روضهخوانی (آیین): تفاوت میان نسخهها
←شیوه برگزاری
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
== شیوه برگزاری== | == شیوه برگزاری== | ||
مجالس روضه خوانی در ایام [[شهادت]] معصومان، به ویژه در ماه محرم و صفر برپا میشود. این مجالس در خانه، [[حسینیه]]، [[تکیه]]، [[مسجد]] و... برگزار میگردد.<ref> یاراحمدی، روضهخوانی به مثابه یک نظام نمایشی، ص۱۷۴.</ref> در مراسم روضهخوانی، روضهخوان بر [[منبر]] یا صندلیای قرار میگیرد و با خواندن مصیبت امام حسین(ع) و دیگران با صدایی حزین، اهل مجلس را به گریه وا میدارد. روضهخوانان از دو طیف واعظان و ذاکران هستند. واعظان معمولا پیش از خواندن روضه، بر منبر سخن میرانند و در پایان، مصیبت یکی از معصومین را میخوانند؛ اما ذاکران تنها به خواندن مصیبت اکتفا میکنند.<ref> مستوفی، شرح زندگانی | مجالس روضه خوانی در ایام [[شهادت]] معصومان، به ویژه در ماه محرم و صفر برپا میشود. این مجالس در خانه، [[حسینیه]]، [[تکیه]]، [[مسجد]] و... برگزار میگردد.<ref> یاراحمدی، روضهخوانی به مثابه یک نظام نمایشی، ص۱۷۴.</ref> در مراسم روضهخوانی، روضهخوان بر [[منبر]] یا صندلیای قرار میگیرد و با خواندن مصیبت امام حسین(ع) و دیگران با صدایی حزین، اهل مجلس را به گریه وا میدارد. روضهخوانان از دو طیف واعظان و ذاکران هستند. واعظان معمولا پیش از خواندن روضه، بر منبر سخن میرانند و در پایان، مصیبت یکی از معصومین را میخوانند؛ اما ذاکران(روضه خوان بمعنی اخص) تنها به خواندن مصیبت اکتفا میکنند.برای واعظان سواد و برای ذاکران آواز از لوازم بود.<ref> مستوفی، شرح زندگانی من،۱۳۸۴ش، ج۱، ص۲۷۵.</ref> | ||
مجالس روضهخوانی به دو شکل مردانه و زنانه برگزار میشود. در روضهخوانی زنانه، اهل مجلس فقط زنان هستند.<ref>یاراحمدی، روضهخوانی به مثابه یک نظام نمایشی، ص۱۷۴.</ref>در برخی از مساجد وتکایا و [[حسینیه| حسینیهها]] نیز مجالس روضه خوانی برای عموم و با حضور مردان و زنان برگزار میشود. [[تکیه دولت]] در عصر قاجار نمونهای معروف از این تکیههاست.<ref>رمضان نرگسی، «عزاداری در عصر قاجار»، ص۳.</ref> | مجالس روضهخوانی به دو شکل مردانه و زنانه برگزار میشود. در روضهخوانی زنانه، اهل مجلس فقط زنان هستند.<ref>یاراحمدی، روضهخوانی به مثابه یک نظام نمایشی، ص۱۷۴.</ref>در برخی از مساجد وتکایا و [[حسینیه| حسینیهها]] نیز مجالس روضه خوانی برای عموم و با حضور مردان و زنان برگزار میشود. [[تکیه دولت]] در عصر قاجار نمونهای معروف از این تکیههاست.<ref>رمضان نرگسی، «عزاداری در عصر قاجار»، ص۳.</ref> |