کاربر ناشناس
مسجد امام (اصفهان): تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Mgolpayegani جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
}} | }} | ||
''' | '''مسجدِ اِمام'''، در [[اصفهان]]، يكى از مهمترين بناهای عصر [[صفویه]] است كه پيشتر به نامهای مسجدِ شاه، مسجدِ سلطانى جديد و جامعِ عباسى شهرت داشت. این بنا شاهکاری جاویدان از معماری، کاشیکاری و نجاری در قرن یازدهم [[هجری قمری|هجری]] است. مسجد امام، نمایانگر اوج هزار سال مسجدسازی در [[ایران]] به شمار میرود. سنتهای شکلدهی، آرمانها، شعایر و مفاهیم دینی، نقشه که از انواع قدیمیتر و سادهتر بهآرامی کمال یافته، عناصر بزرگ ساختمانی و تزیینات همه در مسجد شاه با عظمت و شکوهی که آنرا در شمار بزرگترین بناهای جهان قرار داده، تحقق و یگانگی یافته است. | ||
اين مسجد در ضلع جنوبى میدان امام خمینی ([[ميدان نقش جهان]]) واقع شده است و چنانكه از | اين مسجد در ضلع جنوبى میدان امام خمینی ([[ميدان نقش جهان]]) واقع شده است و چنانكه از منابع تاریخی به دست مىآيد، بنای آن در سومين مرحله از اجرای طرح ميدان نقشجهان به فرمان [[شاه عباس]] بزرگ (سل 996- 1038ق/ 1588-1629م)آغاز گرديده، و در دوره شاهصفى (سل 1038-1052ق/ 1629-1642م) به پايان رسيده است. | ||
ی | ی | ||
ساختمان مسجد در 15 صفر 1020ق/19 آوريل 1611م آغاز گرديده است. به استناد كتيبه كاشى معرق سر در كه به خط ثلث [[عليرضا عباسى]] است، نخستين بخش بنا، يعنى ورودي اصلى، در تاريخ 1025ق/1616م احداث شد، اما بنابر كتيبه ايوان غربى كه به خط محمدرضا امامى است، تكميل بناي داخلى مسجد تا 1040ق/1630م، ادامه يافت و با نصب ازارههاي مرمرين آن در حدود سال 1047ق/1637م، در زمان [[شاه صفى]] خاتمه پذيرفت.<ref>هنرفر، 427، 429؛ گدار، II(1)/109-112</ref> | ساختمان مسجد در 15 صفر 1020ق/19 آوريل 1611م آغاز گرديده است. به استناد كتيبه كاشى معرق سر در كه به خط ثلث [[عليرضا عباسى]] است، نخستين بخش بنا، يعنى ورودي اصلى، در تاريخ 1025ق/1616م احداث شد، اما بنابر كتيبه ايوان غربى كه به خط محمدرضا امامى است، تكميل بناي داخلى مسجد تا 1040ق/1630م، ادامه يافت و با نصب ازارههاي مرمرين آن در حدود سال 1047ق/1637م، در زمان [[شاه صفى]] خاتمه پذيرفت.<ref>هنرفر، 427، 429؛ گدار، II(1)/109-112</ref> |