آیه ۱۰۷ سوره صافات: تفاوت میان نسخه‌ها

به‌گفته [[تفسیر قرآن|مفسران]]، [[خدا|خداوند]] پس از رضایت و تسلیم [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم(ع)]] و [[اسماعیل (پیامبر)|اسماعیل]] به [[ذبح اسماعیل]] برای تکمیل برنامه [[قربانی]]، قوچی بزرگ فرستاد تا به جای فرزند قربانی شود و سنتی ابراهیمی برای آیندگان در مراسم [[حج]] و [[سرزمین منا]] باقی بماند.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۱۵۲-۱۵۳؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۱۱۶.</ref> گفته شده بیشتر مفسران شیعه و سنی با توجه به روایات، ذبح عظیم را قوچی دانسته‌اند که [[جبرئیل]] از سوی خدا آورد.<ref>خرمشاهی، «ذبح عظیم»، ص۴۸.</ref> آنان کلمه فدینا را از ماده فدا به‌معنای قراردادن چیزی به‌عنوان بَلاگردان و دفع ضرر از شخص یا چیز دیگر دانسته‌اند، چنان‌که مالی را که برای آزاد کردن اسیر می‌دهند، و نیز برخی موارد [[کفاره روزه]] را فدیه گفته‌اند.<ref>نگاه کنید به: طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۷۰۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۱۱۶.</ref>