الناس نیام فاذا ماتوا انتبهوا: تفاوت میان نسخه‌ها

'''النَّاسُ نِیَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا''' (مردم در خواب‌اند. زمانی که بمیرند بیدار می‌شوند) حدیث مشهوری<ref>سمعانی، روح الأرواح فی شرح أسماء الملک الفتاح، ۱۳۸۴ش، ص۷۰۱.</ref> که از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]]<ref>ورام بن أبی فراس، مجموعة ورام، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۵۰؛ سمعانی، روح الأرواح فی شرح أسماء الملک الفتاح، ۱۳۸۴ش، ص۷۰۱.</ref> و [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]<ref>سید الرضی، خصائص الأئمة علیهم السلام، ۱۴۰۶ق، ص۱۱۲.</ref> نقل شده است. در توضیح این روایت گفته شده بسیاری از مردم گمان می‌کنند داشته‌هایی برای خود دارند؛ اما پس از [[مرگ]] می‌فهمند که هیچ ندارند.<ref>جوادی آملی، «[https://www.aparat.com/v/wyM9s به سوی معبود]»، آپارات.</ref>