بهائیت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''بهائیت''' فرقه‌ای مذهبی منشعب از [[بابیه|آیین بابی]] است که در [[قرن سیزدهم قمری]] توسط [[میرزا حسینعلی نوری]] معروف به بهاءالله پدید آمد. میرزا حسینعلی از پیروان [[علی‌محمد شیرازی|علی‌محمد باب]] بود که پس از درگذشت او، با ادعای جانشینی باب، فرقه بهائیت را پایه‌گذاری کرد. پس از بهاءالله،‌ عباس افندی معروف به عبدالبهاء و سپس شوقی افندی، نوه دختری عبدالبهاء رهبریِ بهائیت را به عهده گرفتند. پس از شوقی، در جانشینی او اختلاف شد و بهائیان به گروه‌های مختلفی همچون بهائیان بیت‌العدلی و بهائیان ارتدوکسی‌ تقسیم شدند. امروزه رهبری بهائیان در دست بیت‌العدل اعظم است.

بهائیان، بهائیت را دین جدیدی می‌دانند که [[دین اسلام]] را [[نسخ]] کرد. آنها،‌ بهاءالله را پیامبر می‌دانند؛ هرچند که او در آثارش ادعای خدایی کرده است. بهاءالله [[قیامت]] را به قیام باب و خود تأویل کرده است. او بر این باور است که با آمدن باب، قیامت مسلمانان برپا و با مرگ او پایان یافت و با ظهور بهاءالله قیامت بابیان برپا و با مرگش به پایان می‌رسد. بهائیان [[احکام شرعی|احکام]] جدیدی نیز ارائه کرده‌اند که عمدتا در کتاب اقدس، مقدس‌ترین کتاب آنان آمده است. بهائیان مناسکی مانند [[نماز]]، [[روزه]]، [[حج]] و [[حدود]] را با کیفیتی متفاوت از مسلمانان به‌جا می‌آورند.