حبل‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها

مفسران درباره تفسیر این واژه، نظرات مختلفی دارند. در [[تفسیر عیاشی (کتاب)|تفسیر عیاشی]] (درگذشت: ۳۲۰ق) روایاتی نقل شده که [[اهل‌بیت(ع)|آل محمد]] یا [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] را مصداق آن معرفی کرده‌اند.<ref> عیاشی، تفسیر العیاشی، ج۱، ۱۳۸۰ق، ص۱۹۴.</ref> در [[الدر المنثور (کتاب)|تفسیر الدُرُّ المَنْثور]] اثر سیوطی (درگذشت: ۹۱۱ق) از عالمان اهل‌سنت نیز روایاتی نقل شده که بر اساس آنها، جماعت، قرآن و عترت پیامبر، عهد و طاعت خدا، جزو مصادیق حبل‌الله هستند.<ref>سیوطی، الدر المنثور، دارالفکر، ج۲، ص۲۸۴-۲۸۸.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] نیز معتقد است منظور از حبل‌الله در [[آیه اعتصام|وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا]]، قرآن و پیامبر(ص) است. همچنین او منظور از عبارت «و مَنْ یَعْتَصم بالله» در [[آیه ۱۰۱ سوره آل‌عمران]] را  نیز تمسک به آیات الهی و به پیامبر(ص)(کتاب و سنت) دانسته است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۱ش، ج۳، ص۳۶۹.</ref>

به‌گفته [[فضل بن حسن طبرسی|فَضل بن حسن طَبْرِسی]] (درگذشت: ۵۴۸ق) مفسران درباره اینکه منظور نظرات مختلفی دارند برخی آن را قرآن، برخی دیگر [[اسلام|دین اسلام]] و برخی روایات آن را اهل‌بیت پیامبر می‌داند. طبرسی حمل آن بر همه موارد را بهتر دانسته است او برای تأیید این نظر به [[حدیث ثقلین]] استناد کرده است که در آن، [[قرآن]] و [[اهل‌بیت(ع)|اهل‌بیت]] به عنوان دو حبل معرفی شده‌اند. در نقل او به جای [[ثقلین]] از تعبیر حبلین{{یاد|«إني قد تركت فيكم حبلين إن أخذتم بهما لن تضلوا بعدي أحدهما أكبر من الآخر كتاب الله حبل ممدود من السماء إلى الأرض و عترتي أهل بيتي ألا و إنهما لن يفترقا حتى يردا علي الحوض‌» من در ميان شما دو ریسمان(دو راه برای هدایت) گذاشته‌ام كه تا وقتى به آنها چنگ آويزيد هرگز پس از من گمراه نمى شويد و يكى از آن دو بزرگتر( و جایگاهش برتر) از ديگرى است: كتاب خدا كه ريسمانى است از آسمان به زمين كشيده و عترت و خاندان من. بدانيد كه اين دو هرگز از هم جدا نمى شوند تا كنار [[حوض کوثر|حوض]] نزد من آیند.(طبرسی، مجمع البیان، دارالمعرفه، ج۲، ص۸۰۵.)}} استفاده شده است.<ref> طبرسی، مجمع البیان، دارالمعرفه، ج۲، ص۸۰۵.</ref>  

به‌گفته [[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم شیرازی]]، احتمالات مطرح‌شده برای حبل‌الله اختلافی با یکدیگر ندارند، چرا که منظور از ریسمان الهی هر گونه وسیله‌ ارتباطی با خداوند است. این ارتباط ممکن است با [[قرآن]]، پیامبر(ص)، اهل‌بیت و چیزهای دیگری محقق شود.<ref> مکارم‌ شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۲۹.</ref> او همچنین معتقد است حبل‌الله به این مسئله اشاره دارد که انسان برای نجات از تاریکی، جهل و نادانی به راهنما یا ریسمانی نیاز دارد که با گرفتن و چنگ‌زدن به آن از چاه غفلت بیرون بیاید.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر‌ نمونه، ۱۳۷۳-۱۳۷۴ش، ج۳، ص۳۲.</ref>