پرش به محتوا

یا لثارات الحسین: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۲۱۸ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۷
ویرایش محتوایی و صوری، اصلاح تیترها
imported>Mohamadhaghani
جز (←‏ترجمه و توضیح: بازنویسی بخش معنای لغوی)
imported>Mohamadhaghani
(ویرایش محتوایی و صوری، اصلاح تیترها)
خط ۴: خط ۴:


==معنای لغوی ==
==معنای لغوی ==
ثار از ماده «ث أ ر» است که در آن همزه به الف بدل شده است. ثأر در لغت به معنای خونخواهی و طلب‌کردن خون مقتول است (معانی خون و قاتل و دشمن نیز برای این کلمه ذکر شده است) و در جمله «ثأرتُ فلاناً بفلانٍ» به معنای كُشتنِ قاتل برای انتقام خون مقتول است.<ref>لسان العرب؛ معجم الوسیط؛  معجم رائد؛ ذیل «ثأر»</ref>
ثار از ماده «ث أ ر» است (که همزه به الف بدل شده است). ثأر در لغت به معنای خونخواهی و طلب‌کردن خون مقتول است (معانی خون و قاتل و دشمن نیز برای این کلمه ذکر شده است) و جمله «ثأرتُ فلاناً بفلانٍ» به معنای كُشتنِ قاتل برای انتقام خون مقتول است.<ref>لسان العرب؛ معجم الوسیط؛  معجم رائد؛ ذیل «ثأر»</ref>


جوهری ثار را در تعبیر «یا ثارات فلان» به معنای قاتل دانسته است و بیشتر لغت‌نویسان بعدی به رأی او استناد کرده‌اند. مشهورترین شاهد مثال برای این تعبیر، «یا ثارات عثمان» است که هم در حدیث و هم در شعر [[حسان بن ثابت|حسّان بن ثابت]] آمده است.<ref>حَسّان بن ثابت، دیوان، ج۱، ص۹۶</ref> [[ابن اثیر]] در توضیح این تعبیر گفته است که ثار یا به معنای قاتل است یا به معنای خونخواهی است؛ بدین ترتیب
لغت‌شناسان دو معنا برای ثار در تعبیر «یا ثارات فلان»، مطرح کرده‌اند:
* ثار به معنای خونخواه به کار رفته است و در اصل جمله به صورت این بوده است که ای کسانی که اهل خونخواهی هستید؛ بنابراین، معنای عبارت چنین است: «ای خونخواهان حسین». مخاطب در این صورت، خونخواهان امام حسین هستند که برای خونخواهی فراخوانده می‌شوند.
* ثار به معنای خونخواه به کار رفته و در اصل، جمله به این صورت بوده است «ای کسانی که اهل خونخواهی هستید»؛ بنابراین، معنای عبارت چنین است: «ای خونخواهان حسین». مخاطبِ این عبارت، خونخواهان امام حسین هستند که برای خونخواهی فراخوانده می‌شوند.<ref>ابن اثیر، النهایة، ج۱، ص۲۰۴-۲۰۵</ref>
* ثار به معنای قاتل است؛ بنابراین، معنای عبات چنین است: «ای قاتلان حسین». منادا در این تعبیر قاتلان [[امام حسین‌]]‌ هستند که به منظور ایجاد وحشت در دل آنها، مورد خطاب قرار می‌گیرند.
* ثار به معنای قاتل است؛ بنابراین، معنای عبارت چنین است: «ای قاتلان حسین». مشهورترین شاهد مثال برای این تعبیر، «یا ثارات عثمان» است که هم در حدیث و هم در شعر [[حسان بن ثابت|حسّان بن ثابت]] آمده است.<ref>حَسّان بن ثابت، دیوان، ج۱، ص۹۶</ref> منادا در این تعبیر قاتلان [[امام حسین‌]]‌ هستند که به منظور ایجاد وحشت در دل آنها، مورد خطاب قرار می‌گیرند.<ref>ابن اثیر، النهایة، ج۱، ص۲۰۴-۲۰۵</ref>


هرچند ممکن است «یالَثاراتِ» تسهیل یا تصحیف شدهٔ «یا آل ثاراتِ» باشد.<ref>ابن طاووس، اقبال الاعمال،ج ۳، ص۲۹</ref><ref> ابن نما، ذوب النضار فی شرح الثار،</ref>
گفته شده که ممکن است «یالَثاراتِ» تسهیل یا تصحیف شدهٔ «یا آل ثاراتِ» باشد.<ref>ابن طاووس، اقبال الاعمال،ج ۳، ص۲۹؛ ابن نما، ذوب النضار فی شرح الثار،</ref>


'''یا لثارات الحسین''' یعنی‌ ای خونخواهان حسین.<ref>زندگانی حضرت امام حسن(ع)، ترجمه بحار الأنوار،ص:۳۰۷</ref> کاربرد این شعار در قیام‌هایی بود که پس از [[شهادت]] امام حسین(ع) و به منظور خونخواهی از امام(ع) شکل گرفت. پیروان [[بنی امیه]] معمولا در مقابل این شعار، شعار یا لثارات العثمان سر می‌دادند.<ref>تاریخ الطبری،ج۶،ص:۵۰</ref> گاهی این شعار برای غیر از امام حسین(ع) نیز بکار برده شده‌است. [[قرامطه|قرمطیان]] با شعار یا لثارات الحسین به خوانخواهی از [[حسین بن زکرویه]] پرداختند.<ref>تجارب الأمم،ج۵،ص:۴۳</ref>
==شعار قیام‌های شیعی==
«یا لثارات الحسین» شعار قیام‌هایی بود که پس از [[شهادت]] امام حسین(ع) و به منظور خونخواهی از آن امام(ع) شکل گرفت و در قیام‌های بر ضد خلفای اموی به کار رفت. پیروان [[بنی امیه]] معمولا در مقابل این شعار، شعار «یا لثارات عثمان» سرمی‌دادند.<ref>تاریخ الطبری،ج۶،ص:۵۰</ref> شعار یالثارات تأثیر فراوانی در تحریک دوستداران اهل بیت(ع) علیه حکومت [[اموی]] داشت و این شعار حماسی در دل‌های [[شیعه]]، بلکه در دل هر مخالف حکومت اموی، حرارتی ایجاد کرد.<ref>القرشی، حیاة الإمام الحسین(ع)، ج۲،ص۲۷۸؛ القرشی، حیاة الإمام زین العابدین(ع)، ج۲،ص:۳۸۴؛</ref> مردم هنگامی‌که این شعار را می‌شنیدند از خانواده خود دل کنده، و با گریه آنان را وداع کرده و عازم میدان جنگ می‌شدند.<ref> تجارب الأمم،ج۲،ص:۱۱۲</ref>


==تأثیر==
===قیام توابین===
شعار یالثارات تأثیر فراوانی در تحریک دوستداران اهل بیت(ع) علیه حکومت [[اموی]] داشت. [[باقر شریف قرشی|قرشی]] با اشاره به این تأثیر می‌گوید: این شعار حماسی در دل‌های [[شیعه]]، بلکه در دل هر مخالف حکومت اموی، حرارتی ایجاد کرد.<ref>حیاة الإمام زین العابدین(ع)، القرشی،ج۲،ص:۳۸۴</ref>
وی این شعار را باعث نابودی حکومت اموی دانسته و عنوان می‌کند، این شعار، همان فریاد رعدآسایی بود که تخت‌های سلطنت [[امویان]] را در هم کوبید و قدرتشان را به نابودی کشید.<ref>حیاة الإمام الحسین(ع)، القرشی،ج۲،ص۲۷۸ </ref>
مردم هنگامی‌که این شعار را می‌شنیدند از خانواده خود دل کنده، و با گریه آنان را وداع کرده و عازم میدان جنگ می‌شدند.<ref> تجارب الأمم،ج۲،ص:۱۱۲</ref>
 
عبارت «یا لثارات الحسین» پس از حادثه [[روز عاشورا|عاشورا]]ی [[سال ۶۱ قمری|سال ۶۱ق]]، مورد استفاده سیاسی و مذهبی همه قیام کنندگان شیعی و [[ایرانیان|ایرانی]] بر ضد خلیفگان بود. علت استفاده قرمطیان از این شعار، بهره‌گیری از تأثیر این شعار دانسته شده اگر چه برای غیر امام حسین(ع) و برای حسین بن زکرویه بکار برده‌اند.<ref>تجارب الأمم/ترجمه، ج۵، ص۳۹، پاورقی۲</ref>
 
==شعار توابین==
{{اصلی|قیام توابین}}
{{اصلی|قیام توابین}}
اولین قیامی که پس از شهادت امام حسین(ع) در [[کوفه]] اتفاق افتاد، قیام توابین بود، شرکت کنندگان در این قیام از شعار یالثارات الحسین استفاده می‌کردند.<ref>أنساب الأشراف،ج۶،ص:۳۶۸</ref> اولین کسانی که این جمله را بیان کردند [[حکیم بن منقذ کندی]] و [[ولید بن غضین کنانی]] بودند،<ref>تاریخ الطبری،ج۵،ص:۵۸۳</ref> [[سلیمان بن صرد خزاعی]] رهبر این قیام، با یارانش به [[زیارت]] امام حسین(ع) رفته و ندای یالثارات الحسین سر دادند.<ref>أنساب الأشراف،ج۶،ص:۳۷۰</ref>
اولین قیامی که پس از شهادت امام حسین(ع) در [[کوفه]] اتفاق افتاد، قیام توابین بود، شرکت کنندگان در این قیام از شعار یالثارات الحسین استفاده می‌کردند.<ref>أنساب الأشراف،ج۶،ص:۳۶۸</ref> اولین کسانی که این جمله را بیان کردند [[حکیم بن منقذ کندی]] و [[ولید بن غضین کنانی]] بودند،<ref>تاریخ الطبری،ج۵،ص:۵۸۳</ref> [[سلیمان بن صرد خزاعی]] رهبر این قیام، با یارانش به [[زیارت]] امام حسین(ع) رفته و ندای یالثارات الحسین سر دادند.<ref>أنساب الأشراف،ج۶،ص:۳۷۰</ref>


==شعار قیام مختار==
=== قیام مختار===
{{اصلی|قیام مختار}}
{{اصلی|قیام مختار}}
گزارش‌ها حاکی از آن است‌که این شعار، با عنوان بانگ اعلام در جای‌جای قیام مختار به کار می‌رفته است. اولین تحرک یاران مختار علیه [[عبدالله بن مطیع]] در کوفه با همین شعار آغاز می‌شود.<ref>الأخبارالطوال،ص:۲۹۱</ref> مختار نیز هنگام پوشیدن لباس رزم، دستور می‌دهد مردم با شعار یا لثارات الحسین و [[یا منصور امت]] اعلام شروع قیام کنند.<ref>أنساب الأشراف،ج۶،ص:۳۹۰</ref><ref>تاریخ الطبری،ج۶،ص:۲۰</ref><ref>الفتوح،ج۶،ص:۲۳۳</ref>
گزارش‌ها حاکی از آن است که این شعار، با عنوان بانگ اعلام در جای‌جای قیام مختار به کار می‌رفته است. اولین تحرک یاران مختار علیه [[عبدالله بن مطیع]] در کوفه با همین شعار آغاز شد.<ref>الأخبارالطوال،ص:۲۹۱</ref> مختار نیز هنگام پوشیدن لباس رزم، دستور داد مردم با شعارهای یا لثارات الحسین و [[یا منصور امت]] شروع قیام را اعلام کنند.<ref>أنساب الأشراف،ج۶،ص۳۹۰؛ تاریخ الطبری،ج۶،ص۲۰؛ الفتوح،ج۶،ص:۲۳۳</ref>
 
این شعار همواره در قیام مختار مورد استفاده قرار می‌گرفته‌است. سپاه [[خشبیه]] هنگامی که برای نجات [[بنی‌هاشم]] و در راس آنان [[محمد بن حنفیه]] وارد [[مکه]] شدند با شعار یالثارات الحسین بر طرفداران [[عبدالله بن زبیر]] تاختند.<ref>أخبارالدولةالعباسیة،ص۱۰۶؛ تجارب الأمم،ج۲،ص:۱۸۹</ref> همچنین هنگامی که [[عمر بن سعد]] کشته شد، کوفیان ندای یالثارات الحسین سر دادند.<ref>أنساب الأشراف،ج۶،ص:۴۰۷</ref>


این شعار همواره در قیام مختار مورد استفاده قرار می‌گرفته‌است. سپاه [[خشبیه]] هنگامی‌که برای نجات [[بنی‌هاشم]] و در راس آنان [[محمد بن حنفیه]] وارد [[مکه]] شدند با شعار یالثارات الحسین بر طرفداران [[عبدالله بن زبیر]] تاختند.<ref>أخبارالدولةالعباسیة،ص:۱۰۶</ref><ref>تجارب الأمم،ج۲،ص:۱۸۹</ref>
یاران مختار علاوه بر بیان این عبارت به صورت شعار، در اشعار خویش نیز از آن بهره بردند تا تأثیر بیشتری داشته باشد و در تحریک مردم کاراتر باشد. [[عبدالله بن همام سلولی]] شاعر آن عصر می‌گوید:
{{شعر}}
{{ب| او فی لیلة المختار ما یذهل الفتی| و یلهیه عن رود الشباب شموع}}{{ب|دعا: «یا لثارات الحسین،» فاقبلت| کتائب من همدان بعد هزیع<ref>الأخبارالطوال،ص:۲۹۱</ref>}}{{ب| و در آن شب مختار، یعنی آن جوانمرد| سراسیمه بود و شمعها واله آن جوان بودند.}}{{ب|به شعار (یا لثارات الحسین) دعوت کرد| و گردانهایی از همدان و هزیع پذیرفتند.<ref>حیاة الإمام زین العابدین(ع)، القرشی،ج۲،ص:۳۹۴</ref>}}
{{پایان شعر}}


نیز هنگامی‌که [[عمر بن سعد]] کشته شد، کوفیان ندای یالثارات الحسین سر دادند.<ref>أنساب الأشراف،ج۶،ص:۴۰۷</ref>
===قیام‌های بعدی ===
===شعر عبدالله بن همام سلولی===
در قیام‌های شیعیان پس از مختار، شعار یا لثارات دیده نمی‌شود. برای مثال در [[قیام زید بن علی|قیام زید]] و [[قیام یحیی بن زید|قیام یحیی]] علیه امویان و قیام [[محمد نفس زکیه]]، قیام ابراهیم بن عبدالله معروف به [[قتیل باخمرا]]، و قیام [[شهید فخ]] علیه [[عباسیان]]، این شعار به کار نرفته‌است.
یاران مختار علاوه بر بیان این عبارت به صورت شعار، در اشعار خویش نیز از آن بهره بردند تا تأثیر بیشتر داشته باشد و در تحریک مردم کارآمدتر عمل کند. [[عبدالله بن همام سلولی]] شاعر آن عصر می‌گوید:
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = [[یالثارات در شعر]]، [[عبدالله بن همام سلولی]] :{{سخ}}{{شعر|ثلث}}{{ب| او فی لیلة المختار ما یذهل الفتی| و یلهیه عن رود الشباب شموع}}{{ب|دعا: «یا لثارات الحسین،» فاقبلت| کتائب من همدان بعد هزیع<ref>الأخبارالطوال،ص:۲۹۱</ref>}}{{ب| و در آن شب مختار، یعنی آن جوانمرد| سراسیمه بود و شمعها واله آن جوان بودند.}}{{ب|به شعار (یا لثارات الحسین) دعوت کرد| و گردانهایی از همدان و هزیع پذیرفتند.<ref>حیاة الإمام زین العابدین(ع)، القرشی،ج۲،ص:۳۹۴</ref>}}{{پایان شعر}}|تاریخ بایگانی|| تراز = چپ| عرض = ۴۵۰px|حاشیه= ۵px| اندازه خط = ۱۰px|رنگ پس‌زمینه =| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}


==قیام‌های بعدی و این شعار==
اما در مقابل، خراسانیان در قیام علیه امویان از این شعار بهره برده‌اند.<ref>انساب الاشراف، ج۹ص ۳۱۷</ref>
شعار یا لثارات در قیام‌های بعدی پس از مختار دیده نمی‌شود. پس از شهادت امام حسین(ع) زید و یحیی علیه امویان و [[محمد نفس زکیه]]، برادرش ابراهیم بن عبدالله معروف به [[قتیل باخمرا]]، حسین بن علی معروف به [[شهید فخ]] و... بر علیه [[عباسیان]] قیام کردند، ولی در هیچ یک از این قیام‌ها، این شعار به عنوان اهرم تحریک کننده، به کار نرفته‌است.


با این وجود خراسانیان در قیام علیه امویان از این شعار بهره برده‌اند.<ref>انساب الاشراف، ج۹ص ۳۱۷</ref>
گاهی این شعار برای غیر از امام حسین(ع) نیز به کار برده شده‌است. [[قرامطه|قرمطیان]] با شعار یا لثارات الحسین به خوانخواهی از [[حسین بن زکرویه]] پرداختند.<ref>تجارب الأمم،ج۵،ص:۴۳</ref> علت استفاده قرمطیان از این شعار، بهره‌گیری از تأثیر این شعار دانسته شده اگرچه آن را برای غیر امام حسین(ع) و برای حسین بن زکرویه به کار بردند.<ref>تجارب الأمم/ترجمه، ج۵، ص۳۹، پاورقی۲</ref>


==قیام حضرت مهدی(عج)==
==شعار قیام حضرت مهدی(عج)==
در روایات آمده است که [[حضرت مهدی]](عج) نیز با همین شعار قیام می‌کند.<ref>إلزام الناصب، الیزدی الحائری،ج۲،ص:۲۴۴</ref> [[ابن مشهدی]] در [[المزار الکبیر (کتاب)|مزار کبیر]]، شعار شخص امام را یا لثارات ذکر کرده است.<ref>المزار الکبیر، محمد بن المشهدی،ص:۱۰۷</ref> طبق گزارش [[صدوق دوم|صدوق]]،[[امام رضا(ع)]] در سخنانی به [[ریان بن شبیب]] ضمن توصیه به گریه‌کردن برای امام حسین، شعار اصحاب حضرت مهدی را یالثارات الحسین عنوان می‌نماید.<ref>عیون أخبار الرضا(ع)، الشیخ الصدوق،ج۱،ص:۲۹۹ </ref> در همین روایت اشاره به فرشته‌گانی شده که تا [[ظهور|ظهور امام زمان(ع)]] بر سر مزار امام حسین (ع) تجمع کرده و هنگام ظهور امام عصر شعار یالثارات سر می‌دهند.<ref>بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج۴۴، ص: ۲۸۶</ref>
در روایات آمده است که [[حضرت مهدی]](عج) نیز با همین شعار قیام می‌کند.<ref>إلزام الناصب، الیزدی الحائری،ج۲،ص:۲۴۴</ref> [[ابن مشهدی]] در [[المزار الکبیر]]، شعار شخص امام را یا لثارات ذکر کرده است.<ref>المزار الکبیر، محمد بن المشهدی،ص:۱۰۷</ref> طبق گزارش [[صدوق دوم|صدوق]]،[[امام رضا(ع)]] در سخنانی به [[ریان بن شبیب]] ضمن توصیه به گریه‌کردن برای امام حسین، شعار اصحاب حضرت مهدی را یالثارات الحسین عنوان می‌نماید.<ref>عیون أخبار الرضا(ع)، الشیخ الصدوق،ج۱،ص:۲۹۹ </ref> در همین روایت اشاره به فرشتگانی شده که تا [[ظهور|ظهور امام زمان(ع)]] بر سر مزار امام حسین (ع) تجمع کرده‌اند و هنگام ظهور امام عصر شعار یالثارات سرمی‌دهند.<ref>بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج۴۴، ص: ۲۸۶</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس2}}
{{پانویس2}}
==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
* ابن اثیر، مبارک بن محمد، النهايه في غريب الحديث والاثر، تحقیق محمود محمد طناحی و طاهر احمد زاور، قم، موسسه مطبوعاتی اسماعیلیان، ۱۳۶۷ش.
* ابن اعثم، محمد بن احمد(م۳۱۴) کتاب الفتوح، تحقیق علی شیری، بیروت، دارالأضواء، ط الأولی، ۱۴۱۱ق.
* ابن اعثم، محمد بن احمد(م۳۱۴) کتاب الفتوح، تحقیق علی شیری، بیروت، دارالأضواء، ط الأولی، ۱۴۱۱ق.
* ابن مشهدی، محمد بن جعفر(۶۱۰ق)، المزار الکبیر(لابن المشهدی)، دفتر انتشارات اسلامی، قم،۱۴۱۹ ق.
* ابن مشهدی، محمد بن جعفر(۶۱۰ق)، المزار الکبیر(لابن المشهدی)، دفتر انتشارات اسلامی، قم،۱۴۱۹ ق.
کاربر ناشناس