ریاض العلماء و حیاض الفضلاء (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
←مؤلف
Ali.jafari (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مؤلف) |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
عبدالله بن عیسی بیگ جیرانی معروف به میرزا عبدالله افندی، هم بر علوم عقلی تسلط داشت و هم بر علوم نقلی و متخصص در کتاب‌شناسی و شرح حال نویسیِ علما بود. وی در [[سال ۱۰۶۶ هجری قمری|۱۰۶۶]]ق در عهد [[صفویه|صفوی]] در [[اصفهان]] متولد شد؛ اما خانواده‌اش متمکن و [[تبریز]]ی تبار بودند. | عبدالله بن عیسی بیگ جیرانی معروف به میرزا عبدالله افندی، هم بر علوم عقلی تسلط داشت و هم بر علوم نقلی و متخصص در کتاب‌شناسی و شرح حال نویسیِ علما بود. وی در [[سال ۱۰۶۶ هجری قمری|۱۰۶۶]]ق در عهد [[صفویه|صفوی]] در [[اصفهان]] متولد شد؛ اما خانواده‌اش متمکن و [[تبریز]]ی تبار بودند. | ||
افندی نیمی از عمر خود را در مسافرت بود و بسیاری از سرزمین‌های اسلامی همچون [[حجاز]]، [[عراق]]، [[عثمانی]]، قفقاز، ترکستان، [[افغانستان]] و [[هند]] را سیاحت کرد. <ref>افندی، ''ریاض العلماء''، ج۳، ص ۲۳۰</ref> او پیش از حمله محمود افغان، در [[سال ۱۱۳۰ هجری قمری|۱۱۳۰]]ق درگذشت.<ref>جزایری، ''الاجازات الکبیرة''، ص ۱۴۷؛ خوانساری، ''روضات الجنات''، | افندی نیمی از عمر خود را در مسافرت بود و بسیاری از سرزمین‌های اسلامی همچون [[حجاز]]، [[عراق]]، [[عثمانی]]، قفقاز، ترکستان، [[افغانستان]] و [[هند]] را سیاحت کرد. <ref>افندی، ''ریاض العلماء''، نشر مطبعة الخيام، ج۳، ص ۲۳۰</ref> او پیش از حمله محمود افغان، در [[سال ۱۱۳۰ هجری قمری|۱۱۳۰]]ق درگذشت.<ref>جزایری، ''الاجازات الکبیرة''، ص ۱۴۷؛ خوانساری، ''روضات الجنات''، ۱۳۹۰ش،ج۴، ص۲۵۶-۲۵۷.</ref> مدفن وی تاکنون شناخته نشده است.<ref> مرعشی نجفی، «زهر الریاض»، ص۲۲.</ref> | ||
==منابع کتاب== | ==منابع کتاب== | ||
منابع ''ریاض العلماء'' شامل مهم‌ترین کتاب‌های [[شیعه]] و [[سنی]] در تاریخ، تَراجِم<ref>جمع مکسر ترجمه به معنی شرح حال</ref> و ادب است. افزون بر اینها، مؤلف از منابع جغرافیایی، [[اجازات]] عُلما، [[وقف]]نامه‌ها و غیر آن سود برده است. همچنین آنچه او دیده و از معاصرانش شنیده، اهمیت خاصی به این اثر بخشیده است.<ref>ساعدی خراسانی، ''تاریخ و سفرنامه حزین''، دیوان.</ref> مؤلف در این کتاب اگرچه پس از تصحیح و مقابله منابع، نمونه‌های اصلاحی را آورده،<ref>نک: افندی، ''ریاض العلماء''، ج۱، ص۱۶۳ و ج۲، ص۲۰.</ref> اما هنگام نقل مستقیم، امانت را حفظ کرده و عین عبارات را آورده است.<ref>نک: افندی، ''ریاض العلماء''، ج۱، صص۱۸، ۲۳، ۳۰، ۸۲ و ج۲، ص۴۴۰.</ref> | منابع ''ریاض العلماء'' شامل مهم‌ترین کتاب‌های [[شیعه]] و [[سنی]] در تاریخ، تَراجِم<ref>جمع مکسر ترجمه به معنی شرح حال</ref> و ادب است. افزون بر اینها، مؤلف از منابع جغرافیایی، [[اجازات]] عُلما، [[وقف]]نامه‌ها و غیر آن سود برده است. همچنین آنچه او دیده و از معاصرانش شنیده، اهمیت خاصی به این اثر بخشیده است.<ref>ساعدی خراسانی، ''تاریخ و سفرنامه حزین''، دیوان.</ref> مؤلف در این کتاب اگرچه پس از تصحیح و مقابله منابع، نمونه‌های اصلاحی را آورده،<ref>نک: افندی، ''ریاض العلماء''، ج۱، ص۱۶۳ و ج۲، ص۲۰.</ref> اما هنگام نقل مستقیم، امانت را حفظ کرده و عین عبارات را آورده است.<ref>نک: افندی، ''ریاض العلماء''، ج۱، صص۱۸، ۲۳، ۳۰، ۸۲ و ج۲، ص۴۴۰.</ref> | ||