هارون بن موسی تلعکبری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ابومحمد هارون بن موسی بن احمد تَلَّعُکْبَری (م ۳۸۵ق)'''، از [[حدیث|محدّثان]] نامدار [[امامیه]] در قرن چهارم [[هجری قمری]] است. او در [[بغداد]] از مشایخ زیادی [[حدیث]] روایت کرد و شاگردان زیادی داشت. عالمان [[رجال]]، جلالت قدر و بلندی مرتبت وی را ستوده‌اند. [[سید مرتضی]] و [[سید رضی]] از شاگردان هارون بن موسی بودند.

[[کمال الدین بن حیدر موسوی عاملی]] در «[[مشیخة تلعکبری]]»، اساتید هارون بن موسی را از [[رجال کبیر (کتاب)|رجال کبیر]] استرآبادی استخراج نموده است.<ref>حسینی، تراجم الرجال، ج۱، ص۴۴۹.</ref><ref>آغا بزرگ طهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج ۱۰، ص ۱۴۲.</ref> در این اثر وقتی از مشایخی نام می‌برد که هارون بن موسی از آنها به صورت شفاهی روایت کرده ولی اجازه روایت نداشته است، به [[احمد بن ادریس اشعری قمی]] اشاره کرده و به نقل از هارون می‌گوید: «احادیث کمی از وی در خانه [[ابن همام اسکافی]] شنیدم و از او اجازه ندارم»<ref>طوسی، رجال طوسی، ص۴۱۱.</ref> [[ابن ادریس قمی]] در سال ۳۰۶ هجری قمری وفات یافته است و از این جا پیداست که هارون بن موسی در زمان حیات اشعری قابلیت شنیدن [[حدیث|روایات]] را داشته و احتمالاً قریب به ۱۵ سال داشته است. بنابراین سال ولادت او را می‌توان حدود ۲۹۱ هجری قمری دانست.<ref>آغا بزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ج ۱، ص ۳۲۹ و ۳۲۸.</ref> تلعکبری در سال ۳۸۵ ق درگذشت.