پرش به محتوا

سوره حشر: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۰: خط ۳۰:


پس از تمامی این توطئه‌ها لشکری از [[اسلام|مسلمانان]] به مدت چند روز قلعه مستحکم یهودیان را محاصره کردند و با به آتش کشیدن نخل‌های اطراف قلعه و نابودی آنها پس از چند روز یهودیان را وادار به تسلیم کردند و بدون جنگ و خونریزی پیروز شدند. پس از این پیروزی و با پیشنهاد پیامبر اسلام(ص)، یهودیان مدینه را ترک کردند و مقداری از اموال خود را به همراه بردند و مقداری را نابود ساختند. جمعی به سوی «اذرعات» شام و تعداد کمی به سوی «[[خیبر]]» و گروهی به «حیره» رفتند.<ref>مکارم شیرازی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۵، ص۱۳۲-۱۳۳.</ref>
پس از تمامی این توطئه‌ها لشکری از [[اسلام|مسلمانان]] به مدت چند روز قلعه مستحکم یهودیان را محاصره کردند و با به آتش کشیدن نخل‌های اطراف قلعه و نابودی آنها پس از چند روز یهودیان را وادار به تسلیم کردند و بدون جنگ و خونریزی پیروز شدند. پس از این پیروزی و با پیشنهاد پیامبر اسلام(ص)، یهودیان مدینه را ترک کردند و مقداری از اموال خود را به همراه بردند و مقداری را نابود ساختند. جمعی به سوی «اذرعات» شام و تعداد کمی به سوی «[[خیبر]]» و گروهی به «حیره» رفتند.<ref>مکارم شیرازی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۵، ص۱۳۲-۱۳۳.</ref>
==آیات مشهور==
[[علامه طباطبایی]] آیات ۱۸ تا ۲۴ سوره را از غُرر آیات {{یادداشت|  كليدی بودن آيات قرآن، عُلوّ متن، ايجاز اعجازآميز، اتقان در برهان، جمع برهان و عرفان در بيان قرآنی و نيز راهگشايی آن ها برای آيات ديگر و پايه و ميزانِ بودن و روشنگری براي پيچيدگی های احاديث از معیارهای آیات غُرر است. جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ج۱۷، ص۲۴}}سوره دانسته است که خداوند به بندگانش آمادگی برای لقاء الله را از طریق مراقبه و محاسبه، دستور داده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۲۰۱.</ref> محورهای تاکید شده در این آیات عبارتند از: [[تقوی]]، مراقبه، محاسبه، ذکرالله، اهل [[ذکر]] بودن بهشتیان و خدافراموشی دوزخیان، یادآوری مقام والای [[قرآن]] به عنوان در بردارنده حقایق معارف و اصول شرایع  وعبرت ها و مواعظ و وعده ها و وعیدها ،  یادآوری اسماء یازده گانه الهی که از لوازم ربوبیت ،مالکیت در تدبیر، [[الوهیت]] و معبودیت او هستند.<ref>طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۲۰۱و۲۱۷-۲۲۳.
</ref>


==فضیلت و خواص==
==فضیلت و خواص==
{{اصلی|فضائل سور}}
{{اصلی|فضائل سور}}
از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] روایت شده است: «هر کس [[سوره]] حشر را قرائت کند [[بهشت]] و [[جهنم]] و [[عرش]] و [[کرسی]] و حجاب‌های آن و آسمان‌های هفت‌گانه و زمین‌های هفت‌گانه و هوا و بادها و پرندگان و درختان و کوه‌ها و خورشید و ماه و فرشتگان، همگی بر او درود و صلوات می‌فرستند و برای او طلب مغفرت و آمرزش می‌کنند و اگر همان روز یا شب قرائت سوره حشر، از دنیا برود [[شهید]] محسوب می‌شود».<ref>شیخ صدوق، ثواب الاعمال، ۱۳۸۲ش، ص۱۱۷.</ref> از [[امام صادق(ع)]] هم نقل شده است «هر کس در ساعات عصر، [[سوره الرحمن]] و حشر را قرائت کند، خداوند فرشته‌ای را مأمور می‌کند تا صبح از او مراقبت کند».<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۶ق، ج۹، ص۳۸۴.</ref>
از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] روایت شده است: «هر کس [[سوره]] حشر را قرائت کند [[بهشت]] و [[جهنم]] و [[عرش]] و [[کرسی]] و حجاب‌های آن و آسمان‌های هفت‌گانه و زمین‌های هفت‌گانه و هوا و بادها و پرندگان و درختان و کوه‌ها و خورشید و ماه و فرشتگان، همگی بر او درود و صلوات می‌فرستند و برای او طلب مغفرت و آمرزش می‌کنند و اگر همان روز یا شب قرائت سوره حشر، از دنیا برود [[شهید]] محسوب می‌شود».<ref>شیخ صدوق، ثواب الاعمال، ۱۳۸۲ش، ص۱۱۷.</ref> از [[امام صادق(ع)]] هم نقل شده است «هر کس در ساعات عصر، [[سوره الرحمن]] و حشر را قرائت کند، خداوند فرشته‌ای را مأمور می‌کند تا صبح از او مراقبت کند».<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۶ق، ج۹، ص۳۸۴.</ref>
'''==آیات مشهور=='''
آیات ۱۸ تا ۲۴ را [[علامه طباطبایی]] از غُرر آیات {{یادداشت|  كليدی بودن آيات قرآن، عُلوّ متن، ايجاز اعجازآميز، اتقان در برهان، جمع برهان و عرفان در بيان قرآنی و نيز راهگشايی آن ها برای آيات ديگر و پايه و ميزانِ بودن و روشنگری براي پيچيدگی های احاديث از معیارهای آیات غُرر است. جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ج۱۷، ص۲۴}}سوره دانسته است که خداوند به بندگانش آمادگی برای لقاء الله را از طریق مراقبه و محاسبه، دستور داده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۲۰۱.</ref> محورهای تاکید شده در این آیات عبارتند از: [[تقوی]]، مراقبه، محاسبه، ذکرالله، اهل [[ذکر]] بودن بهشتیان و خدافراموشی دوزخیان، یادآوری مقام والای [[قرآن]] به عنوان در بردارنده حقایق معارف و اصول شرایع  وعبرت ها و مواعظ و وعده ها و وعیدها ،  یادآوری اسماء یازده گانه الهی که از لوازم ربوبیت ،مالکیت در تدبیر، [[الوهیت]] و معبودیت او هستند.<ref>طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۲۰۱و۲۱۷-۲۲۳.
</ref>


== متن و ترجمه==
== متن و ترجمه==
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۴۳

ویرایش