عرفات: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
Seyedkarimi (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Rezai.mosavi (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
بنابر نوشته محمد بن عبدالرحمن سخاوی، تاریخنگار قرن دهم قمری، کلمه عرفات مانند قصبات (جمع قصبه به معنای ده) است که بر این اساس، به هر بخش از سرزمین عرفات، عرفه گفته میشده و عرفات، نام کل منطقه است.<ref>سخاوی، البلدانیات، ۱۴۲۲ق، ص۲۲۵.</ref> | بنابر نوشته محمد بن عبدالرحمن سخاوی، تاریخنگار قرن دهم قمری، کلمه عرفات مانند قصبات (جمع قصبه به معنای ده) است که بر این اساس، به هر بخش از سرزمین عرفات، عرفه گفته میشده و عرفات، نام کل منطقه است.<ref>سخاوی، البلدانیات، ۱۴۲۲ق، ص۲۲۵.</ref> | ||
بنابر برخی [[روایات]]، هنگامی که [[جبرئیل]]، مناسک حج را به [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم پیامبر]] آموزش داد، در عرفات به او گفت: «أعرَفتَ مناسکَک؟»؛ یعنی «آیا مناسک خود را آموختی؟»، و ابراهیم پاسخ داد: «آری». و بدین جهت، در اشاره به «أعرفتَ» در سؤال جبرئیل، آن منطقه عرفات یا عرفه نامیده شد.<ref>أزرقی، أخبار مکه، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۶۷؛ فاکهی، أخبار مکة، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص۹.</ref> برخی منابع، عرفات را محل دیدار و آشنایی[[آدم (پیامبر)|آدم]] و [[حوا]] دانستهاند.<ref>سخاوی، البلدانیات، ۱۴۲۲ق، ص۲۲۵؛ بیآزار شیرازی، باستانشناسی و جغرافیای تاریخی قصص قرآن، ۱۳۸۰ش، ص۲۴۰.</ref> همچنین عرفات مکانی معرفی شده که مسلمانان در آن به [[گناهان]] خود اعتراف کرده و از [[خداوند]] طلب بخشش میکنند.<ref>سخاوی، البلدانیات، ۱۴۲۲ق، ص۲۲۵.</ref> | بنابر برخی [[روایات]]، هنگامی که [[جبرئیل]]، [[مناسک حج]] را به [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم پیامبر]] آموزش داد، در عرفات به او گفت: «أعرَفتَ مناسکَک؟»؛ یعنی «آیا مناسک خود را آموختی؟»، و ابراهیم پاسخ داد: «آری». و بدین جهت، در اشاره به «أعرفتَ» در سؤال جبرئیل، آن منطقه عرفات یا عرفه نامیده شد.<ref>أزرقی، أخبار مکه، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۶۷؛ فاکهی، أخبار مکة، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص۹.</ref> برخی منابع، عرفات را محل دیدار و آشنایی[[آدم (پیامبر)|آدم]] و [[حوا]] دانستهاند.<ref>سخاوی، البلدانیات، ۱۴۲۲ق، ص۲۲۵؛ بیآزار شیرازی، باستانشناسی و جغرافیای تاریخی قصص قرآن، ۱۳۸۰ش، ص۲۴۰.</ref> همچنین عرفات مکانی معرفی شده که مسلمانان در آن به [[گناهان]] خود اعتراف کرده و از [[خداوند]] طلب بخشش میکنند.<ref>سخاوی، البلدانیات، ۱۴۲۲ق، ص۲۲۵.</ref> | ||
در [[قرآن کریم]]، در [[آیه]] ۱۹۸ [[سوره بقره]]، هنگام ذکر احکام و آداب [[حج]]، از عرفات نام برده شده است.<ref>«لَیسَ عَلَیکمْ جُناحٌ أَنْ تَبْتَغُوا فَضْلاً مِنْ رَبِّکمْ فَإِذا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفاتٍ فَاذْکرُوا اللَّهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرامِ وَ اذْکرُوهُ کما هَداکمْ وَ إِنْ کنْتُمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّالِّین: اگر هنگام حج طالب روزی خدا باشید، مرتکب گناهی نشدهاید، و چون از عرفات بازگشتید خدا را در مشعر الحرام یاد کنید، از آن رو که شما را هدایت کرده، در حالی که پیش از آن گمراه بودهاید (سوره بقره، آیه ۱۹۸).</ref> | در [[قرآن کریم]]، در [[آیه]] ۱۹۸ [[سوره بقره]]، هنگام ذکر احکام و آداب [[حج]]، از عرفات نام برده شده است.<ref>«لَیسَ عَلَیکمْ جُناحٌ أَنْ تَبْتَغُوا فَضْلاً مِنْ رَبِّکمْ فَإِذا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفاتٍ فَاذْکرُوا اللَّهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرامِ وَ اذْکرُوهُ کما هَداکمْ وَ إِنْ کنْتُمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّالِّین: اگر هنگام حج طالب روزی خدا باشید، مرتکب گناهی نشدهاید، و چون از عرفات بازگشتید خدا را در مشعر الحرام یاد کنید، از آن رو که شما را هدایت کرده، در حالی که پیش از آن گمراه بودهاید (سوره بقره، آیه ۱۹۸).</ref> |