۱۷٬۳۴۰
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←نسب و زندگینامه) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| اجازه روایت از = | | اجازه روایت از = | ||
| اجازه اجتهاد از = | | اجازه اجتهاد از = | ||
| اجازه روایت به = [[شیخ احمد احسایی]] • [[عبدعلی بن امید گیلانی|شیخ عبدعلی گیلانی]] • [[ملاعلی رازی نجفی|شیخ ملاعلی رازی]] • [[اسدالله دزفولی|شیخ | | اجازه روایت به = [[شیخ احمد احسایی]] • [[عبدعلی بن امید گیلانی|شیخ عبدعلی گیلانی]] • [[ملاعلی رازی نجفی|شیخ ملاعلی رازی]] • [[اسدالله دزفولی|شیخ اسدالله دزفولی]] • [[سید عبدالله شبر]] | ||
| اجازه اجتهاد به = | | اجازه اجتهاد به = | ||
| تالیفات =[[کشف الغطاء عن مبهمات الشریعة الغراء (کتاب)|کشف الغطاء]] • الحقّ المبین فی تصویب المجتهدین و تخطئه الاخباریین • بغیة الطّالب فی معرفة المفّوض و الواجب • غایه المراد فی احکام الجهاد • منهج الرّشاد لمن اراد السّداد | | تالیفات =[[کشف الغطاء عن مبهمات الشریعة الغراء (کتاب)|کشف الغطاء]] • الحقّ المبین فی تصویب المجتهدین و تخطئه الاخباریین • بغیة الطّالب فی معرفة المفّوض و الواجب • غایه المراد فی احکام الجهاد • منهج الرّشاد لمن اراد السّداد | ||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
==نسب و زندگینامه== | ==نسب و زندگینامه== | ||
نسب آل کاشف الغطاء به [[مالک اشتر]] میرسد. پدر او، خضر، که از عالمان و زاهدان روزگار خود شمرده میشد، از جناجیه در اطراف شهر [[حله]] به قصد تحصیل به [[نجف]] رفت و در همان شهر ماند و در ۱۱۸۱ق درگذشت.<ref>معلم حبیبآبادی، مکارم الآثار، ج | نسب آل کاشف الغطاء به [[مالک اشتر]] میرسد. پدر او، خضر، که از عالمان و زاهدان روزگار خود شمرده میشد، از جناجیه در اطراف شهر [[حله]] به قصد تحصیل به [[نجف]] رفت و در همان شهر ماند و در ۱۱۸۱ق درگذشت.<ref>معلم حبیبآبادی، مکارم الآثار، ج ۳،ص۸۵۲؛ آقابزرگ، طبقات اعلام الشیعه، ص۲۴۹.</ref> شیخ جعفر هم در نجف زاده شد. | ||
[[پرونده:سنگ قبر کاشف الغطاء.jpg|بندانگشتی|۱۷۰px|سنگ قبر کاشف الغطاء]] | [[پرونده:سنگ قبر کاشف الغطاء.jpg|بندانگشتی|۱۷۰px|سنگ قبر کاشف الغطاء]] | ||
او در کربلا و نجف به تحصیل پرداخت و پس از آموختن علم تا پایان عمر در نجف ساکن بود. او در رجب ۱۲۲۷ق nv k[t درگذشت و در مقبرهای | او در کربلا و نجف به تحصیل پرداخت و پس از آموختن علم تا پایان عمر در نجف ساکن بود. او در رجب ۱۲۲۷ق nv k[t درگذشت و در مقبرهای که خود آماده کرده بود (یکی از حجرههای مدرسه خود)، در محله عماره نجف [[دفن]] شد. گنبدی بر مقبره او ساختهاند. جمعی از اولاد و اعقاب او در همین مقبره دفن شدهاند.<ref>خوانساری، روضات الجنات، ج۲، ص۲۰۶.</ref> | ||
شیخ جعفر کاشف الغطاء، در صدر خاندان کاشف الغطاء قرار دارد که از خاندانهای علمی شیعی قرن ۱۳ و ۱۴ق است. عالمان بسیاری از این خاندان برخاستهاند؛ از جمله [[محمد حسین کاشف الغطا]] که از [[مراجع تقلید شیعه]] قرن ۱۴ قمری است. مبارزه با [[اخباری گری]] و گسترش اندیشههای اصولی [[وحید بهبهانی]]، از ویژگیهای عالمان این خاندان بوده است. | شیخ جعفر کاشف الغطاء، در صدر خاندان کاشف الغطاء قرار دارد که از خاندانهای علمی شیعی قرن ۱۳ و ۱۴ق است. عالمان بسیاری از این خاندان برخاستهاند؛ از جمله [[محمد حسین کاشف الغطا]] که از [[مراجع تقلید شیعه]] قرن ۱۴ قمری است. مبارزه با [[اخباری گری]] و گسترش اندیشههای اصولی [[وحید بهبهانی]]، از ویژگیهای عالمان این خاندان بوده است. | ||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
{{ستون-شروع|۲}} | {{ستون-شروع|۲}} | ||
* [[محمدحسن نجفی]]، صاحب [[جواهر الکلام (کتاب)|جواهر]] (م۱۲۶۶ق) | * [[محمدحسن نجفی]]، صاحب [[جواهر الکلام (کتاب)|جواهر]] (م۱۲۶۶ق) | ||
* [[اسدالله دزفولی|شیخ | * [[اسدالله دزفولی|شیخ اسدالله دزفولی کاظمی]] (م۱۲۳۴ق) | ||
* [[علی هزار جریبی|شیخ علی هزار جریبی]] (م۱۲۵۴ق) | * [[علی هزار جریبی|شیخ علی هزار جریبی]] (م۱۲۵۴ق) | ||
* [[محمد تقی اصفهانی|شیخ محمدتقی اصفهانی]] (م ۱۲۴۸ق) | * [[محمد تقی اصفهانی|شیخ محمدتقی اصفهانی]] (م ۱۲۴۸ق) | ||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
* چهار تن از فرزندانش: موسی، [[علی بن جعفر کاشف الغطاء|علی]]، حسن و محمد<ref>حرزالدین،معارف الرجال، ج۱، ص۱۵۲-۱۵۳</ref> | * چهار تن از فرزندانش: موسی، [[علی بن جعفر کاشف الغطاء|علی]]، حسن و محمد<ref>حرزالدین،معارف الرجال، ج۱، ص۱۵۲-۱۵۳</ref> | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
کسانی چون [[شیخ احمد احسایی]] (م ۱۲۴۱ق)، [[عبد علی بن امید گیلانی|شیخ عبدعلی بن امید گیلانی]]، [[ملاعلی رازی نجفی|شیخ ملاعلی رازی نجفی]]، [[ | کسانی چون [[شیخ احمد احسایی]] (م ۱۲۴۱ق)، [[عبد علی بن امید گیلانی|شیخ عبدعلی بن امید گیلانی]]، [[ملاعلی رازی نجفی|شیخ ملاعلی رازی نجفی]]، [[اسدالله دزفولی|شیخ اسدالله دزفولی]] و [[سیدعبدالله شبر|سید عبدالله کاظمی شُبَّر]] (م ۱۲۴۲ق) از او [[اجازه روایت|اجازۀ روایت]] یافتهاند.<ref>حرزالدین،معارف الرجال، ج۱، ص۱۵۲-۱۵۳</ref> | ||
==زعامت دینی== | ==زعامت دینی== | ||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
در روزگار کاشف الغطاء برخورد علمی سختی میان عالمان [[اصول|اصولی]] و [[اخباری]] شیعی پدید آمده بود و هریک از آن دو طایفه میکوشید نظر خود را اثبات و نظر مخالف را رد و محکوم کند. شیخ جعفر که از تربیت یافتگان مکتب اصولی [[وحید بهبهانی]] و طرفدار [[اجتهاد]] و استنباط بود و از به کارگیری عقل و استدلال در درک [[عقاید]] و [[احکام شرعی]] دفاع میکرد، به دفاع از [[علم اصول]] برخاست. | در روزگار کاشف الغطاء برخورد علمی سختی میان عالمان [[اصول|اصولی]] و [[اخباری]] شیعی پدید آمده بود و هریک از آن دو طایفه میکوشید نظر خود را اثبات و نظر مخالف را رد و محکوم کند. شیخ جعفر که از تربیت یافتگان مکتب اصولی [[وحید بهبهانی]] و طرفدار [[اجتهاد]] و استنباط بود و از به کارگیری عقل و استدلال در درک [[عقاید]] و [[احکام شرعی]] دفاع میکرد، به دفاع از [[علم اصول]] برخاست. | ||
نمود برجستۀ این جدال، برخورد شدید او با [[محمد بن عبدالنبی نیشابوری|شیخ محمد بن عبدالنّبی نیشابوری]] (م ۱۲۳۲ق) عالم اخباری مشهور بود که بر اثر آن، میرزا محمد احساس خطر کرد و به ایران آمد و به [[فتحعلی شاه]] پناه برد. شیخ جعفر نخست کتابی با عنوان [[کشف الغطاء عن معایب میرزا محمد عدوّالعلماء]] در رد آرای او نوشت و آن را برای شاه ایران فرستاد.<ref>آقابزرگ، الذریعه، ج۴۵، | نمود برجستۀ این جدال، برخورد شدید او با [[محمد بن عبدالنبی نیشابوری|شیخ محمد بن عبدالنّبی نیشابوری]] (م ۱۲۳۲ق) عالم اخباری مشهور بود که بر اثر آن، میرزا محمد احساس خطر کرد و به ایران آمد و به [[فتحعلی شاه]] پناه برد. شیخ جعفر نخست کتابی با عنوان [[کشف الغطاء عن معایب میرزا محمد عدوّالعلماء]] در رد آرای او نوشت و آن را برای شاه ایران فرستاد.<ref>آقابزرگ، الذریعه، ج۴۵، ص۱۸؛ خوانساری، روضات الجنات، ج۲، ۲۰۴.</ref> و آنگاه خود به ایران آمد و کاری کرد که شاه قاجار شیخ محمد را از خود راند.<ref>آقابزرگ، طبقات اعلام الشیعه، ص۲۵۰</ref>. | ||
وی سپس ضمن سفر به اصفهان کتاب دیگری به نام [[الحقّ المبین فی تصویب المجتهدین و تخطئه جهّال الاخباریین]] برای فرزند خود [[علی بن جعفر کاشف الغطاء|شیخ علی]] نوشت و باز هم نظریات اخباریان را رد و محکوم کرد.<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ج۷، ص۳۷</ref> [[میرزا محمد اخباری]] نیز کتابی با عنوان [[الصیحه بالحق علی من الحد و تزندق|الصیحه بالحقّ علی من اَلْحَدَ و تزندق]] در ردّ کتاب یاد شده تألیف کرد.<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ج۷، ص۳۸</ref> | وی سپس ضمن سفر به اصفهان کتاب دیگری به نام [[الحقّ المبین فی تصویب المجتهدین و تخطئه جهّال الاخباریین]] برای فرزند خود [[علی بن جعفر کاشف الغطاء|شیخ علی]] نوشت و باز هم نظریات اخباریان را رد و محکوم کرد.<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ج۷، ص۳۷</ref> [[میرزا محمد اخباری]] نیز کتابی با عنوان [[الصیحه بالحق علی من الحد و تزندق|الصیحه بالحقّ علی من اَلْحَدَ و تزندق]] در ردّ کتاب یاد شده تألیف کرد.<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ج۷، ص۳۸</ref> | ||
خط ۱۱۱: | خط ۱۱۱: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | |||
* آقابزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، قرن ۱۳ و ۱۴، مشهد، ۱۴۰۴ق. | * آقابزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، قرن ۱۳ و ۱۴، مشهد، ۱۴۰۴ق. | ||
* آقابزرگ تهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه. | * آقابزرگ تهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه. | ||
* امین، محسن، اعیان الشیعه، بیروت، ۱۴۰۳ق. | * امین، محسن، اعیان الشیعه، بیروت، ۱۴۰۳ق. | ||
* قمی، عباس، فوائد الرّضویه، تهران، | * قمی، عباس، فوائد الرّضویه، تهران، ۱۳۲۷ش. | ||
* کاشف الغطاء، جعفر، کشف الغطاء، تهران، سنگی. | * کاشف الغطاء، جعفر، کشف الغطاء، تهران، سنگی. | ||
* معلم حبیبآبادی، محمدعلی، مکارم الآثار، اصفهان، ۱۳۵۲ش. | * معلم حبیبآبادی، محمدعلی، مکارم الآثار، اصفهان، ۱۳۵۲ش. | ||
* خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات، مکتبة اسماعیلیان، قم، بیتا. | |||
{{پایان}} | |||
{{مراجع تقلید شیعه}} | {{مراجع تقلید شیعه}} | ||
[[ar:جعفر | [[ar:جعفر کاشف الغطاء]] | ||
[[en:Ja'far Kashif al-Ghita']] | [[en:Ja'far Kashif al-Ghita']] | ||
ویرایش