ریاض العلماء و حیاض الفضلاء (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
←ساختار کتاب
(←مؤلف) |
|||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
''ریاض العلماء'' در دو بخش پنج جلدی، در مجموع ده مجلد، بر اساس حروف الفبا تدوین شده است که پنج مجلد نخست به علمای [[شیعه]] و پنج مجلد دوم به علمای [[سنی]] اختصاص دارد. دو جزء از بخش مربوط به علمای شیعه و سه جزء از بخش علمای سنی از بین رفته است؛ اما محقق کتاب با استفاده از تعلیقات میرزا عبدالله افندی بر کتاب ''[[امل الآمل]]'' [[شیخ حر عاملی]]، آن دو جزء مربوط به شیعه را بازسازی کرده است.<ref>[http://www.ensani.ir/fa/content/293070/default.aspx ذکاوتی قراگوزلو، «کتاب ریاض العلماء»، ص۳۸].</ref> | ''ریاض العلماء'' در دو بخش پنج جلدی، در مجموع ده مجلد، بر اساس حروف الفبا تدوین شده است که پنج مجلد نخست به علمای [[شیعه]] و پنج مجلد دوم به علمای [[سنی]] اختصاص دارد. دو جزء از بخش مربوط به علمای شیعه و سه جزء از بخش علمای سنی از بین رفته است؛ اما محقق کتاب با استفاده از تعلیقات میرزا عبدالله افندی بر کتاب ''[[امل الآمل]]'' [[شیخ حر عاملی]]، آن دو جزء مربوط به شیعه را بازسازی کرده است.<ref>[http://www.ensani.ir/fa/content/293070/default.aspx ذکاوتی قراگوزلو، «کتاب ریاض العلماء»، ص۳۸].</ref> | ||
آغاز کتاب با حرف الف و معرفی آدم بن يونس بن المهاجر النسفي است. افندی او را با عنوان «ثقة عدل» معرفی کرده که | آغاز کتاب با حرف الف و معرفی آدم بن يونس بن المهاجر النسفي است. افندی او را با عنوان «ثقة عدل» معرفی کرده که بر اساس گزارش منتجب الدین در کتاب فهرست تمام مصنفاتش را نزد شیخ طوسی قرائت کرده است. وی هم‌چنین نسفی را منسوب به شهری از شهرهای ماوارءالنهر داسته است. <ref>افندی، ریاض العلماء وحیاض الفضلاء، چاپ خیام، ج۱، ص۵. | ||
</ref> | </ref> | ||
آخرین فرد معرفی شده در کتاب بديع الزمان أبو الفضل أحمد بن الحسين بن يحيى بن سعيد الهمذاني است. نویسنده همذانی را منسوب به قبیله همدان می‌داند.<ref>افندی، ریاض العلماء وحیاض الفضلاء، چاپ خیام، ج۷، ص۲۸۵-۲۸۶. | آخرین فرد معرفی شده در کتاب راض العلما بديع الزمان أبو الفضل أحمد بن الحسين بن يحيى بن سعيد الهمذاني است. نویسنده همذانی را منسوب به قبیله همدان می‌داند.<ref>افندی، ریاض العلماء وحیاض الفضلاء، چاپ خیام، ج۷، ص۲۸۵-۲۸۶. | ||
</ref> وی هم‌چنین او را شاعر، نویسنده کتاب مقامات و شاگرد ابن فارس لغت شناس معروف دانسته است. افندی هم چنین بر این باور است که همدانی پیشتاز در مقامه نویسی است وحریری و دیگران پس از او به مقامات نویسی روی آوردند.<ref>افندی، ریاض العلماء وحیاض الفضلاء، چاپ خیام، ج۷، ص۲۶ | </ref> وی هم‌چنین او را شاعر، نویسنده کتاب مقامات و شاگرد ابن فارس لغت شناس معروف (نویسنده کتاب لسان العرب)دانسته است. افندی هم چنین بر این باور است که همدانی پیشتاز در مقامه نویسی است وحریری و دیگران پس از او به مقامات نویسی روی آوردند.<ref>افندی، ریاض العلماء وحیاض الفضلاء، چاپ خیام، ج۷، ص۲۶ | ||
</ref> | </ref> | ||