Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۵۹
ویرایش
سید محسن امین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ویکی سازی) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
وی در سال [[سال ۱۳۷۱ هجری قمری|۱۳۷۱ق]] ([[سال ۱۳۳۰ هجری شمسی|۱۳۳۰ش]]) در [[دمشق]] درگذشت و در [[حرم حضرت زینب(س)]] دفن شد. | وی در سال [[سال ۱۳۷۱ هجری قمری|۱۳۷۱ق]] ([[سال ۱۳۳۰ هجری شمسی|۱۳۳۰ش]]) در [[دمشق]] درگذشت و در [[حرم حضرت زینب(س)]] دفن شد. | ||
== | == زندگی‌نامه== | ||
سید محسن امین در سال [[سال ۱۲۸۴ هجری قمری|۱۲۸۴ق]] در خاندانی مشهور از سادات در قریه شقرا از [[جبل عامل]] [[لبنان]] زاده شد پدرش [[عبدالکریم عاملی]] و مادرش دختر شیخ محمدحسن فلحة المیسی از عالمان عصر خویش بود. نسب وی به حسین ذی الدمعه فرزند [[زید بن علی]] می‌رسد.<ref>امین، اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۳۳۳.</ref> | سید محسن امین در سال [[سال ۱۲۸۴ هجری قمری|۱۲۸۴ق]] در خاندانی مشهور از سادات در قریه شقرا از [[جبل عامل]] [[لبنان]] زاده شد پدرش [[عبدالکریم عاملی]] و مادرش دختر شیخ محمدحسن فلحة المیسی از عالمان عصر خویش بود. نسب وی به حسین ذی الدمعه فرزند [[زید بن علی]] می‌رسد.<ref>امین، اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۳۳۳.</ref> | ||
===وفات=== | |||
سید محسن در شب [[۴ رجب]] سال ۱۳۷۱ق (۱۳۳۰ ش) در [[دمشق]] درگذشت و در [[حرم حضرت زینب(س)]] [[دفن]] شد.<ref>امین، اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۳۸۳.</ref> | سید محسن در شب [[۴ رجب]] سال ۱۳۷۱ق (۱۳۳۰ ش) در [[دمشق]] درگذشت و در [[حرم حضرت زینب(س)]] [[دفن]] شد.<ref>امین، اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۳۸۳.</ref> | ||
== تحصیلات | == تحصیلات == | ||
سید محسن پس از آموزش‌های مقدماتی در زادگاهش، [[علم منطق|منطق]]، [[علم نحو|نحو]] و [[علم بیان|بیان]] را در یکی از روستاهای [[جبل عامل]] فراگرفت سپس در [[بنت جبیل|بنت جُبیل]] از درس [[موسی شراره]] بهره برد.<ref>امین، اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۳۳۴-۳۳۳ و ۳۴۱ و ۳۵۲-۳۵۱؛ حمود،الرجل و العقیدة، ۱۱۸-۱۱۷.</ref> | سید محسن پس از آموزش‌های مقدماتی در زادگاهش، [[علم منطق|منطق]]، [[علم نحو|نحو]] و [[علم بیان|بیان]] را در یکی از روستاهای [[جبل عامل]] فراگرفت سپس در [[بنت جبیل|بنت جُبیل]] از درس [[موسی شراره]] بهره برد.<ref>امین، اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۳۳۴-۳۳۳ و ۳۴۱ و ۳۵۲-۳۵۱؛ حمود،الرجل و العقیدة، ۱۱۸-۱۱۷.</ref> | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
<ref> امین، اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۳۳۴-۳۳۳ و ۳۴۱ و ۳۵۲-۳۵۱؛ حمود، الرجل و العقیدة، ۱۱۸-۱۱۷.</ref> | <ref> امین، اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۳۳۴-۳۳۳ و ۳۴۱ و ۳۵۲-۳۵۱؛ حمود، الرجل و العقیدة، ۱۱۸-۱۱۷.</ref> | ||
وی افزون بر علوم دینی، مطالعات ادبی داشت و در سرودن شعر و نقد شعر نیز توانا بود.<ref>امین، اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۳۳۴-۳۳۳ و ۳۴۱ و ۳۵۲-۳۵۱؛ حمود، الرجل و العقیدة، ۱۱۸-۱۱۷.</ref> | وی افزون بر علوم دینی، مطالعات ادبی داشت و در سرودن شعر و نقد شعر نیز توانا بود.<ref>امین، اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۳۳۴-۳۳۳ و ۳۴۱ و ۳۵۲-۳۵۱؛ حمود، الرجل و العقیدة، ۱۱۸-۱۱۷.</ref> | ||
=== شاگردان === | |||
== شاگردان == | |||
{{ستون-شروع|۳}} | {{ستون-شروع|۳}} | ||
# سید حسن فرزند عمویش سید محمود | # سید حسن فرزند عمویش سید محمود | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۸: | ||
# شیخ علی جمال دمشقی.<ref>امین، اعیان الشیعه، ج ۱۰، ص۳۷۱.</ref> | # شیخ علی جمال دمشقی.<ref>امین، اعیان الشیعه، ج ۱۰، ص۳۷۱.</ref> | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
== شخصیت و ویژگی علمی == | |||
سید محسن امین عالمی پر جرأت در بیان نظریات خویش بود، چنانکه اقدام برای تصحیح روش [[عزاداری محرم|عزاداری]] در سوگ [[امام حسین(ع)]]، او را در مقابله‌ای سخت و اتهام‌‌انگیز قرار داد.<ref> نک: امین، اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۳۶۳-۳۶۱؛ حمود،الرجل و العقیدة، ۱۲۳-۱۲۱.</ref> در شخصیت علمی امین، دو ویژگی نقد برخی مذاهب و گرایش‌ها و کوشش در ایجاد همبستگی اسلامی، در کنار یکدیگر دیده می‌شود. وی در حالی که در آثاری چون [[کشف الارتیاب]] و [[العقود الدریه]] به رد عقاید [[وهابیت]] پرداخته است،<ref>نک: هاشمی، الکلیة، ص۴۰۱.</ref> در اثر دیگرش [[حق الیقین فی لزوم التألیف بین المسلمین]]، بر ضرورت هم‌آوایی مسلمانان تأکید کرده است.<ref>نک: زراقط،الجانب الاصلاحی للعلامه السید محسن الامین العاملی: المصلح الاسلامی السید محسن الامین، ۱۸۵- ۱۸۴.</ref> | |||
== فعالیت‌های فرهنگی و سفرهای علمی == | == فعالیت‌های فرهنگی و سفرهای علمی == | ||
امین چنانکه در [[الرحیق المختوم]] خود آورده است، با انگیزه احیا و نشر معارف دینی، و اصلاح سنت‌هایی که در نظر او مخالف عقل و شرع بود، به [[دمشق]] هجرت کرد و به فعالیت‌های گوناگون علمی و فرهنگی پرداخت. | امین چنانکه در [[الرحیق المختوم]] خود آورده است، با انگیزه احیا و نشر معارف دینی، و اصلاح سنت‌هایی که در نظر او مخالف عقل و شرع بود، به [[دمشق]] هجرت کرد و به فعالیت‌های گوناگون علمی و فرهنگی پرداخت. | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
# إقامة اللائم علی إقامة المآتم. | # إقامة اللائم علی إقامة المآتم. | ||
کتاب المجالس السنیة، با این هدف نوشته شد تا به جای مقاتل نادرست و تحریف شده در مجالس عزای حسینی خوانده شود. خواندن و شنیدن گزارش‌های نادرست، مشوّق او در نگارش این کتاب بود.<ref> حرکة الإصلاح الشیعی، ص۳۰۲</ref> او همچنین با تعزیه و شبیه‌خوانی مخالف بود و ظاهراً در سال ۱۹۲۴ در یک مراسم | کتاب المجالس السنیة، با این هدف نوشته شد تا به جای مقاتل نادرست و تحریف شده در مجالس عزای حسینی خوانده شود. خواندن و شنیدن گزارش‌های نادرست، مشوّق او در نگارش این کتاب بود.<ref> حرکة الإصلاح الشیعی، ص۳۰۲</ref> او همچنین با تعزیه و شبیه‌خوانی مخالف بود و ظاهراً در سال ۱۹۲۴ در یک مراسم شبیه‌خوانی، نزاعی در گرفت که به کشته‌شدن دو تن انجامید، امین از این فرصت، استفاده کرد و شبیه‌خوانی و دیگر اعمالی چون خودزنی را تحریم کرد و از نیروهای دولتی برای تحقّق خواست خود، بهره گرفت. با فتوای تحریم [[شبیه‌خوانی]] تا زمانی که امین زنده بود، این مراسم در [[دمشق]] متوقّف شد.<ref>حرکة الإصلاح الشیعی، ص۳۰۴</ref> اندک مدّتی بعد، یکی از نشریات بیروت به تحلیل آرای امین، در این زمینه پرداخت و به گسترش ایده او کمک کرد. در همان زمان، مقالاتی از سید مهدی موسوی قزوینی علیه [[قمه‌زنی]] چاپ شد. این مقالات با واکنش فراوانی روبرو شد و علیه قزوینی و امین ردیه‌هایی نوشته شد. در این هنگام، سید محسن امین در روستای خود، شقراء در لبنان بود و حملات بر ضدّ او، به‌ویژه در جبل عامل، افزایش می‌یافت و به نوشته جعفر الخلیلی، عبد الحسین صادق در نبطیه و [[عبدالحسین شرف‌الدین]] در صور با او مخالفت می‌کردند.<ref> حرکة الإصلاح الشیعی، ص۳۰۸</ref> امین در پاسخ به ردیه‌ها، [[التنزیه لاعمال الشبیه (کتاب)|التنزیه لأعمال الشبیه]] را نوشت. | ||
==تألیفات و آثار == | ==تألیفات و آثار == | ||
[[پرونده:کتاب اعیان الشیعة.jpg|بندانگشتی| | [[پرونده:کتاب اعیان الشیعة.jpg|بندانگشتی|200px|[[اعیان الشیعة]]]] | ||
{{اصلی|آثار سید محسن امین}} | {{اصلی|آثار سید محسن امین}} | ||
از سید محسن امین آثار فراوانی بر جای مانده است. نقل شده که وی در [[شوال]] سال ۱۳۷۰ق چنین گفت: | از سید محسن امین آثار فراوانی بر جای مانده است. نقل شده که وی در [[شوال]] سال ۱۳۷۰ق چنین گفت: | ||
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
* [[لواعج الاشجان فی مقتل الحسین]] در آن به تاریخ [[واقعه عاشورا]] پرداخته است. این کتاب با دو عنوان '' «اشک و ماتم در سوگ سبط نبی خاتم» '' و '' «امام حسین(ع) و حماسه کربلا» '' به فارسی ترجمه شده است. | * [[لواعج الاشجان فی مقتل الحسین]] در آن به تاریخ [[واقعه عاشورا]] پرداخته است. این کتاب با دو عنوان '' «اشک و ماتم در سوگ سبط نبی خاتم» '' و '' «امام حسین(ع) و حماسه کربلا» '' به فارسی ترجمه شده است. | ||
* کتاب [[التنزیه لاعمال الشبیه]] در نقد شیوه‌های رایج [[عزاداری]] در بین [[شیعیان]] نوشته شده و اعمالی مثل [[قمه‌زنی]] را خلاف شرع دانسته است. این کتاب در سال ۱۳۲۲ش توسط [[جلال آل احمد]] با عنوان [[عزاداری‌های نامشروع]] به فارسی ترجمه و منتشر شد. ولی نسخه‌های آن توسط عده‌ای از مخالفان کتاب خریداری و سوزانده شد.<ref>جلال آل احمد، یک چاه و دو چاله، ص۴۹</ref> | * کتاب [[التنزیه لاعمال الشبیه]] در نقد شیوه‌های رایج [[عزاداری]] در بین [[شیعیان]] نوشته شده و اعمالی مثل [[قمه‌زنی]] را خلاف شرع دانسته است. این کتاب در سال ۱۳۲۲ش توسط [[جلال آل احمد]] با عنوان [[عزاداری‌های نامشروع]] به فارسی ترجمه و منتشر شد. ولی نسخه‌های آن توسط عده‌ای از مخالفان کتاب خریداری و سوزانده شد.<ref>جلال آل احمد، یک چاه و دو چاله، ص۴۹</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||