معاویة بن ابیسفیان: تفاوت میان نسخهها
جز
←زندگی: اصلاح پانویس
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) (←منابع: اضافه کردن منبع) |
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) جز (←زندگی: اصلاح پانویس) |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
{{تبارنامه بنیامیه}} | {{تبارنامه بنیامیه}} | ||
بر اساس منابع تاریخی، معاویه به همراه پدر و برادرش در [[فتح مکه]] اسلام آورده و یکی از [[طلقاء]] و همچنین از مصادیق [[مؤلفة قلوبهم]] خوانده شده است.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ش، ج۳، ص۱۴۱۶.</ref> برخی منابع از معاویه نقل کردهاند که ادعا کرده پیش از آن اسلام آورده اما آن را از پدر و مادرش پنهان میکرده است.<ref>ابن اثیر، أسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۴۳۳.</ref> معاویه در برخی منابع، از کاتبان پیامبر<ref>ابن اثیر، أسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۴۳۳.</ref> و در برخی دیگر از کاتبان | بر اساس منابع تاریخی، معاویه به همراه پدر و برادرش در [[فتح مکه]] اسلام آورده و یکی از [[طلقاء]] و همچنین از مصادیق [[مؤلفة قلوبهم]] خوانده شده است.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ش، ج۳، ص۱۴۱۶.</ref> برخی منابع از معاویه نقل کردهاند که ادعا کرده پیش از آن اسلام آورده اما آن را از پدر و مادرش پنهان میکرده است.<ref>ابن اثیر، أسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۴۳۳.</ref> معاویه در برخی منابع، از کاتبان پیامبر<ref>ابن اثیر، أسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۴۳۳.</ref> و در برخی دیگر از کاتبان قرآن کریم دانسته شده است.<ref>ذهبی، سیر أعلام النبلاء، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۱۲۳.</ref> پیامبر خدا او را نفرین کرده است که هرگز سیر نشود.<ref>مسند طیالسی،ش ۲۷۴۶؛ مسلم،ش ۲۶۰۴؛ نیز: أنساب الاشراف، ج ۴، ص۱۲۵.</ref> روایات بسیاری برای تکریم و تعظیم معاویه جعل شده است.<ref>رک: شوکانی، الفواید المجموعه فی الاحادیث الموضوعه، ص۴۰۳-۴۰۷.</ref> | ||
از میان برادرانِ [[همسران پیامبر(ص)]]، تنها او را خال المؤمنین خواندهاند. ([[ام حبیبه]]، همسر رسول خدا، خواهر معاویه بود. از این جهت او خال المؤمنین نامیده شد.<ref>رک: اسکافی، المعیار و الموازنه، ص۲۱ و تفسیر ابن کثیر، ج۳، ص۴۷۷ و ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج ۵۹، ص۱۰۳.</ref>) | از میان برادرانِ [[همسران پیامبر(ص)]]، تنها او را خال المؤمنین خواندهاند. ([[ام حبیبه]]، همسر رسول خدا، خواهر معاویه بود. از این جهت او خال المؤمنین نامیده شد.<ref>رک: اسکافی، المعیار و الموازنه، ص۲۱ و تفسیر ابن کثیر، ج۳، ص۴۷۷ و ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج ۵۹، ص۱۰۳.</ref>) |