سوره اعلی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره اَعلیٰ''' هشتادوهفتمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مکی|سوره‌های مَکّی]] [[قرآن]] که در [[جزء قرآن|جزء]] سی‌ام قرآن جای گرفته است. نام سوره (اعلی‌) از آیه اول آن گرفته شده و به معنای «برتر» است. آیات ابتدایی سوره، [[پیامبر(ص)]] را به [[تسبیح]] خداوند فرا می‌خواند و سپس هفت صفت برای [[خداوند]] برمی‌شمرد و در ادامه از [[مؤمن|مؤمنان]] خاشع و [[کافر|کافران]] شقی و عوامل [[سعادت]] و شقاوتِ این دو گروه سخن می‌گوید.

در فضیلت [[تلاوت]] این سوره از [[پیامبر(ص)]] نقل شده است هر کس این سوره را بخواند، [[خداوند]] به ازای هر حرفی که بر [[ابراهیم]]، [[موسی]] و محمد(ص) نازل کرده، ده حسنه می‌دهد. در [[روایات]] همچنین آمده است پیامبر(ص) این سوره را دوست می‌داشت.