Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۳۰۴
ویرایش
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (←مراتب توحید) |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (←مراتب توحید) |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
بسیاری از [[کلام اسلامی| متکلمان]]، [[عرفان|عارفان]] و [[فلسفه اسلامی|فیلسوفان مسلمان]]، با تکیه بر [[قرآن|قرآن کریم]] و روایات [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام]] و [[امامان شیعه]]، مراتب و درجاتی برای توحید برشمردهاند که اولین مرتبه آن [[توحید ذاتی]]، سپس [[توحید صفاتی]] و [[توحید افعالی|افعالی]]، و بالاترین مرتبه، [[توحید عبادی|توحید در عبادت]] است.<ref>محمدی ریشهری، دانشنامه قرآن و حدیث، ۱۳۹۱ش، ج۵، ص۴۱۹.</ref> | بسیاری از [[کلام اسلامی| متکلمان]]، [[عرفان|عارفان]] و [[فلسفه اسلامی|فیلسوفان مسلمان]]، با تکیه بر [[قرآن|قرآن کریم]] و روایات [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام]] و [[امامان شیعه]]، مراتب و درجاتی برای توحید برشمردهاند که اولین مرتبه آن [[توحید ذاتی]]، سپس [[توحید صفاتی]] و [[توحید افعالی|افعالی]]، و بالاترین مرتبه، [[توحید عبادی|توحید در عبادت]] است.<ref>محمدی ریشهری، دانشنامه قرآن و حدیث، ۱۳۹۱ش، ج۵، ص۴۱۹.</ref> | ||
اندیشمندانی چون [[مرتضی مطهری|مطهری]]، [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی]] و دیگران مراتب توحید را در دو شاخه [[توحید نظری]] و [[توحید عملی]] دستهبندی کرده<ref>مطهری، آشنایی با قرآن، ۱۳۸۹ش، ج۲، ص۳۱؛ جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۳ش، ص۲۰۱.</ref> و سه مرتبه نخست را توحید نظری و توحید عبادی را در توحید عملی قرار دادهاند.<ref>مطهری، جهانبینی توحیدی، ۱۳۸۹ش، ص۴۱؛ جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۳ش، ص۲۰۱؛ خرازی، بدایة المعارف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۵۳-۵۴.</ref> | === توحید نظری و عملی === | ||
اندیشمندانی چون [[مرتضی مطهری|مطهری]]، [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی]] و دیگران در یک تقسیمبندی دیگر مراتب توحید را در دو شاخه [[توحید نظری]] و [[توحید عملی]] دستهبندی کرده<ref>مطهری، آشنایی با قرآن، ۱۳۸۹ش، ج۲، ص۳۱؛ جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۳ش، ص۲۰۱.</ref> و سه مرتبه نخست را توحید نظری و توحید عبادی را در توحید عملی قرار دادهاند.<ref>مطهری، جهانبینی توحیدی، ۱۳۸۹ش، ص۴۱؛ جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۳ش، ص۲۰۱؛ خرازی، بدایة المعارف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۵۳-۵۴.</ref> | |||
توحید در [[قرآن|قرآن کریم]] و فرهنگ اسلامی، در برابر [[شرک]] دانسته میشود و مبارزه با شرک، یکی از موضوعات اصلی در قرآن کریم است.<ref>سبحانی، سیمای انسان کامل در قرآن، ۱۳۷۷ش، ص۲۹۱.</ref> مسلمانان همانطور که به مراتب و درجاتی برای توحید معتقدند، برای شرک هم درجاتی برشمردهاند.<ref>سبحانی، سیمای انسان کامل در قرآن، ۱۳۷۷ش، ص۲۹۱.</ref> بر این اساس، باور به تعدد در ذات خداوند، شرک در ذات خوانده میشود،<ref>سبحانی، سیمای انسان کامل در قرآن، ۱۳۷۷ش، ص۲۹۲.</ref> و باور به اینکه جهان بیش از یک فاعل مستقل دارد، شرک در فعل یا شرک فاعلی است.<ref>سبحانی، سیمای انسان کامل در قرآن، ۱۳۷۷ش، ص۲۹۴.</ref> همچنین باور به جدایی [[اسما و صفات|صفات خداوند]] از ذات او، شرک صفاتی<ref>کریمی، توحید از دیدگاه آیات و روایات (۲)، ۱۳۷۹ش، ص۵۴.</ref> و پرستش خدایی جز خدای یکتا، شرک در [[عبادت]] خوانده میشود.<ref>سبحانی، سیمای انسان کامل در قرآن، ۱۳۷۷ش، ص۲۹۶.</ref> | توحید در [[قرآن|قرآن کریم]] و فرهنگ اسلامی، در برابر [[شرک]] دانسته میشود و مبارزه با شرک، یکی از موضوعات اصلی در قرآن کریم است.<ref>سبحانی، سیمای انسان کامل در قرآن، ۱۳۷۷ش، ص۲۹۱.</ref> مسلمانان همانطور که به مراتب و درجاتی برای توحید معتقدند، برای شرک هم درجاتی برشمردهاند.<ref>سبحانی، سیمای انسان کامل در قرآن، ۱۳۷۷ش، ص۲۹۱.</ref> بر این اساس، باور به تعدد در ذات خداوند، شرک در ذات خوانده میشود،<ref>سبحانی، سیمای انسان کامل در قرآن، ۱۳۷۷ش، ص۲۹۲.</ref> و باور به اینکه جهان بیش از یک فاعل مستقل دارد، شرک در فعل یا شرک فاعلی است.<ref>سبحانی، سیمای انسان کامل در قرآن، ۱۳۷۷ش، ص۲۹۴.</ref> همچنین باور به جدایی [[اسما و صفات|صفات خداوند]] از ذات او، شرک صفاتی<ref>کریمی، توحید از دیدگاه آیات و روایات (۲)، ۱۳۷۹ش، ص۵۴.</ref> و پرستش خدایی جز خدای یکتا، شرک در [[عبادت]] خوانده میشود.<ref>سبحانی، سیمای انسان کامل در قرآن، ۱۳۷۷ش، ص۲۹۶.</ref> |