خمر: تفاوت میان نسخه‌ها

نظر مشهور مفسّران و نیز برخی روایات بر آن است که آیه اخیر پیش از دو آیه قبلی نازل شده و بدون افاده تحریم، زمینه اعلام حکم قطعی را، همچنانکه [[آیه ۴۳ سوره نساء]] ، فراهم می‌کرده است.<ref>طبری، ذیل بقره : ۲۱۹</ref> به اعتقاد [[فخررازی]] و [[علامه طباطبائی|طباطبایی]]،<ref>ذیل همین آیه</ref> آیه مذکور با تعبیر «وَ إِثْمُهُما اکبرُ مِنْ نَفْعِهِما» بر حرمت باده نوشی دلالت داشته است، هر چند عده‌ای از مسلمانان حکم را تا نزول آیه تحریم کاملاً رعایت نمی‌کرده‌اند. دلیل بر این ادّعا آیه ۳۳ [[سوره اعراف|اعراف]] است که در آن «إثم» به صراحت و قاطعانه تحریم شده است. نزول این آیه در [[مکه|مکّه]] و سپس به کاربردن همین تعبیر «إثم» برای باده نوشی نشانه تحریم آن است.<ref>مشابه مضمون روایت [[محمد بن یعقوب کلینی|کلینی]] از [[امام رضا علیه‌السلام]] در استدلال بر حرمت باده رجوع کنید به ج ۶، ص ۴۰۶</ref> همچنانکه برخی از تعبیرات آیات ۹۰ ـ ۹۳ مائده (مثلاً، فَهَلْ اَنْتُمْ مُنْتَهونَ، لَیسَ... جَناحٌ فیما' طَعِمُوا إذا مَا اتَّقَوا و ا'مَنُوا) و نیز نقل رازی از [[ابن عباس|ابنِ عبّاس]] حاکی از نزول این آیه در تحریم خمر، قراینی بر همین معناست.