کاربر ناشناس
اخباریان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Jalalyaghmoori جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
تقابل میان اخباریان و اصولیان [[امامیه|امامی]]، پیش از قرن یازدهم قمری نیز به صورت غیررسمی و نه چندان آشکار، وجود داشت؛ اما در این قرن تقابل شدت گرفت و دو اصطلاح اخباری و اصولی رواج یافت و این دو گروه به صورت آشکار و رسمی در مقابل یکدیگر برخاستند. | تقابل میان اخباریان و اصولیان [[امامیه|امامی]]، پیش از قرن یازدهم قمری نیز به صورت غیررسمی و نه چندان آشکار، وجود داشت؛ اما در این قرن تقابل شدت گرفت و دو اصطلاح اخباری و اصولی رواج یافت و این دو گروه به صورت آشکار و رسمی در مقابل یکدیگر برخاستند. | ||
[[محمد امین استرابادی|محمدامین استرآبادی]]، [[عبدالله بن صالح سماهیجی بحرانی]] و [[میرزا محمد اخباری]]، از اخباریون تندرو و [[شیخ یوسف بحرانی]]، [[سید نعمت الله جزایری]]، [[ملا محسن فیض کاشانی]]، [[محمد تقی مجلسی]]، [[محمد طاهر قمی]] و [[شیخ حر عاملی]] از میانهروان این مسلک‌اند. در مقابل اینان اصولیانی چون [[وحید بهبهانی]]، [[شیخ انصاری]] و [[شیخ جعفر کاشف الغطا]] قرار می گیرند. | [[محمد امین استرابادی|محمدامین استرآبادی]]، [[عبدالله بن صالح بن جمعه سماهیجی بحرانی]] و [[میرزا محمد اخباری]]، از اخباریون تندرو و [[شیخ یوسف بحرانی]]، [[سید نعمت الله جزایری]]، [[ملا محسن فیض کاشانی]]، [[محمد تقی مجلسی]]، [[محمد طاهر قمی]] و [[شیخ حر عاملی]] از میانهروان این مسلک‌اند. در مقابل اینان اصولیانی چون [[وحید بهبهانی]]، [[شیخ انصاری]] و [[شیخ جعفر کاشف الغطا]] قرار می گیرند. | ||
اختلافات عمده اخباریان و اصولیان در مسائلی چون: حرمت و جواز [[اجتهاد]]، انحصار ادله به [[قرآن|کتاب]] و [[سنت]]، منع از تحصیل ظن، شیوه تقسیم بندی [[احادیث]]، جواز [[تقلید]] از غیر [[معصوم]] (ع)، اخذ به ظواهر کتاب، [[حسن و قبح]] عقلی، اجرای [[اصالة البرائة]] در برخی موارد، حرمت کاربرد برخی از انواع [[قیاس]]، صحیح دانستن تمامی [[حدیث|احادیث]] [[کتب اربعه]] و ... است. | اختلافات عمده اخباریان و اصولیان در مسائلی چون: حرمت و جواز [[اجتهاد]]، انحصار ادله به [[قرآن|کتاب]] و [[سنت]]، منع از تحصیل ظن، شیوه تقسیم بندی [[احادیث]]، جواز [[تقلید]] از غیر [[معصوم]] (ع)، اخذ به ظواهر کتاب، [[حسن و قبح]] عقلی، اجرای [[اصالة البرائة]] در برخی موارد، حرمت کاربرد برخی از انواع [[قیاس]]، صحیح دانستن تمامی [[حدیث|احادیث]] [[کتب اربعه]] و ... است. | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
===ظهور اصطلاح اخباری در قرن ۶ق === | ===ظهور اصطلاح اخباری در قرن ۶ق === | ||
کاربرد اصطلاح اخباری نخست بار در نیمه نخست سده ۶ق /۱۲م در [[ | کاربرد اصطلاح اخباری نخست بار در نیمه نخست سده ۶ق /۱۲م در [[ملل و نحل]] اثر [[محمدبن عبدالکریم شهرستانی|شهرستانی]] به چشم میآید<ref>1/147</ref> و به دنبال آن در کتاب ''نقض'' [[عبدالجلیل قزوینی رازی]]، عالم [[امامیه|امامی]] سده ۶ق دو اصطلاح اخباری و اصولی در برابر یکدیگر قرار گرفته‌اند<ref>شهرستانی، الملل و النحل، صص۲۵۶، ۳۰۰-۳۰۱</ref>. | ||
مکتب فقیهان اهل حدیث که در اواخر سده ۴ و نیمه نخست سده ۵ق با کوشش فقیهان اصول گرا ضعیف گردید، وجود محدود خود را در مجامع فقهی امامیه حفظ کرد تا آنکه در اوایل سده ۱۱ق /۱۷م بار دیگر به وسیله [[محمد امین استرآبادی]] (<small>د ۱۰۳۳ یا ۱۰۳۶ق /۱۶۲۴ یا ۱۶۲۷م </small>) در قالبی نو مطرح شد<ref>نک: مدرسی طباطبایی، مقدمه‌ای بر فقه شیعه، ص۵۷</ref> و لبه تیز حملات خود را متوجه اصولیان ساخت. برخی معتقدند [[ابن ابی جمهور احسایی|ابن ابی جمهور احسایی]] (<small>زنده در ۹۰۴ق /۱۴۹۹م </small>) از جمله کسانی بود که راه را بر اخباریان هموار گردانید. او در رساله‌ای با عنوان «العمل باخبار اصحابنا »، به اقامه ادله‌ای در این زمینه پرداخت <ref>نک: حر عاملی، امل الآمل، ج۲، ص۲۵۳؛ خوانساری، روضات الجنات، ج۷، ص۳۳</ref>. | مکتب فقیهان اهل حدیث که در اواخر سده ۴ و نیمه نخست سده ۵ق با کوشش فقیهان اصول گرا ضعیف گردید، وجود محدود خود را در مجامع فقهی امامیه حفظ کرد تا آنکه در اوایل سده ۱۱ق /۱۷م بار دیگر به وسیله [[محمد امین استرآبادی]] (<small>د ۱۰۳۳ یا ۱۰۳۶ق /۱۶۲۴ یا ۱۶۲۷م </small>) در قالبی نو مطرح شد<ref>نک: مدرسی طباطبایی، مقدمه‌ای بر فقه شیعه، ص۵۷</ref> و لبه تیز حملات خود را متوجه اصولیان ساخت. برخی معتقدند [[ابن ابی جمهور احسایی|ابن ابی جمهور احسایی]] (<small>زنده در ۹۰۴ق /۱۴۹۹م </small>) از جمله کسانی بود که راه را بر اخباریان هموار گردانید. او در رساله‌ای با عنوان «العمل باخبار اصحابنا »، به اقامه ادله‌ای در این زمینه پرداخت <ref>نک: حر عاملی، امل الآمل، ج۲، ص۲۵۳؛ خوانساری، روضات الجنات، ج۷، ص۳۳</ref>. | ||