هارون بن موسی تلعکبری: تفاوت میان نسخه‌ها

کمال الدین بن حیدر موسوی عاملی در «[[مشیخة تلعکبری]]»، اساتید هارون بن موسی را از [[رجال کبیر (کتاب)|رجال کبیر]] استرآبادی استخراج نموده است.<ref>حسینی، تراجم الرجال، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۴۴۹. آغا بزرگ طهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج ۱۰، ص ۱۴۲.</ref> در این اثر وقتی از مشایخی نام می‌برد که هارون بن موسی از آنها به صورت شفاهی روایت کرده ولی اجازه روایت نداشته است، به [[احمد بن ادریس اشعری قمی]] اشاره کرده و به نقل از هارون می‌گوید: «احادیث کمی از وی در خانه [[ابن همام اسکافی]] شنیدم و از او اجازه ندارم»<ref>طوسی، رجال طوسی، ۱۴۱۵ق، ص۴۱۱.</ref> [[ابن ادریس قمی]] در سال ۳۰۶ هجری قمری وفات یافته است و از این جا پیداست که هارون بن موسی در زمان حیات اشعری قابلیت شنیدن [[حدیث|روایات]] را داشته و احتمالاً قریب به ۱۵ سال داشته است. بنابراین سال ولادت او را می‌توان حدود ۲۹۱ هجری قمری دانست.<ref>آغا بزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ج ۱، ص ۳۲۹ و ۳۲۸.</ref> تلعکبری در سال [[۳۸۵ق]] درگذشت.{{مدرک}}

# به نوشته [[شیخ طوسی]]<ref>رجال الطوسی، ص ۴۴۲</ref> در ۳۱۳، [[محمد بن اشعث کوفی]] محدّث معروف و مؤلف کتاب [[الجعفریات|اشعثیات]] که در [[مصر]] می‌زیسته، به تلعکبری و پدر و برادر وی [[اجازه روایت]] داده و این اجازه را [[محمدبن داودبن سلیمان]] به تلعکبری رسانده است و تلعکبری از محمدبن داود روایات الاشعثیات را که به [[پیامبر اکرم]] می‌رسد، شنیده و نقل کرده، ولی دیگر روایات این کتاب را که‌اندک می‌باشد نقل نکرده است.<ref>رجال الطوسی، ص ۴۴۴</ref>

# محمد بن حسین بن حفص خَثْعَمی (متوفی ۳۱۷)، دومین استاد تلعکبری است که به او اجازه روایت داد.<ref>ابن رازی، المسلسلات، ص ۲۴۳۲۴۴؛ ابن شاذان، ص ۱۱۲؛ طوسی، رجال طوسی، ۱۴۱۵ق، ص ۴۴۲؛ طوسی، فهرست کتب الشیعة و اصولهم، ص ۳۰۸</ref>

# وی از احمد بن موسی بن العباس بن مجاهد در ۳۱۸ اخذ حدیث کرده است.<ref>خزاز رازی، ص ۱۴۶</ref>

# به گزارش [[رجال الطوسی (کتاب)|رجال طوسی]]،<ref>رجال طوسی،ص ۴۳۲</ref> وی از [[صدوق اول|علی بن حسین بن بابویه قمی]]، در ۳۲۳ هنگامی که ابن بابویه وارد [[بغداد]] شد حدیث شنید و اجازه تمام روایاتش را دریافت داشت.<ref>ابن طاووس، جمال الاسبوع بکمال العمل المشروع، ص ۱۸۲</ref>

# در ۳۲۳ و پس از آن، تلعکبری از حسن بن محمد بن احمد زیدی ساکن رُمَیلَة [[بغداد]] حدیث شنید و از وی [[اجازه روایت]] گرفت.<ref>طوسی، رجال طوسی، ۱۴۱۵ق، ص ۴۲۲</ref>

# «کتابی در ادعیه و مستحبات [[ابن طاووس]] در کتب دعای خود اسناد بسیاری را با نام تلعکبری آغاز کرده که متن احادیث به اعمال مستحبی و [[دعا]] تعلق دارد. به سبب کثرت اینگونه موارد و مشابهت مضمونی آنها، احتمالاً این احادیث از کتابی نوشته تلعکبری درباره دعا و مستحبات گرفته شده است.<ref>رجوع کنید به: ابن طاووس،الاقبال بالاعمال الحسنة، ص ۱۱، ۲۴، ۴۷؛ ابن طاووس، مهج الدعوات و منهج العبادات، ص ۱۷۵؛ ابن طاووس، فلاح السائل و نجاح المسائل، ص ۱۹۲، ۴۷۸۴۷۹، ۵۰۱ ۵۰۲</ref>

# در کنار نگارش کتاب، وی برخی از ادعیة مأثور را از ائمه هدی(ع) نقل کرده که بسیار مورد توجه شیعیان، خاصه اهل علم می‌باشد. یکی از این ادعیه نقل شده توسط هارون تلعکبری، «[[دعای ابوحمزه ثمالی]]» است که وی به سندش از [[حسن بن محبوب زراد]] از [[ابوحمزه ثمالی]] نقل کرده که [[امام زین العابدین(ع)]] در سحرهای [[ماه رمضان]] این دعا را مناجات می‌فرموده است.<ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه،‌ج۸، ص۱۸۶.</ref>