سوره جاثیه: تفاوت میان نسخه‌ها

{{سوره||نام = جاثیه |کتابت = ۴۵|جزء = ۲۵|آیه = ۳۷|مکی/مدنی = مکی |شماره نزول = ۶۵|بعدی = [[سوره احقاف|احقاف]] |قبلی = [[سوره دخان|دخان]] |کلمه = ۴۸۹ |حرف = ۲۰۸۵|تصویر=سوره جاثیه.jpg}}

'''سوره جاثیه''' چهل و پنجمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مکی|سوره‌های مکی]] [[قرآن]] که در [[جزء قرآن|جزء]] ۲۵ قرآن جای گرفته است. این سوره را جاثیه می‌نامند، زیرا در [[آیه]] ۲۸ آن از به زانو درآمدن هر امتی در [[قیامت]] برای گرفتن نامه‌های اعمالش اشاره شده است. بحث حقانیت قرآن، وحدانیت خداوند و تهدید گمراهانی که اصرار بر عقاید انحرافی خود دارند و همچنین دعوت مؤمنان به عفو کافران و توصیف صحنه‌هایی از [[قیامت]] از موضوعات مطرح شده در این [[سوره]] است. این سوره از نظر حجم از [[سوره‌های مثانی]] و بیست و ششمین سوره‌ای است که با [[حروف مقطعه]] آغاز می‌گردد. در فضیلت تلاوت این سوره از [[پیامبر(ص)]] آمده هر کس سوره جاثیه را قرائت کند خداوند عیب‌های او را می‌پوشاند و حالت ترس و نگرانی او را هنگام حسابرسی آرام می‌کند.

* '''نامگذاری'''

این [[سوره]] را به این دلیل '''جاثیه''' (به زانو درآمده) نامیده‌اند که در [[آیه]] ۲۸ آمده است هر امتی در [[قیامت]] برای گرفتن [[نامه اعمال|نامه‌ اعمالش]] به زانو درمی‌آید. این کلمه فقط یک بار در [[قرآن]]، آن هم در این آیه به کار رفته است. نام دیگر این سوره '''شریعت''' است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۲۵۰.</ref>