کاربر ناشناس
تذکرة الاولیاء (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Eahmadian بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Eahmadian بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
'''تذکره الاولیاء'''، (به معنای یاد دوستان خدا) عنوان کتابی به زبان فارسی از عطار نیشابوری در شرح احوال ۹۷ تن از مشایخ صوفیه است که با هدف الگوگیری از سیره عملی و گفتاری آنان تألیف شده است. | '''تذکره الاولیاء'''، (به معنای یاد دوستان خدا) عنوان کتابی به زبان فارسی از عطار نیشابوری در شرح احوال ۹۷ تن از مشایخ صوفیه است که با هدف الگوگیری از سیره عملی و گفتاری آنان تألیف شده است. | ||
عطار سنی مذهب بوده اما ارادت خاصی به [[اهل بیت|اهل بیت پیامبر اکرم(ص)]] داشته و کتاب خود را با شرح حال [[امام صادق(ع)]] آغاز و با شرح حال [[امام باقر(ع)]] پایان برده است. | عطار سنی مذهب بوده اما ارادت خاصی به [[اهل بیت|اهل بیت پیامبر اکرم(ص)]] داشته و کتاب خود را با شرح حال [[امام صادق(ع)]] آغاز کرده و با شرح حال [[امام باقر(ع)]] پایان برده است. | ||
== نویسنده == | == نویسنده == | ||
مؤلف تذکرة الاولیاء، ابوحامد یا ابوطالب محمد بن ابی بکر ابراهیم بن مصطفی بن شعبان ملقب به فریدالدین، مشهور به عطار است که تاریخ دقیق تولد و درگذشتش دانسته نیست، اما چون تألیف تذکرة الاولیاء در حدود سنهء ۷۱۶ق بوده است پس تا سال ۷۱۶ق زنده بوده است.<ref> عطار، تذکرة الاولیاء، مقدمه روح بخشان، ص۸۴.</ref> | مؤلف تذکرة الاولیاء، ابوحامد یا ابوطالب محمد بن ابی بکر ابراهیم بن مصطفی بن شعبان ملقب به فریدالدین، مشهور به عطار است که تاریخ دقیق تولد و درگذشتش دانسته نیست، اما چون تألیف تذکرة الاولیاء در حدود سنهء ۷۱۶ق بوده است پس تا سال ۷۱۶ق زنده بوده است.<ref> عطار، تذکرة الاولیاء، مقدمه روح بخشان، ص۸۴.</ref> | ||
عطار [[سنی|سنی مذهب]] بوده است اما | عطار [[سنی|سنی مذهب]] بوده است اما کتاب خود را با شرح حال [[امام ششم|امام ششم شیعیان]] آغاز و با شرح حال [[امام پنجم]] به پایان می‌برد، حکایت از ارادت او به [[خاندان پیامبر(ص)]] دارد.<ref>روح بخشان، تذکرة الاولیا، ص۵۷.</ref> | ||
== اهمیت == | == اهمیت == | ||
تذکره، به معنای کتابی است که در آن شرح حال و آثار کسانی از یک گروه نام برده می‌شود. مانند شاعران، نویسندگان، دانشمندان و صوفیان. گفته شد که تذکرة الاولیاء، کهن‌ترین و معروفترین کتابی است که زیر نام تذکره نوشته شده است.<ref>روح بخشان، تذکرة الاولیا، ص۵۶.</ref> | تذکره، به معنای کتابی است که در آن شرح حال و آثار کسانی از یک گروه نام برده می‌شود. مانند شاعران، نویسندگان، دانشمندان و صوفیان. گفته شد که تذکرة الاولیاء، کهن‌ترین و معروفترین کتابی است که زیر نام تذکره نوشته شده است.<ref>روح بخشان، تذکرة الاولیا، ص۵۶.</ref> | ||