شیخ عباس قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

شیخ عباس در سال [[سال ۱۲۹۴ هجری قمری|۱۲۹۴]] قمری در  [[قم]] به دنیا آمد.<ref>قمی، فوائد الرضویه، ص۲۲۱.</ref> پدرش محمد رضا قمی فردی متدین و مرجع مردم برای آگاهی از وظایف شرعی بود. مادر شیخ عباس به نام «بانو زینت» نیز از زنان متدین و پارسا بود.<ref>احمدیان، خاتم المحدثین حاج شیخ عباس قمی.</ref>

محدث قمی درباره وی می‌گوید: ''من هر موفقیتی که دارم از [[برکت]] مادرم است؛ زیرا ایشان سعی داشت همیشه مرا با طهارت کامل شیر دهد''.<ref>دوانی، مفاخر اسلام، ج۱۱، ص۴۰.</ref>

# [[شیخ محمد حسین قمی]] استاد خط نستعلیق.<ref>حاج شیخ عباس قمی حدیث نجابت.</ref>

# [[سید ابوالحسن نقوی لکنهوئی]].<ref> حاج شیخ عباس قمی حدیث نجابت.</ref>{{سخ}}

محدث قمی پس از درگذشت [[محدث نوری]] در سال ۱۳۲۲ قمری [[نجف]] را ترک کرد و به [[ایران]] بازگشت. وی در مدت اقامت در ایران چند بار به [[زیارت]] [[عتبات عالیات]] رفت و مجددا به [[حج]] مشرف شد.<ref> خاتم المحدثین حاج شیخ عباس قمی، مینا احمدیان.</ref>{{سخ}}

شیخ عباس قمی [[جمعه]] [[۱ ربیع‌الثانی]] ۱۳۳۲ق به قصد اقامت وارد [[مشهد]] شد. علت اقامت وی در مشهد به تقاضای [[حاج آقا حسین قمی]] بود و تا سال ۱۳۵۴ق در آن جا سکونت داشت.<ref>حاج شیخ عباس قمی حدیث نجابت</ref> وی در مقدمه کتاب [[فوائد الرضویة]] می‌نویسد: به جهت شدت ابتلا و گرفتاری و کثرت هموم و غموم که بر این داعی روی داد و شرح آن طولانی است به خاطرم رسید که پناه برم به امام اتقیا و پناه غربا حضرت ابوالحسن [[علی بن موسی الرضا]](ع).<ref>قمی، فوائد الرضویة، ص۲.</ref>

وی در مدت اقامت ۲۲ ساله خود در مشهد به تألیفات متعدد مشغول گردید و مجالس وعظ و خطابه فراوانی داشت که زبانزد عام و خاص گردید.<ref>احمدیان، خاتم المحدثین حاج شیخ عباس قمی.</ref>وی همچنین در این منابر به افشاگری علیه آمریکایی‌ها و روشنگری مردم می‌پرداخت که از سوی [[کمیته مجازات]] [[حزب دموکرات]] مشهد تهدید به مرگ شد.<ref>محسن صادقی، محدث قمی و کمیته مجازات.</ref>

شیخ عباس قمی پس از [[واقعه مسجد گوهرشاد]] و قتل عام مردم و تبعید حاج [[آقا حسین قمی]] در سال ۱۳۵۴ قمری به نجف بازگشت و تا پایان عمر در آن جا ماند.<ref>مینا احمدیان، خاتم المحدثین حاج شیخ عباس قمی.</ref>

[[آقا بزرگ تهرانی]] از دوستان و ارادتمندان شیخ عباس می‌گوید: وی مثال بارز انسان کامل و مصداق فردی عالم فاضل و زیبنده صفات عالیه مانند [[حسن خلق]] و [[تواضع]] بود. از غرور و شهرت طلبی دوری می‌جست و زندگی زاهدانه‌ای داشت. من در مدتی که با او بودم انس گرفتم و جانم با جان او درآمیخت.<ref> تهرانی، نقباء‌البشر، ج‌۳، ص۹۹۹.</ref>{{سخ}}

به گزارش دوانی، شیخ عباس قمی با تهی دستی و نبود امکانات به نگارش آثار متعدد ادامه می‌داد دوانی همچنین از آقا بزرگ نقل کرده که هیچ چیزی او را از  تالیف و تحقیق باز نداشت او خود نیز در نامه‌ای به آیت الله فیض قمی به مشکلات پیش رویش اشاره کرده است.<ref>دوانی،مفاخر اسلام،ج۱۱(بخش یکم)ص۸۵</ref>

# شیخ یوسف بن عبد علی رجایی مغزی.<ref>قمی، نفس المهموم، ص۳.</ref> <ref> دوانی، مفاخر اسلام، ج۱۱، ص۳۱۹.</ref>