پرش به محتوا

طوس: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۷۶۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۹ اوت ۲۰۱۶
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mahdiemadi
جز (شناسه)
imported>Mahdiemadi
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[مرداد]]|روز=[[۱۰]]|سال=[[۱۳۹۵]]|کاربر=Mahdiemadi  }}
'''طوس''' یا '''توس''' یکی از شهرهای تاریخی [[خراسان بزرگ|خراسان]]، در دوره کنونی نزدیک [[مشهد]] مرکز استان [[خراسان رضوی]] در شرق [[ایران]] واقع شده است. بنیاد این شهر به پیش از اسلام و دوره [[ساسانیان]] برمی‌گردد. پس از فتح خراسان توسط مسلمانان، طوس به مرکز ولایت و یکی از شهرهای پررونق [[خراسان بزرگ|خراسان]] تبدیل شد. ولایت طوس دارای چهار شهر بزرگ [[طابران]]، [[نوقان]]، بزدغور(طرقبه) و رادکان بود.
'''طوس''' یا '''توس''' یکی از شهرهای تاریخی [[خراسان بزرگ|خراسان]]، در دوره کنونی نزدیک [[مشهد]] مرکز استان [[خراسان رضوی]] در شرق [[ایران]] واقع شده است. بنیاد این شهر به پیش از اسلام و دوره [[ساسانیان]] برمی‌گردد. پس از فتح خراسان توسط مسلمانان، طوس به مرکز ولایت و یکی از شهرهای پررونق [[خراسان بزرگ|خراسان]] تبدیل شد. ولایت طوس دارای چهار شهر بزرگ [[طابران]]، [[نوقان]]، بزدغور(طرقبه) و رادکان بود.


خط ۱۶: خط ۱۵:
با ورود [[اسلام]] به [[خراسان بزرگ|خراسان]] طوس نیز در سال [[۲۹هجری قمری|۲۹ق]] توسط عبدالله بن کریز فتح شد.<ref>خلوصی‌راد، مختصری از سابقه تاریخی ناحیه طوس، فصلنامه مشکوة، ش۲۲، بهار ۱۳۶۸ش، ص۱۳۷-۱۳۸.</ref> طوس در سده‎های نخست هجری دارای چهار بخش(شهر) طابران، [[نوقان]]، بزدغور(طرقبه)و رادکان بوده است که در این میان نوقان بزرگ‌ترین و مهم‎ترین شهر ولایت طوس در [[قرن سوم هجری قمری|سده سوم هجری]] به شمار می‌آمده است.<ref>زنگنه، شهرستان مشهد و ولایت طوس، فصلنامه مشکوة، ش۵۱، ص۱۴۷.</ref>
با ورود [[اسلام]] به [[خراسان بزرگ|خراسان]] طوس نیز در سال [[۲۹هجری قمری|۲۹ق]] توسط عبدالله بن کریز فتح شد.<ref>خلوصی‌راد، مختصری از سابقه تاریخی ناحیه طوس، فصلنامه مشکوة، ش۲۲، بهار ۱۳۶۸ش، ص۱۳۷-۱۳۸.</ref> طوس در سده‎های نخست هجری دارای چهار بخش(شهر) طابران، [[نوقان]]، بزدغور(طرقبه)و رادکان بوده است که در این میان نوقان بزرگ‌ترین و مهم‎ترین شهر ولایت طوس در [[قرن سوم هجری قمری|سده سوم هجری]] به شمار می‌آمده است.<ref>زنگنه، شهرستان مشهد و ولایت طوس، فصلنامه مشکوة، ش۵۱، ص۱۴۷.</ref>


والی طوس در دوره [[هارون]] و [[مأمون]] [[بنی عباس|عباسی]] فردی به نام [[حمید بن قحطبه طائی]] بود. او در [[سناباد]] کاخ باشکوهی داشت. هارون که برای سرکوب شورش‌های خراسان به طوس سفر کرده بود در راه بیمار شده و پس از توقف در سناباد در [[سال۱۹۳هجری قمری|۱۹۳ق]] درگذشت. پیکر او را در [[بقعه هارونیه| باغ حمید بن قحطبه طائی]] که بعدها به بقعه هارونیه مشهور شد، دفن کردند.<ref>يعقوبی، تاریخ یعقوبی، بیروت، دارصادر، ج۲، ص۴۳۰.</ref>
والی طوس در دوره [[هارون]] و [[مأمون]] [[بنی عباس|عباسی]] فردی به نام [[حمید بن قحطبه طائی]] بود. او در [[سناباد]] کاخ باشکوهی داشت. هارون که برای سرکوب شورش‌های خراسان به طوس سفر کرده بود در راه بیمار شده و پس از توقف در سناباد در [[سال۱۹۳هجری قمری|۱۹۳ق]] درگذشت. پیکر او را در [[بقعه هارونیه| باغ حمید بن قحطبه طائی]] که بعدها به بقعه هارونیه مشهور شد، دفن کردند.<ref>یعقوبی، تاریخ یعقوبی، بیروت، دارصادر، ج۲، ص۴۳۰.</ref>


بر اساس گزارش مورخان و جغرافی‎دانان مسلمان سده‌های سوم تا نهم هجری نظیر [[احمد بن ابی یعقوب|یعقوبی]](درگذشته۲۸۴ق)،اصطخری، ابن‌حوقل، ابن‎خلکان، مقدسی، هروی و مستوفی طوس در این سده‌ها شهری آباد و پررونق، مرکز ولایت و بیش از هزار روستا را در برمی‌گرفت.<ref>یعقوبی، البلدان، ترجمه آیتی، تهران ۱۳۴۳، ص۵۳؛ اصطخری، المسالک و الممالک، ترجمه ایرج افشار، تهران، ۱۳۴۰ش، ص۲۰۵؛مقدسی، احسن التقاسیم، ج۱، ص۷۲.</ref> حمله ترکان غزو، [[مغولان]] و [[تیموریان]] در سده‌های ششم تا هشتم هجری قتل عام مردم و ویرانی طوس را به دنبال داشت. اگرچه طوس در دوره تیموریان پس از تخریب، به فرمان شاهرخ پسر تیمور دستور آبادانی شهر و بازگشت مردم آواره داده شد اما دیگر شکوه سابق خود را ندید.<ref>زنگنه، شهرستان مشهد و ولایت طوس، مشکوه، ش۵۱، ص۱۵۱.</ref>  
بر اساس گزارش مورخان و جغرافی‎دانان مسلمان سده‌های سوم تا نهم هجری نظیر [[احمد بن ابی یعقوب|یعقوبی]](درگذشته۲۸۴ق)،اصطخری، ابن‌حوقل، ابن‎خلکان، مقدسی، هروی و مستوفی طوس در این سده‌ها شهری آباد و پررونق، مرکز ولایت و بیش از هزار روستا را در برمی‌گرفت.<ref>یعقوبی، البلدان، ترجمه آیتی، تهران ۱۳۴۳، ص۵۳؛ اصطخری، المسالک و الممالک، ترجمه ایرج افشار، تهران، ۱۳۴۰ش، ص۲۰۵؛مقدسی، احسن التقاسیم، ج۱، ص۷۲.</ref> حمله ترکان غزو، [[مغولان]] و [[تیموریان]] در سده‌های ششم تا هشتم هجری قتل عام مردم و ویرانی طوس را به دنبال داشت. اگرچه طوس در دوره تیموریان پس از تخریب، به فرمان شاهرخ پسر تیمور دستور آبادانی شهر و بازگشت مردم آواره داده شد اما دیگر شکوه سابق خود را ندید.<ref>زنگنه، شهرستان مشهد و ولایت طوس، مشکوه، ش۵۱، ص۱۵۱.</ref>  
خط ۳۰: خط ۲۹:
{{اصلی|جابر بن حیان}}
{{اصلی|جابر بن حیان}}
[[جابر بن حیان]]، دانشمند [[شیعه|شیعی]] [[قرن دوم هجری قمری]] که مجموعه بزرگی از آثار علمی در [[کیمیا]]، [[فلسفه اسلامی|فلسفه]]، طب، ریاضیات، [[نجوم]] و [[موسیقی]] به او نسبت داده شده است؛ هرچند شهرت او به سبب کیمیا است. آثار منسوب به او چارچوبی شیعی دارد. نام او در منابع متقدم [[علم رجال|رجالی]] شیعه ذکر نشده است اما شماری از تاریخ‌نگاران و شرح حال نویسان نظیر [[ابن خلکان|ابن خَلَّکان]]، [[ابن ندیم]]، [[سید بن طاووس|ابن طاووس]]، [[صفدی|صَفَدی]]، [[سید محسن امین]] و [[صدیق حسن خان]] جابر را از شاگردان [[امام صادق علیه السلام|امام جعفر صادق(ع)]] دانسته‌اند.<ref>دایرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، ۱۳۸۸ش، ج۱۷، ص۱۴۳-۱۴۹؛ دانشنامه جهان اسلام، تهران، ۱۳۸۴ش، ج۹، ص۱۶۷-۱۷۰.</ref>
[[جابر بن حیان]]، دانشمند [[شیعه|شیعی]] [[قرن دوم هجری قمری]] که مجموعه بزرگی از آثار علمی در [[کیمیا]]، [[فلسفه اسلامی|فلسفه]]، طب، ریاضیات، [[نجوم]] و [[موسیقی]] به او نسبت داده شده است؛ هرچند شهرت او به سبب کیمیا است. آثار منسوب به او چارچوبی شیعی دارد. نام او در منابع متقدم [[علم رجال|رجالی]] شیعه ذکر نشده است اما شماری از تاریخ‌نگاران و شرح حال نویسان نظیر [[ابن خلکان|ابن خَلَّکان]]، [[ابن ندیم]]، [[سید بن طاووس|ابن طاووس]]، [[صفدی|صَفَدی]]، [[سید محسن امین]] و [[صدیق حسن خان]] جابر را از شاگردان [[امام صادق علیه السلام|امام جعفر صادق(ع)]] دانسته‌اند.<ref>دایرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، ۱۳۸۸ش، ج۱۷، ص۱۴۳-۱۴۹؛ دانشنامه جهان اسلام، تهران، ۱۳۸۴ش، ج۹، ص۱۶۷-۱۷۰.</ref>
==محمد بن اسلم طوسی==
===محمد بن اسلم طوسی===
{{اصلی|محمد بن اسلم طوسی}}
{{اصلی|محمد بن اسلم طوسی}}
محمد بن اسلم طوسی(۱۸۰-۲۴۲ق) از محدثان، شماری از علمای [[علم رجال|رجال]] از وی به نیکی یاد کرده‌اند. [[شیخ طوسی]] او را در شمار راویان و اصحاب امام رضا (ع) آورده است. او راوى [[حدیث سلسلةالذهب]] از امام رضا است كه [[علی بن عیسی اربلی|اربلى]] در [[کشف الغمة فی معرفة الائمة (کتاب)|كشف الغمه]] آن را از تاریخ نیشابور نقل كرده است.<ref>اربلی، کشف الغمة، شریف رضی، 1421ق، ج2، ص827.</ref> محمد بن اسلم در [[نیشابور]] درگذشت و در مقبره‏ شادیاخ در كنار اسحاق بن راهویه دفن شد. از آثار وی می‌توان به المسند، الرد على الجهمیه، الایمان و الاعمال، در رد كرامیه و الاربعون حدیثا اشاره کرد.<ref>[http://shamela.ws/index.php/author/279 محمد بن اسلم طوسی، مکتبة الشاملة.]</ref>  
محمد بن اسلم طوسی(۱۸۰-۲۴۲ق) از محدثان، شماری از علمای [[علم رجال|رجال]] از وی به نیکی یاد کرده‌اند. [[شیخ طوسی]] او را در شمار راویان و اصحاب امام رضا (ع) آورده است. او راوی [[حدیث سلسلةالذهب]] از امام رضا است که [[علی بن عیسی اربلی|اربلی]] در [[کشف الغمة فی معرفة الائمة (کتاب)|کشف الغمه]] آن را از تاریخ نیشابور نقل کرده است.<ref>اربلی، کشف الغمة، شریف رضی، 1421ق، ج2، ص827.</ref> محمد بن اسلم در [[نیشابور]] درگذشت و در مقبره‏ شادیاخ در کنار اسحاق بن راهویه دفن شد. از آثار وی می‌توان به المسند، الرد علی الجهمیه، الایمان و الاعمال، در رد کرامیه و الاربعون حدیثا اشاره کرد.<ref>[http://shamela.ws/index.php/author/279 محمد بن اسلم طوسی، مکتبة الشاملة.]</ref>  


===ابوالقاسم فردوسی===
===ابوالقاسم فردوسی===


===شیخ طوسی===
{{اصلی|شیخ طوسی}}
محمد بن حسن بن علی بن حسن (۳۸۵-۴۶۰ق)، مشهور به [[شیخ طوسی]] و شیخ الطائفه (به معنای بزرگ قوم/بزرگ شیعیان) که یکی از [[حدیث|محدثان]] و [[فقه|فقیهان]] بزرگ [[شیعه]] به شمار می‌رود. او در طوس به دنیا آمد و در ۲۳ سالگی از [[خراسان بزرگ|خراسان]] به [[عراق]] هجرت کرد. از مهم‌ترین اساتید وی می‌توان به [[شیخ مفید]] و [[سید مرتضی]] اشاره کرد. او از سوی [[خلافت|خلیفه]] [[بنی‌عباس|عباسی]] عهده‌دار کرسی تدریس [[کلام|علم کلام]] [[بغداد]] شد. شیخ طوسی پس از آتش گرفتن [[کتابخانه جندی شاپور]]، به ناچار به [[نجف]] رفت و در آنجا [[حوزه علمیه]] ساخت. او پس از درگذشت سید مرتضی  مرجعیت و رهبری شیعیان را بر عهده گرفت.
نظریات و تألیفات فقهی او نظیر نهایه، الخلاف و مبسوط، مورد توجه فقیهان شیعه بوده است. دو کتاب [[ تهذیب الاحکام (کتاب)|التهذیب]] و [[الاستبصار فی ما اختلف من الاخبار (کتاب)|الاستبصار]] از [[کتب اربعه|کتاب‌های چهارگانه حدیثی شیعه]] است و به طور کلی آثار شیخ طوسی از کتاب‌های مرجع شیعه به شمار می‌رود.
او در نجف از دنیا رفت و در منزلش دفن شد. [[مسجد شیخ طوسی|مقبره شیخ طوسی]] به مسجدی که به نام خودش است تبدیل شده است. این مسجد در کنار [[حرم امام علی (ع)]] واقع شده است.
===خواجه نصیرالدین طوسی===
===خواجه نصیرالدین طوسی===
{{اصلی|خواجه نصیرالدین طوسی}}
{{اصلی|خواجه نصیرالدین طوسی}}
خواجه نصیرالدین طوسی (درگذشته۶۷۲ق) [[حکمت|حکیم]] و [[علم کلام|متکلم]]  [[قرن هفتم هجری قمری]] است. شواهد زیادی بر [[امامیه|اثناعشری]] بودن او وجود دارد.<ref> نعمة، فلاسفة‌ الشيعة، بيروت،ص۴۷۴-۵۰۱. </ref> خواجه نصیر نویسنده کتاب‌ها و رساله‌های بسیاری در علوم [[اخلاق]]، [[منطق]]، [[فلسفه]]، [[علم کلام|کلام]]، ریاضیات و [[نجوم]] است. [[اخلاق ناصری (کتاب)|اخلاق ناصری]]، [[اوصاف‌ الاشراف]]، [[اساس الاقتباس (کتاب)|اساس الاقتباس]]، [[شرح الاشارات]]، [[تجرید الاعتقاد (کتاب)|تجرید الاعتقاد]]، [[جامع الحساب]] و کتاب مشهور [[زیج ایلخانی (کتاب)|زیج ایلخانی]] و [[التذکرة فی علم الهیئة (کتاب)|تذکرة فی علم الهیئة]] در علم نجوم از آثار مهم و مشهور وی است. از جمله اقدامات او ساخت [[رصدخانه مراغه|رصدخانه]] و [[کتابخانه مراغه]] مشتمل بر بیش از ۴۰۰هزار جلد کتاب است.<ref>ابن‌کثیر، البدایة و النهایة، ج۱۷، ص۳۸۷؛ كتبی، فوات‌ الوفیات، ج۳، ص۲۴۶-۲۵۲.</ref> او سرانجام در [[بغداد]] درگذشت و طبق وصیت خود در جوار [[حرم کاظمین|حرم کاظمین(ع)]] دفن شد.<ref>امین، اعیان الشیعة، ج۹، ص۴۱۸.</ref>
خواجه نصیرالدین طوسی (درگذشته۶۷۲ق) [[حکمت|حکیم]] و [[علم کلام|متکلم]]  [[قرن هفتم هجری قمری]] است. شواهد زیادی بر [[امامیه|اثناعشری]] بودن او وجود دارد.<ref> نعمة، فلاسفة‌ الشیعة، بیروت،ص۴۷۴-۵۰۱. </ref> خواجه نصیر نویسنده کتاب‌ها و رساله‌های بسیاری در علوم [[اخلاق]]، [[منطق]]، [[فلسفه]]، [[علم کلام|کلام]]، ریاضیات و [[نجوم]] است. [[اخلاق ناصری (کتاب)|اخلاق ناصری]]، [[اوصاف‌ الاشراف]]، [[اساس الاقتباس (کتاب)|اساس الاقتباس]]، [[شرح الاشارات]]، [[تجرید الاعتقاد (کتاب)|تجرید الاعتقاد]]، [[جامع الحساب]] و کتاب مشهور [[زیج ایلخانی (کتاب)|زیج ایلخانی]] و [[التذکرة فی علم الهیئة (کتاب)|تذکرة فی علم الهیئة]] در علم نجوم از آثار مهم و مشهور وی است. از جمله اقدامات او ساخت [[رصدخانه مراغه|رصدخانه]] و [[کتابخانه مراغه]] مشتمل بر بیش از ۴۰۰هزار جلد کتاب است.<ref>ابن‌کثیر، البدایة و النهایة، ج۱۷، ص۳۸۷؛ کتبی، فوات‌ الوفیات، ج۳، ص۲۴۶-۲۵۲.</ref> او سرانجام در [[بغداد]] درگذشت و طبق وصیت خود در جوار [[حرم کاظمین|حرم کاظمین(ع)]] دفن شد.<ref>امین، اعیان الشیعة، ج۹، ص۴۱۸.</ref>




خط ۴۸: خط ۵۴:


{{ب|و قَبْرٌ بِطُوسٍ يالَها مِنْ مُصيبَةٍ |اَلَحَّتْ عَلَى اْلاَحْشآءِ بِالزَّفَراتِ}}
{{ب|و قَبْرٌ بِطُوسٍ يالَها مِنْ مُصيبَةٍ |اَلَحَّتْ عَلَى اْلاَحْشآءِ بِالزَّفَراتِ}}
{{ب|اِلَى الْحَشْرِ حَتّى يَبْعَثَ اللّهُ قائِما |يُفَرِّجُ عَنَّا الْهَمَّ وَالْكُرُباتِ}}
{{ب|اِلَى الْحَشْرِ حَتّى يَبْعَثَ اللّهُ قائِما |يُفَرِّجُ عَنَّا الْهَمَّ وَالْکُرُباتِ}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
ترجمه: قبری هم در طوس است که مصیبتش جانکاه و سوزنده است تا خداوند قائمی را برانگیزد و همّ و غم ما را بزداید.
ترجمه: قبری هم در طوس است که مصیبتش جانکاه و سوزنده است تا خداوند قائمی را برانگیزد و همّ و غم ما را بزداید.


پس از آن دعبل پرسید: من چنین قبری نمی­‌شناسم، در طوس قبر کیست؟
پس از آن دعبل پرسید: من چنین قبری نمی­‌شناسم، در طوس قبر کیست؟
علی بن موسی فرمود: «آنجا قبر من است. چند روزی بیشتر نمی­‌گذرد که طوس محل رفت و آمد [[شیعه|شیعیان]] و [[زیارت|زائران]] من می‌شود.<ref>عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج‏۲، ص۶۵۱.</ref>
علی بن موسی فرمود: «آنجا قبر من است. چند روزی بیشتر نمی­‌گذرد که طوس محل رفت و آمد [[شیعه|شیعیان]] و [[زیارت|زائران]] من می‌شود.<ref>عیون أخبار الرضا، ج‏۲، ص۶۵۱.</ref>
==طرح بازسازی مجموعه تاریخی طوس==
==طرح بازسازی مجموعه تاریخی طوس==


خط ۷۰: خط ۷۶:
*عطاردی قوچانی، عزیزالله، فرهنگ خراسان، انتشارات عطارد ج۱، پاییز ۱۳۸۱ش.
*عطاردی قوچانی، عزیزالله، فرهنگ خراسان، انتشارات عطارد ج۱، پاییز ۱۳۸۱ش.
*عیون أخبار الرضا علیه‌السلام، تهران، نشر صدوق، ۱۳۷۲ش.
*عیون أخبار الرضا علیه‌السلام، تهران، نشر صدوق، ۱۳۷۲ش.
*كتبی، فوات‌ الوفیات، دارصادر، بیروت،۱۹۷۳م.
*کتبی، فوات‌ الوفیات، دارصادر، بیروت،۱۹۷۳م.
*مستوفی، نزهة القلوب، قزوین، حدیث امروز، ۱۳۸۱ش.
*مستوفی، نزهة القلوب، قزوین، حدیث امروز، ۱۳۸۱ش.
*مقدسی، احسن التقاسیم، مترجم: علی نقی منزوی، تهران، کومش، ۱۳۶۱ش.
*مقدسی، احسن التقاسیم، مترجم: علی نقی منزوی، تهران، کومش، ۱۳۶۱ش.
کاربر ناشناس