لولا السنتان لهلک النعمان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (added Category:مقالههای جدید using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
==جایگاه و اهمیت== | ==جایگاه و اهمیت== | ||
لَو لا السَنَتان لَهَلَکَ النُعمان (اگر آن دوسال نبود، نعمان هلاک میشد)، کلامی منسوب به [[ابوحنیفه|ابوحنیفه نعمان بن ثابت]]، پیشوای مذهب حنفی یکی از [[مذاهب چهارگانه اهل سنت|چهار مذهب فقهی اهل سنت]] است. به گفته [[عبدالعزیز دهلوی]] (درگذشت: [[سال ۱۲۳۹ هجری قمری|۱۲۳۹ق]]) نویسنده سنی اهل پاکستان، مراد از این دوسال، مدت زمانی است که ابوحنیفه شاگرد امام صادق (ع) بوده است.<ref>دهلوی، تحفه اثناعشریه، ۱۴۳۲ق، ص۱۴۲.</ref> [[ابن ابیالحدید]] به شاگردی ابوحنیفه نزد [[امام صادق(ع)]] تصریح کرده است.<ref>ابن ابیالحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۹۶۲ق، ج۱۵، ص۲۷۴.</ref> | لَو لا السَنَتان لَهَلَکَ النُعمان (اگر آن دوسال نبود، نعمان هلاک میشد)، کلامی منسوب به [[ابوحنیفه|ابوحنیفه نعمان بن ثابت]]، پیشوای مذهب حنفی یکی از [[مذاهب چهارگانه اهل سنت|چهار مذهب فقهی اهل سنت]] است. به گفته [[عبدالعزیز دهلوی]] (درگذشت: [[سال ۱۲۳۹ هجری قمری|۱۲۳۹ق]]) نویسنده سنی اهل پاکستان، مراد از این دوسال، مدت زمانی است که ابوحنیفه شاگرد امام صادق (ع) بوده است.<ref>دهلوی، تحفه اثناعشریه، ۱۴۳۲ق، ص۱۴۲.</ref> [[ابن ابیالحدید]] به شاگردی ابوحنیفه نزد [[امام صادق(ع)]] تصریح کرده است.<ref>ابن ابیالحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۹۶۲ق، ج۱۵، ص۲۷۴.</ref> | ||
[[پرونده:تصویر کتاب لو لا السنتان حکیمی.jpg|بندانگشتی|323x323پیکسل|تصویر جلد کتاب لو لا السنتان لهلک النعمان نوشته | [[پرونده:تصویر کتاب لو لا السنتان حکیمی.jpg|بندانگشتی|323x323پیکسل|تصویر جلد کتاب لو لا السنتان لهلک النعمان نوشته شیخ محمدرضا حکیمی]] | ||
علمای شیعه از این کلام برای نشان دادن جایگاه علمی امام صادق (ع) و نقش ایشان در شکلگیری و پیشرفت دانشهای اسلامی استفاده میکنند.<ref>برای نمونه رک: مطهری، سیری در سیره ائمه اطهار، ۱۴۰۲ش، ص۱۳۲؛ سبحانی تبریزی، الإنصاف في مسائل دام فیها الخلاف، ۱۳۸۱ش، ج۲، ص۳۶۳؛ حسنی، سیرة الأئمة الإثنی عشر، نشر الشريف الرضي، ج۲، ص۲۳۸ و ۲۵۷.</ref> [[محمدرضا حکیمی]] (درگذشت: [[سال ۱۴۰۰ هجری شمسی|۱۴۰۰ش]]) دینپژوه شیعه کتابی را باعنوان «لو لا السنتان لهلک النعمان» نوشته است که محور آن شخصیت ابوحنیفه و احتجاجات و سخنانی است که میان او و امام صادق (ع) اتفاق افتاده است.<ref>حکیمی، لو لا السنتان لهلک النعمان، ۱۴۳۱ق، ص۶.</ref> علمای اهلسنت نیز یا این سخن را نمیپذیرند و آن را ساخته علمای شیعه برای عظمت دادن به جایگاه امام صادق (ع) میدانند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: ابوزهره، الامام الصادق (ع) حیاته و عصره آراؤه و فقهه، مطبعة احمد علی مخیمر، ص۳۸؛ عیسی، «حتى لا يقال: كان السودان بلداً سُنّياً! !»، ج۱۶۶، ص۸۶.</ref> و یا این عبارت را نقل کرده و آن را دلیلی بر این مطلب میدانند که نگاه شیعیان به جدا شدن اهلسنت از [[اهلبیت(ع)]] و دوری از ایشان صحیح نیست.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: دهلوی، تحفه اثناعشریه، ۱۴۳۲ق، ص۱۴۲؛ آلوسی، مختصر التحفة الأثنى عشرية، ۱۳۷۳ق، ص۹؛ آلوسی، صب العذاب على من سب الأصحاب، ۱۴۱۷ق، ص۳۰۹؛ کامل عمر، حصان طروادة الغارة الفكرية على الديار السنية، ۱۴۳۵ق، ص۵۱۶.</ref> | علمای شیعه از این کلام برای نشان دادن جایگاه علمی امام صادق (ع) و نقش ایشان در شکلگیری و پیشرفت دانشهای اسلامی استفاده میکنند.<ref>برای نمونه رک: مطهری، سیری در سیره ائمه اطهار، ۱۴۰۲ش، ص۱۳۲؛ سبحانی تبریزی، الإنصاف في مسائل دام فیها الخلاف، ۱۳۸۱ش، ج۲، ص۳۶۳؛ حسنی، سیرة الأئمة الإثنی عشر، نشر الشريف الرضي، ج۲، ص۲۳۸ و ۲۵۷.</ref> [[محمدرضا حکیمی]] (درگذشت: [[سال ۱۴۰۰ هجری شمسی|۱۴۰۰ش]]) دینپژوه شیعه کتابی را باعنوان «لو لا السنتان لهلک النعمان» نوشته است که محور آن شخصیت ابوحنیفه و احتجاجات و سخنانی است که میان او و امام صادق (ع) اتفاق افتاده است.<ref>حکیمی، لو لا السنتان لهلک النعمان، ۱۴۳۱ق، ص۶.</ref> علمای اهلسنت نیز یا این سخن را نمیپذیرند و آن را ساخته علمای شیعه برای عظمت دادن به جایگاه امام صادق (ع) میدانند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: ابوزهره، الامام الصادق (ع) حیاته و عصره آراؤه و فقهه، مطبعة احمد علی مخیمر، ص۳۸؛ عیسی، «حتى لا يقال: كان السودان بلداً سُنّياً! !»، ج۱۶۶، ص۸۶.</ref> و یا این عبارت را نقل کرده و آن را دلیلی بر این مطلب میدانند که نگاه شیعیان به جدا شدن اهلسنت از [[اهلبیت(ع)]] و دوری از ایشان صحیح نیست.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: دهلوی، تحفه اثناعشریه، ۱۴۳۲ق، ص۱۴۲؛ آلوسی، مختصر التحفة الأثنى عشرية، ۱۳۷۳ق، ص۹؛ آلوسی، صب العذاب على من سب الأصحاب، ۱۴۱۷ق، ص۳۰۹؛ کامل عمر، حصان طروادة الغارة الفكرية على الديار السنية، ۱۴۳۵ق، ص۵۱۶.</ref> | ||