پرش به محتوا

بیعت نساء: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۰۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۴ آوریل ۲۰۲۳
جز
جز (ویکی سازی)
خط ۴: خط ۴:
[[بیعت]] به معنای پیمان و پذیرش ریاست و حکومت کسی یا اعلام وفاداری و فرمان‌برداری،<ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه «بیع».</ref> از مهم‌ترین سنت‌های پیش از [[اسلام]] در میان مردم عرب بود که مورد پذیرش اسلام نیز قرار گرفت. زنان در دوران [[جاهلیت]] نقشی در بیعت‌ها و امور مهم نداشتند.
[[بیعت]] به معنای پیمان و پذیرش ریاست و حکومت کسی یا اعلام وفاداری و فرمان‌برداری،<ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه «بیع».</ref> از مهم‌ترین سنت‌های پیش از [[اسلام]] در میان مردم عرب بود که مورد پذیرش اسلام نیز قرار گرفت. زنان در دوران [[جاهلیت]] نقشی در بیعت‌ها و امور مهم نداشتند.


به گزارش منابع تاریخی، زنان در [[بیعت عقبه دوم]] (۱۳ بعثت) حضور داشتند.<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، دار المعرفه، ج۱، ص۴۴۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۸ق، ج۸، ص۳۰۳.</ref> گزارش‌هایی نیز از بیعت زنان مکه در آن دوره حکایت دارند.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۸ق، ج۸، ص۱۸۳؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۸۰۰؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص۴۸؛ ابن جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج۵، ص۱۸۰.</ref> پس از [[هجرت]] رسول خدا به [[مدینه]]، زنان به صورت گروهی<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۸ق، ج۸، ص۸؛ ابن عساکر، تاریخ دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۶۹، ص۴۹.</ref> و گاه انفرادی<ref>ابن عساکر، تاریخ دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۶۹، ص۵۰.</ref> برای بیعت با او می‌رفتند و گاه نیز در جایی گرد می‌آمدند و پیامبر یکی از اصحاب را برای بیعت گرفتن از آن‌ها می‌فرستاد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۸ق، ج۸، ص۴؛ سیوطی، الدر المنثَور، ۱۳۶۵ق، ج۶، ص۲۰۹؛ مسند احمد، دار صادر، ج۶، ص۴۰۹.</ref> گاهی نیز زنان در رخدادهای ویژه همراه مردان بیعت می‌کردند. در [[بیعت رضوان]]، شماری از زنان مسلمان از جمله [[ام سلمه]] همسر رسول خدا، ام عماره، ام منیع، و ام عامر اشهلیه حضور داشتند.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۵۷۴؛ مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۲۷۶.</ref>
به گزارش منابع تاریخی، زنان در [[بیعت عقبه دوم]] (۱۳ بعثت) حضور داشتند.<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، دار المعرفه، ج۱، ص۴۴۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۸ق، ج۸، ص۳۰۳.</ref>{{یادداشت| ابن هشام نام دو زن را آورده یکی «[[ام عماره|نسیبه]]» دختر کعب مشهور به ام عُماره از قبیله بنی مازن بن نجار و دیگری «اسماء» دختر عمرو بن عدی از بنی سلمه معروف به ام منیع. ابن هشام، السیرة النبویه، دارالمعرفه، ج۱، ص۴۴۱}} گزارش‌هایی نیز از بیعت زنان مکه در آن دوره حکایت دارند.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۸ق، ج۸، ص۱۸۳؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۸۰۰؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص۴۸؛ ابن جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج۵، ص۱۸۰.</ref> پس از [[هجرت]] رسول خدا به [[مدینه]]، زنان به صورت گروهی<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۸ق، ج۸، ص۸؛ ابن عساکر، تاریخ دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۶۹، ص۴۹.</ref> و گاه انفرادی<ref>ابن عساکر، تاریخ دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۶۹، ص۵۰.</ref> برای بیعت با او می‌رفتند و گاه نیز در جایی گرد می‌آمدند و پیامبر یکی از اصحاب را برای بیعت گرفتن از آن‌ها می‌فرستاد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۸ق، ج۸، ص۴؛ سیوطی، الدر المنثَور، ۱۳۶۵ق، ج۶، ص۲۰۹؛ مسند احمد، دار صادر، ج۶، ص۴۰۹.</ref> گاهی نیز زنان در رخدادهای ویژه همراه مردان بیعت می‌کردند. در [[بیعت رضوان]]، شماری از زنان مسلمان از جمله [[ام سلمه]] همسر رسول خدا، ام عماره، ام منیع، و ام عامر اشهلیه حضور داشتند.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۵۷۴؛ مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۲۷۶.</ref>


==مفاد بیعت نساء ==
==مفاد بیعت نساء ==
۱۷٬۴۸۵

ویرایش