عرفات: تفاوت میان نسخه‌ها

عرفات، زمین پهناور و همواری در شرق مکه، با هشت کیلومتر مربع مساحت که امروزه ۲۱ کیلومتر از مکه فاصله دارد.<ref>پورامینی، «نگرشی بر عرفات»، ص۱۶۴.</ref>

==دلایل نامگذاری==

عرفات، با فریضه حج پیوند دارد<ref>فرهنگ فقه، ۱۳۹۲ش، ج۵، ص۳۷۶.</ref> و از اماکن مقدس اسلامی است.<ref>فرهنگ فقه، ۱۳۹۲ش، ج۵، ص۳۷۵.</ref> [[وقوف در عرفات]]، از ارکان [[حج تمتع]] است و حج بدون آن ادا نمی‌شود؛ بر این اساس، حج‌گزاران باید در روز نهم ذی حجه، از ظهر شرعی تا [[مغرب شرعی]] در صحرای عرفات اقامت کنند.<ref>موسوی شاهرودی، جامع الفتاوی مناسک حج، ۱۴۲۸ق، ص۱۷۳ و ۱۷۴.</ref>

بنابر روایتی که از پیامبر اسلام نقل شده، خداوند در غروب روز عرفه در برابر ملائکه به کسانی که در عرفات وقوف کرده‌اند، مباهات می‌کند و همه گناهان آنها را می‌بخشد.<ref>نوری، مستدرک الوسائل، ۱۴۰۸ق، ج۸، ص۳۶.</ref> اقامت و وقوف حج‌گزار در عرفات، مایۀ بخشوده شدن گناهان دانسته شده است؛ بنابر روایتی از پیامبر اکرم(ص)، گناهانی وجود دارند که تنها در عرفات بخشیده می‌شوند.<ref>نوری، مستدرک الوسائل، ۱۴۰۸ق، ج۱۰، ص۳۰.</ref> بر اساس روایتی از امام صادق(ع)، گناهکارترین شخص کسی است که از عرفات بازگردد و گمان کند بخشیده نشده است.<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۱۱؛ نوری، مستدرک الوسائل، ۱۴۰۸ق، ج۱۰، ص۳۰.</ref>

*ابن الفقیه، احمد بن محمد، البلدان، تصحیح یوسف الهادی، بیروت، عالم الکتب، ۱۴۱۶ق.

*ازرقی، ابوالولید، أخبار مکة و ما جاء فیها من الآثار، تصحیح ملحس و رشدی صالح، بیروت، ۱۴۱۶ق.

*پورامینی، محمدامین، «نگرشی بر عرفات»، در مجله میقات حج، ش۱۱ و ۱۲، تابستان ۱۳۷۴ش.

*شیخ صدوق، محمد بن علی، من لایحضره الفقیه، قم، انتشارات جامعه مدرسین، ۱۴۱۳ق.

*فاکهی، محمد بن اسحاق، أخبار مکة فی قدیم الدهر و حدیثه، مکه، مکتبه الاسدی، چاپ چهارم، ۱۴۲۴ق.

*کردی، محمد طاهر، التاریخ القویم لمکة و بیت الله الکریم،‌ بیروت، دار خضر، ۱۴۲۰ق.

*مدیرشانه‌چی، کاظم، «حج پیامبر(ص)، در مجله میقات حج، ش۲۵ و ۲۶، زمستان ۱۳۷۷ش.

*موسوی شاهرودی، سید مرتضی، جامع الفتاوی مناسک حج: با روشی جدید مطابق با فتاوای ده تن از مراجع عظام تقلید، تهران، نشر مشعر،  ۱۴۲۸ق.

*هروی، علی بن ابوبکر، الإشارات إلی معرفة الزیارات، تصحیح عمر علی، قاهره، مکتبة الثقافة الدینیة،  ۱۴۲۳ق.

{{پایان}}

{{عربستان}}