۱۷٬۱۹۲
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←انگیزه) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←اهمیت) |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
تذکره، به معنای کتابی است که در آن شرح حال و آثار کسانی از یک گروه نام برده میشود. مانند شاعران، نویسندگان، دانشمندان و صوفیان. گفته شد که تذکرة الاولیاء، کهنترین و معروفترین کتابی است که زیر نام تذکره نوشته شده است. | تذکره، به معنای کتابی است که در آن شرح حال و آثار کسانی از یک گروه نام برده میشود. مانند شاعران، نویسندگان، دانشمندان و صوفیان. گفته شد که تذکرة الاولیاء، کهنترین و معروفترین کتابی است که زیر نام تذکره نوشته شده است. | ||
عطار در تذکرة الاولیاء، نمونههایی از رفتار، کردار، افکار و گفتار هر عارفی را بیان کرده است. البته تأکید او بر گفتار است و هدفش این بوده که این گفتارها درس عملی برای دیگران باشند. او بیش از آنکه در صحت روایات دقت کند، به تأثیر تربیتی آنها توجه دارد. از این رو در برخی موارد در ضبط وقایع و صحت مطالب خالی از مسامحه نیست و مطالب ضعیف و مشکوک دارد. | |||
== اصل کتاب و اضافات == | == اصل کتاب و اضافات == | ||
تذکره الاولیاء، مشتمل است بر مقدمه و ۷۲ باب که هریک به زندگی، حالات، اندیشهها و سخنان یکی از عارفان اختصاص دارد. نخستین باب به حالات و سخنان امام صادق(ع) و آخرین باب به حسین بن منصور پارسی معروف به حلاّج. | تذکره الاولیاء، مشتمل است بر مقدمه و ۷۲ باب که هریک به زندگی، حالات، اندیشهها و سخنان یکی از عارفان اختصاص دارد. نخستین باب به حالات و سخنان امام صادق(ع) و آخرین باب به حسین بن منصور پارسی معروف به حلاّج. |
ویرایش