پرش به محتوا

آیه ۱۱۸ سوره توبه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۲: خط ۲۲:
آیه ۱۱۸ سوره توبه، توبه آنان را چنین نقل می‌کند: «ثُمَّ تَابَ عَلَیْهِمْ لِیَتُوبُوا؛ پس به آنان توبه داد، تا توبه کنند»<ref>سوره توبه، آیه۱۱۸.</ref> در تفسیرِ تعبیرِ «به آن‌ها توبه داد» چندین معنا ذکر شده است.<ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، ج۵، ص۳۱۷.</ref> [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] عالم و مفسر شیعه در تفسیر این تعبیر آورده که خداوند توبه را بر آنان آسان کرد تا بتوانند توبه کنند.<ref>طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۱۲۱</ref> برخی این تعبیر را به معنای لطف خداوند معنا کرده‌اند که خداوند به آن‌ها لطف کرد تا اینکه توبه کرده و از گناه خود بازگردند.<ref>حسینی شیرازی، تبیین القرآن، ۱۴۲۳ق، ص۲۱۸.</ref> [[محمدجواد مغنیه|مغنیه]] عالم و مفسر شیعه در تفسیر این تعبیر چنین آورده که خداوند توبه آنان را پذیرفت تا بتوانند توبه کرده و اصرار بر گناه نداشته باشند.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۱۱۵.</ref>
آیه ۱۱۸ سوره توبه، توبه آنان را چنین نقل می‌کند: «ثُمَّ تَابَ عَلَیْهِمْ لِیَتُوبُوا؛ پس به آنان توبه داد، تا توبه کنند»<ref>سوره توبه، آیه۱۱۸.</ref> در تفسیرِ تعبیرِ «به آن‌ها توبه داد» چندین معنا ذکر شده است.<ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، ج۵، ص۳۱۷.</ref> [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] عالم و مفسر شیعه در تفسیر این تعبیر آورده که خداوند توبه را بر آنان آسان کرد تا بتوانند توبه کنند.<ref>طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۱۲۱</ref> برخی این تعبیر را به معنای لطف خداوند معنا کرده‌اند که خداوند به آن‌ها لطف کرد تا اینکه توبه کرده و از گناه خود بازگردند.<ref>حسینی شیرازی، تبیین القرآن، ۱۴۲۳ق، ص۲۱۸.</ref> [[محمدجواد مغنیه|مغنیه]] عالم و مفسر شیعه در تفسیر این تعبیر چنین آورده که خداوند توبه آنان را پذیرفت تا بتوانند توبه کرده و اصرار بر گناه نداشته باشند.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۱۱۵.</ref>


[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] عالم و مفسر شیعه از این آیه چنین برداشت کرده که هر توبه بنده باید میان دو توبه قرار گرفته باشد. در ابتدا [[خدا|خداوند]] باید توفیق توبه را به بنده بدهد. تعبیر «تَابَ عَلَیْهِمْ» اشاره به همین دارد. در گام دوم بنده خود توبه می‌کند. تعبیر «لِیَتُوبُوا» اشاره به این دارد. در گام سوم خداوند توبه او را قبول می‌کند و گناهان او را می‌بخشد. تعبیر انتهایی آیه «إِنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيم» اشاره به همین مرحله دارد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۹، ص۴۰۲.</ref> تعبیر «تَّوَّابُ» را مبالغه در این دانسته‌اند که زیاد توبه توبه‌کنندگان را می‌پذیرد.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۱۱۵.</ref>
[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] عالم و مفسر شیعه از این آیه چنین برداشت کرده که هر توبه بنده میان دو توبه از طرف خداوند قرار گرفته باشد. در ابتدا [[خدا|خداوند]] باید توفیق توبه را به بنده بدهد. تعبیر «تَابَ عَلَیْهِمْ» اشاره به همین دارد. در گام دوم بنده خود توبه می‌کند. تعبیر «لِیَتُوبُوا» اشاره به این دارد. در گام سوم خداوند توبه او را قبول می‌کند و گناهان او را می‌بخشد. تعبیر انتهایی آیه «إِنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيم» اشاره به همین مرحله دارد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۹، ص۴۰۲.</ref> تعبیر «تَّوَّابُ» را مبالغه در این دانسته‌اند که زیاد توبه توبه‌کنندگان را می‌پذیرد.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۱۱۵.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۷۸۵

ویرایش