پرش به محتوا

سید محمدحسین حسینی طهرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۴۴: خط ۴۴:
تهرانی در قم برای طی مراتب سیر و سلوک از علامه طباطبایی استفاده می‌کرد. پس از مدتی به پیشنهاد طباطبایی در ۱۳۷۱ق به [[نجف]] رفت و به شاگردی [[شیخ عباس قوچانی]] (وصی [[سید علی قاضی طباطبایی]])<ref>طهرانی، روح مجرد، ۱۴۲۵ق، ص۲۳.</ref> مشغول شد.<ref>طهرانی، روح مجرد، ۱۴۲۵ق، ص۱۲.</ref> او هم‌چنین در سیر و سلوک عملی و عرفانی خود را شاگرد [[سید جمال‌الدین گلپایگانی]]، محمدجواد انصاری همدانی و بیش از همه شاگرد [[سید هاشم حداد|سید هاشم موسوی حدّاد]] می‌داند. او به توصیه [[محمدجواد انصاری همدانی]] از نجف به تهران بازگشت.<ref>طهرانی، روح مجرد، ۱۴۲۵ق، ص۳۹.</ref> تهرانی ارادت خود به انصاری همدانی را به اندازه ارادت به پیامبران می‌داند به گونه‌ای که هر دستوری او بدهد مثل دستورات پیامبران از او اطاعت خواهد کرد.<ref>طهرانی، روح مجرد، ۱۴۲۵ق، ص۶۸۳.</ref>
تهرانی در قم برای طی مراتب سیر و سلوک از علامه طباطبایی استفاده می‌کرد. پس از مدتی به پیشنهاد طباطبایی در ۱۳۷۱ق به [[نجف]] رفت و به شاگردی [[شیخ عباس قوچانی]] (وصی [[سید علی قاضی طباطبایی]])<ref>طهرانی، روح مجرد، ۱۴۲۵ق، ص۲۳.</ref> مشغول شد.<ref>طهرانی، روح مجرد، ۱۴۲۵ق، ص۱۲.</ref> او هم‌چنین در سیر و سلوک عملی و عرفانی خود را شاگرد [[سید جمال‌الدین گلپایگانی]]، محمدجواد انصاری همدانی و بیش از همه شاگرد [[سید هاشم حداد|سید هاشم موسوی حدّاد]] می‌داند. او به توصیه [[محمدجواد انصاری همدانی]] از نجف به تهران بازگشت.<ref>طهرانی، روح مجرد، ۱۴۲۵ق، ص۳۹.</ref> تهرانی ارادت خود به انصاری همدانی را به اندازه ارادت به پیامبران می‌داند به گونه‌ای که هر دستوری او بدهد مثل دستورات پیامبران از او اطاعت خواهد کرد.<ref>طهرانی، روح مجرد، ۱۴۲۵ق، ص۶۸۳.</ref>
===ارتباط تهرانی با علامه طباطبایی===
===ارتباط تهرانی با علامه طباطبایی===
محمدحسین تهرانی در قم نزد سید محمدحسین طباطبایی فیلسوف و مفسر مشهور وقت، فلسفه، تفسیر و هیئت قدیم را آموخت<ref>حسینی طهرانی، مهر تابان، ۱۴۲۱ق، ص۱۵.</ref> و هم‌چنین تا وقتی در قم بود تنها استادش در [[سیر و سلوک]]، طباطبایی بود.<ref>طهرانی، روح مجرد، ۱۴۲۵ق، ص۱۳۲.</ref> طهرانی سکوت‌های طولانی علامه طباطبایی را ناشی از آن می‌داند که طباطبایی همیشه غرق در مشاهده ملکوت بود<ref>حسینی طهرانی، مهر تابان، ۱۴۲۱ق، ص۱۹.</ref>
محمدحسین تهرانی در قم نزد سید محمدحسین طباطبایی فیلسوف و مفسر مشهور وقت، فلسفه، تفسیر و هیئت قدیم را آموخت<ref>حسینی طهرانی، مهر تابان، ۱۴۲۱ق، ص۱۵.</ref> و هم‌چنین تا وقتی در قم بود تنها استادش در [[سیر و سلوک]]، طباطبایی بود.<ref>طهرانی، روح مجرد، ۱۴۲۵ق، ص۱۳۲.</ref> طهرانی اندکی بعد از درگذشت طباطبایی کتاب مهر تابان را با هدف بزرگداشت مقام او نوشت.<ref>حسینی طهرانی، مهر تابان، ۱۴۲۱ق، ص۱۳۶.</ref>  


طهرانی پس از مدت کوتاهی که نزد طباطبایی تحصیل می‌کند به علت شیفتگی و عشق به طباطبایی حجره خود در مدرسه حجتیه را رها کرده و در نزدیکی خانه استادش خانه‌ای اجاره می‌کند تا بتواند بیشتر با او در ارتباط باشد.<ref>حسینی طهرانی، مهر تابان، ۱۴۲۱ق، ص۱۶.</ref> طهرانی تا سال ۱۳۷۱ق نزد طباطبائی تحصیل می‌کند و در کنار متون [[عرفان نظری]] یک دوره سیر و سلوک را نیز بر مبنای [[رساله سیر و سلوک (کتاب)|رساله منسوب به بحر العلوم]] نزد او می‌آموزد.
طهرانی پس از مدت کوتاهی که نزد طباطبایی تحصیل می‌کند به علت شیفتگی و عشق به طباطبایی حجره خود در [[مدرسه علمیه حجتیه (قم)|مدرسه حجتیه]] را رها کرده و در نزدیکی خانه استادش خانه‌ای اجاره می‌کند تا بتواند بیشتر با او در ارتباط باشد.<ref>حسینی طهرانی، مهر تابان، ۱۴۲۱ق، ص۱۶.</ref> طهرانی تا سال ۱۳۷۱ق نزد طباطبائی تحصیل می‌کند و در کنار متون [[عرفان نظری]] یک دوره سیر و سلوک را نیز بر مبنای [[رساله سیر و سلوک (کتاب)|رساله منسوب به بحر العلوم]] نزد او می‌آموزد.<ref>حسینی طهرانی، مهر تابان، ۱۴۲۱ق، ص۱۷.</ref> و پس از رفتن به نجف نیز از طریق نامه‌نگاری با طباطبایی در ارتباط می‌ماند<ref>حسینی طهرانی، مهر تابان، ۱۴۲۱ق، ص۱۰۷.</ref> و بعد از بازگشت از نجف به طهران نیز هر دو هفته یکبار به دیدار استادش در قم رفته و به تعبیر خودش از شدت حقارت در نزد او احساس شرمندگی می‌کند.<ref>حسینی طهرانی، مهر تابان، ۱۴۲۱ق، ص۱۰۷.</ref>
 
او خود را بنده و خانه‌زاد استادش توصیف می‌کند<ref>حسینی طهرانی، مهر تابان، ۱۴۲۱ق، ص۱۰۷.</ref> سکوت‌های طولانی علامه طباطبایی را ناشی از آن می‌داند که طباطبایی همیشه غرق در مشاهده [[عالم ملکوت|ملکوت]] بود.<ref>حسینی طهرانی، مهر تابان، ۱۴۲۱ق، ص۱۹.</ref> طهرانی استادش را یگانه فیلسوف در عالم اسلام و تنها متخصص فلسفه شرق در تمام عالم توصیف می‌کند<ref>حسینی طهرانی، مهر تابان، ۱۴۲۱ق، ص۴۶.</ref> و می‌گوید مطالب [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]] که نگاشته طباطبائی است حاصل وحی و [[الهام]] است.<ref>حسینی طهرانی، مهر تابان، ۱۴۲۱ق، ص۷۱.</ref>


===ارتباط تهرانی با سید هاشم حداد===
===ارتباط تهرانی با سید هاشم حداد===
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۴۵۴

ویرایش