غزوه بنی‌قریظه: تفاوت میان نسخه‌ها

مسلمانان قلعه‌ها و خانه‌های بنی قریظه را محاصره کردند. مدت محاصره بین 15 تا 25 روز گزارش شده است. بنی قریظه خود پیشنهاد دادند که با همان شرایط [[غزوه بنی نضیر|بنی نضیر]] تسلیم شوند. بنی نضیر از اموال و دارایی خود چشم پوشیده و [[مدینه]] را ترک کرده بودند. ولی [[رسول خدا]] جز این که به حکم او گردن نهند، هر پیشنهادی را رد کرد.<ref>واقدی، ج 2، ص 501.</ref>

رسول اکرم حکمیت را به [[سعدبن معاذ]]، رئیس قبیله [[بنی عبد اشهل]] از اشراف [[اوس]]، واگذار نمود. بنی قریظه نیز حکمیت سعد بن معاذ را پذیرفتند، زیرا اوس قبل از اسلام متحد ایشان بود. سعد حکم به قتل مردان قبیله، اسارت زنان و کودکان و ضبط اموالشان داد. رسول اکرم این حکم را مطابق خواست پروردگار دانست. آیات 56 تا 58 سوره [[انفال]] و 26 و 27 سوره [[احزاب]] راجع به جنگ بنی قریظه است.<ref>طبری، سلسلة اول، ص 1493؛ ابن هشام، ج 3، ص 265ـ266؛ ابن سعد، ج 2، ص 75. </ref>

مردان بنی قریظه و پسران بالغشان، که تعداد آنان بین 600تا 800نفر گزارش شده است، به قتل رسیدند. یک زن قریظی نیز، که یک مسلمان را کشته بود، به قتل رسید. یکی از مردان قبیله به نام رفاعة بن سِموال به وساطت سَلمی دختر قیس، از خاله‌های [[رسول اکرم]] بخشیده و جوانی نابالغ به نام عطیة قُرظی آزاد شد. این دو مسلمان شدند و نامشان در ردیف صحابه آمده است.<ref>طبری، سلسلة اول، ص 1497، 1500؛ ابن هشام، ج 3، ص 263ـ264.</ref>

اموال بنی قریظه بین مسلمانان تقسیم شد. برای اولین بار، سهم سوار و پیاده مشخص گردید؛ به سوار دو سهم و به پیاده یک سهم تعلق گرفت. از فهرست اموال، بخصوص فهرست سلاح، که منابع ذکر کرده اند، بر می‌آید که مقدار غنایم به دست آمده از بنی قریظه زیاد بوده است. احتمالاً همین امر شیوه جدید تقسیم غنایم را ممکن ساخت.