فرزدق: تفاوت میان نسخه‌ها

فرزدق از شعرای بزرگ عصر [[اموی]] محسوب می‌شود.<ref>ذهبی، تاریخ الإسلام، ۱۴۱۳، ج۷، ص۲۱۱.</ref> عواملی همچون: بدوی بودن،<ref>ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۹، ص۲۶۵</ref> حضور در فصیح‌ترین قبایل عرب<ref>امین، مستدرکات اعیان الشیعه، ج۳، ص۲۹۱</ref> و تیزهوشی او در پاسخگویی<ref>امین، مستدرکات اعیان الشیعه، ج۳، ص۲۹۱.</ref> بستر مناسبی جهت شکوفایی ذوق شعری وی فراهم آورد. گفته‌اند اگر شعر فرزدق نبود، یک سوم لغت عرب از دست می‌رفت و نیمی از روایات و اخبار نابود می‌شد.<ref>ابن اعثم، الفتوح، ص۱۰۴۹.</ref>

ذوق شاعرانه فرزدق بیشتر با هجو تناسب داشت<ref>بلعمی، تاریخنامۀ طبری، ج۵، ص۱۵۵۲</ref> و بیشتر اشعار او در قالب هجو و یا فخر قبیلگی سروده شده است.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۱۲، ص۹۴</ref>