confirmed، templateeditor
۱۲٬۰۶۳
ویرایش
جز (←منابع: الگو:کتابهای تراجم نگاری شیعه) |
جز (تمیز کاری) |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
| تصویر = کتاب ریاض العلماء.jpg | | تصویر = کتاب ریاض العلماء.jpg | ||
| زیرنویس تصویر = | | زیرنویس تصویر = | ||
| نویسنده = میرزا عبدالله افندی | | نویسنده = [[میرزا عبدالله افندی]] | ||
| تصویرگر = | | تصویرگر = | ||
| طراح جلد = | | طراح جلد = | ||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
''ریاض العلماء'' مهمترین اثر افندی است، به گونهای که آن را در فن خود با ''[[جواهر الکلام]]'' ـ که در [[علم فقه]] [[امامیه]] کتابی برجسته است ـ مقایسه کردهاند<ref>نوری، ''الفیض القدسی''، ص۸۶.</ref> که نشان از اعتبار و اهمیت آن دارد. افندی تدوین این اثر را در ۴۰ سالگی آغاز کرد.<ref>افندی، ''ریاض العلماء''، ج۳، ص۲۳۳.</ref> او در این اثر قصد پرداختن به شرح حال علمای شیعه از زمان [[غیبت امام زمان]] تا عصر خود را داشته، اما گاه از این حد فراتر رفته است.<ref>مثلاً نک: شرح مفصلی از زندگی زید بن علی و خواجه ربیع، ج۲، ص۲۸۵-۳۱۴ و ۳۱۸ به بعد.</ref> این کتاب تا پایان به صورت پیشنویس باقی مانده است و شاید وجود مسامحاتی در عبارات و مطالب آن از همین روی باشد.<ref>برای نمونه، نک: افندی، ''ریاض العلماء''، ج۲، ص۷ و ج۳، ص۳۸۷ و ج۴، ص۳۰۹.</ref> | ''ریاض العلماء'' مهمترین اثر افندی است، به گونهای که آن را در فن خود با ''[[جواهر الکلام]]'' ـ که در [[علم فقه]] [[امامیه]] کتابی برجسته است ـ مقایسه کردهاند<ref>نوری، ''الفیض القدسی''، ص۸۶.</ref> که نشان از اعتبار و اهمیت آن دارد. افندی تدوین این اثر را در ۴۰ سالگی آغاز کرد.<ref>افندی، ''ریاض العلماء''، ج۳، ص۲۳۳.</ref> او در این اثر قصد پرداختن به شرح حال علمای شیعه از زمان [[غیبت امام زمان]] تا عصر خود را داشته، اما گاه از این حد فراتر رفته است.<ref>مثلاً نک: شرح مفصلی از زندگی زید بن علی و خواجه ربیع، ج۲، ص۲۸۵-۳۱۴ و ۳۱۸ به بعد.</ref> این کتاب تا پایان به صورت پیشنویس باقی مانده است و شاید وجود مسامحاتی در عبارات و مطالب آن از همین روی باشد.<ref>برای نمونه، نک: افندی، ''ریاض العلماء''، ج۲، ص۷ و ج۳، ص۳۸۷ و ج۴، ص۳۰۹.</ref> | ||
==مؤلف== | ==مؤلف== | ||
{{اصلی|عبدالله بن عیسی افندی}} | {{اصلی|عبدالله بن عیسی افندی}} | ||
خط ۳۴: | خط ۳۳: | ||
افندی نیمی از عمر خود را در مسافرت بود و بسیاری از سرزمینهای اسلامی همچون [[حجاز]]، [[عراق]]، [[عثمانی]]، قفقاز، ترکستان، [[افغانستان]] و [[هند]] را سیاحت کرد. <ref>افندی، ''ریاض العلماء''، ج۳، ص ۲۳۰</ref> او پیش از حمله محمود افغان، در [[سال ۱۱۳۰ هجری قمری|۱۱۳۰]]ق درگذشت.<ref>جزایری، ''الاجازات الکبیرة''، ص ۱۴۷؛ خوانساری، ''روضات الجنات''، ج۴، ص۲۵۶-۲۵۷.</ref> مدفن وی تاکنون شناخته نشده است.<ref> مرعشی نجفی، «زهر الریاض»، ص۲۲.</ref> | افندی نیمی از عمر خود را در مسافرت بود و بسیاری از سرزمینهای اسلامی همچون [[حجاز]]، [[عراق]]، [[عثمانی]]، قفقاز، ترکستان، [[افغانستان]] و [[هند]] را سیاحت کرد. <ref>افندی، ''ریاض العلماء''، ج۳، ص ۲۳۰</ref> او پیش از حمله محمود افغان، در [[سال ۱۱۳۰ هجری قمری|۱۱۳۰]]ق درگذشت.<ref>جزایری، ''الاجازات الکبیرة''، ص ۱۴۷؛ خوانساری، ''روضات الجنات''، ج۴، ص۲۵۶-۲۵۷.</ref> مدفن وی تاکنون شناخته نشده است.<ref> مرعشی نجفی، «زهر الریاض»، ص۲۲.</ref> | ||
==منابع کتاب== | ==منابع کتاب== | ||
منابع ''ریاض العلماء'' شامل مهمترین کتابهای [[شیعه]] و [[سنی]] در تاریخ، تَراجِم<ref>جمع مکسر ترجمه به معنی شرح حال</ref> و ادب است. افزون بر اینها، مؤلف از منابع جغرافیایی، [[اجازات]] عُلما، [[وقف]]نامهها و غیر آن سود برده است. همچنین آنچه او دیده و از معاصرانش شنیده، اهمیت خاصی به این اثر بخشیده است.<ref>ساعدی خراسانی، ''تاریخ و سفرنامه حزین''، دیوان.</ref> مؤلف در این کتاب اگرچه پس از تصحیح و مقابله منابع، نمونههای اصلاحی را آورده،<ref>نک: افندی، ''ریاض العلماء''، ج۱، ص۱۶۳ و ج۲، ص۲۰.</ref> اما هنگام نقل مستقیم، امانت را حفظ کرده و عین عبارات را آورده است.<ref>نک: افندی، ''ریاض العلماء''، ج۱، صص۱۸، ۲۳، ۳۰، ۸۲ و ج۲، ص۴۴۰.</ref> | منابع ''ریاض العلماء'' شامل مهمترین کتابهای [[شیعه]] و [[سنی]] در تاریخ، تَراجِم<ref>جمع مکسر ترجمه به معنی شرح حال</ref> و ادب است. افزون بر اینها، مؤلف از منابع جغرافیایی، [[اجازات]] عُلما، [[وقف]]نامهها و غیر آن سود برده است. همچنین آنچه او دیده و از معاصرانش شنیده، اهمیت خاصی به این اثر بخشیده است.<ref>ساعدی خراسانی، ''تاریخ و سفرنامه حزین''، دیوان.</ref> مؤلف در این کتاب اگرچه پس از تصحیح و مقابله منابع، نمونههای اصلاحی را آورده،<ref>نک: افندی، ''ریاض العلماء''، ج۱، ص۱۶۳ و ج۲، ص۲۰.</ref> اما هنگام نقل مستقیم، امانت را حفظ کرده و عین عبارات را آورده است.<ref>نک: افندی، ''ریاض العلماء''، ج۱، صص۱۸، ۲۳، ۳۰، ۸۲ و ج۲، ص۴۴۰.</ref> |