تیمم: تفاوت میان نسخه‌ها

تیمم در لغت از ریشه «ی م م» یا «ام م» به معنی «قصد کردن»،<ref>راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ص۸۹۳</ref> و در [[اصطلاحات فقهی|اصطلاح فقهی]] به معنی مسح پیشانی و پشت دست‌ها با خاک است.<ref>بحرانی، الحدائق الناضرة، ج۴، ص۲۴۳</ref> در مواردی که وضو یا غسل امکان نداشته باشد، تیمم جایگزین آن می‌شود. به تیممْ طهارت «تُرابیه» یا «اضطراری»، و به وضو و غُسل «طهارت مائیه» نیز گفته می‌شود.<ref>فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۲۴۳</ref>