محمدباقر، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی، تهران، انتشارات اسلامى، چاپ چهارم، ۱۳۶۱ش. | * محقق، محمدباقر، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی، تهران، انتشارات اسلامى، چاپ چهارم، ۱۳۶۱ش. | ||