confirmed، movedable، protected، templateeditor
۵٬۴۴۷
ویرایش
نامه امام علی(ع) به عثمان بن حنیف: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
|} | |} | ||
پاکدامنی، پرهیزکاری، اهتمام به مساکین، کنترل خواهش‌های نفسانی، قناعت، پرهیز از اسراف، همدردی با مردم و ساده‌زیستی، پیروی از امام در شیوه زندگی، حساسیت داشتن نسبت به دعوت‌ها و مجالس پذیرایی از نکاتی که امام علی(ع) در این نامه به رعایت آنها توصیه کرده است.<ref>نگاه کنید به: نهج البلاغه، | پاکدامنی، پرهیزکاری، اهتمام به مساکین، کنترل خواهش‌های نفسانی، قناعت، پرهیز از اسراف، همدردی با مردم و ساده‌زیستی، پیروی از امام در شیوه زندگی، حساسیت داشتن نسبت به دعوت‌ها و مجالس پذیرایی از نکاتی که امام علی(ع) در این نامه به رعایت آنها توصیه کرده است.<ref>نگاه کنید به: نهج البلاغه، نامه ۴۵، ۱۴۱۴ق، ص۴۱۶-۴۲۰.</ref> در این نامه علاوه بر آسیب‌شناسی اشرافی‌گری، راهکارهایی برای مقابله با آن بیان شده است.<ref>عترت‌دوست، و مهدیه احمدی، «راهکارهای مقابله با اشرافی‌گری بر مبنای تحلیل محتوای نامه امام علی(ع) به عثمان بن حنیف»، ص۹۰.</ref> به گفته محققان این نامه می‌تواند الگوی اخلاقی-اجتماعیِ مناسبی را در مواجهه با اشرافی‌گری اراده دهد.<ref>عترت‌دوست، و مهدیه احمدی، «راهکارهای مقابله با اشرافی‌گری بر مبنای تحلیل محتوای نامه امام علی(ع) به عثمان بن حنیف»، ص۷۰.</ref> | ||
بخش‌هایی از این نامه در کتاب امالی نوشته شیخ صدوق<ref>شیخ صدوق، امالی، ۱۳۷۶ش، ص۶۲۰-۶۲۳.</ref> و نیز در کتاب‌های دیگر نقل شده است.<ref>برای دیدن منابع دیگر این نامه نگاه کنید به: الحسینی الخطیب، مصادر نهج البلاغه، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۳۶۲.</ref> به گفته برخی محققان این نامه، در ابتدای حکومت امام علی(ع) و در [[سال ۳۶ هجری قمری|سال ۳۶ق]] به عثمان بن حنیف نوشته شده است.<ref>نهج البلاغه، نامه ۴۵، ترجمه محمد دشتی، ۱۳۷۹ش، ص۵۵۳.</ref> علاوه بر شرح و ترجمه نامه ۴۵ نهج‌البلاغه در ترجمه‌ها و شرح‌هایی که به صورت کامل بر نهج‌البلاغه نوشته شده، شرح‌ها و ترجمه‌های اختصاصی به زبان فارسی و عربی نیز بر این نامه نوشته شده است. برخی از آنها به این شرح است: | بخش‌هایی از این نامه در کتاب امالی نوشته شیخ صدوق<ref>شیخ صدوق، امالی، ۱۳۷۶ش، ص۶۲۰-۶۲۳.</ref> و نیز در کتاب‌های دیگر نقل شده است.<ref>برای دیدن منابع دیگر این نامه نگاه کنید به: الحسینی الخطیب، مصادر نهج البلاغه، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۳۶۲.</ref> به گفته برخی محققان این نامه، در ابتدای حکومت امام علی(ع) و در [[سال ۳۶ هجری قمری|سال ۳۶ق]] به عثمان بن حنیف نوشته شده است.<ref>نهج البلاغه، نامه ۴۵، ترجمه محمد دشتی، ۱۳۷۹ش، ص۵۵۳.</ref> علاوه بر شرح و ترجمه نامه ۴۵ نهج‌البلاغه در ترجمه‌ها و شرح‌هایی که به صورت کامل بر نهج‌البلاغه نوشته شده، شرح‌ها و ترجمه‌های اختصاصی به زبان فارسی و عربی نیز بر این نامه نوشته شده است. برخی از آنها به این شرح است: | ||
| خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
|خوشا به حال كسی كه واجبات پروردگارش را به جا آورده، و مشكلات را تحمل نموده، و در شب از خواب خوش دوری كرده، تا وقتی كه خواب بر او چیره شود زمین را فرش خود گرفته، و دست را بالش زیر سر کند، در میان جمعیتی که ترس از قیامت دیده‌هایشان را بیدار گذاشته، و پهلوهاشان از بستر استراحت جدا شده، | |خوشا به حال كسی كه واجبات پروردگارش را به جا آورده، و مشكلات را تحمل نموده، و در شب از خواب خوش دوری كرده، تا وقتی كه خواب بر او چیره شود زمین را فرش خود گرفته، و دست را بالش زیر سر کند، در میان جمعیتی که ترس از قیامت دیده‌هایشان را بیدار گذاشته، و پهلوهاشان از بستر استراحت جدا شده، | ||
|وَ هَمْهَمَتْ بِذِكْرِ رَبِّهِمْ شِفَاهُهُمْ وَ تَقَشَّعَتْ بِطُولِ اسْتِغْفَارِهِمْ ذُنُوبُهُمْ أُولئِكَ حِزْبُ اللهِ أَلا إِنَّ حِزْبَ اللهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ | |وَ هَمْهَمَتْ بِذِكْرِ رَبِّهِمْ شِفَاهُهُمْ وَ تَقَشَّعَتْ بِطُولِ اسْتِغْفَارِهِمْ ذُنُوبُهُمْ أُولئِكَ حِزْبُ اللهِ أَلا إِنَّ حِزْبَ اللهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ | ||
|و لب‌هاشان به ذكر پروردگارشان آهسته و آرام گویاست، و گناهانشان به كثرت استغفار از بین رفته، «اینان حزب خدایند، و بدانید كه حزب خدا رستگارانند».|فَاتَّقِ اللهَ یا ابْنَ حُنَیفٍ وَ لْتَكْفُفْ أَقْرَاصُكَ لِیكُونَ مِنَ النَّارِ خَلَاصُكَ.<ref>نهج البلاغه، تحقیق صبحی صالح، | |و لب‌هاشان به ذكر پروردگارشان آهسته و آرام گویاست، و گناهانشان به كثرت استغفار از بین رفته، «اینان حزب خدایند، و بدانید كه حزب خدا رستگارانند».|فَاتَّقِ اللهَ یا ابْنَ حُنَیفٍ وَ لْتَكْفُفْ أَقْرَاصُكَ لِیكُونَ مِنَ النَّارِ خَلَاصُكَ.<ref>نهج البلاغه، تحقیق صبحی صالح، نامه ۴۵، ۱۴۱۴ق، ص۴۱۶-۴۲۰.</ref> | ||
| پسر حنیف از خدا پروا كن، و قرص‌های نان خودت تو را بس باشد، تا این روش موجب خلاصی‌ات از آتش جهنم گردد.<ref> | | پسر حنیف از خدا پروا كن، و قرص‌های نان خودت تو را بس باشد، تا این روش موجب خلاصی‌ات از آتش جهنم گردد.<ref>نهج البلاغه، ترجمه انصاریان، ۱۳۸۸ش، نامه ۴۵.</ref>}} | ||
{{پاک کن}} | {{پاک کن}} | ||