صبر ایوب: تفاوت میان نسخه‌ها

==صبر ایوب بر بلا==

روایت است که [[ایوب]] ثروت فراوان داشت و همیشه [[شکر|شکرگزار]] [[خدا]] بود تا این که [[شیطان]] خواست نشان بدهد شکرگزاری ایوب به خاطر نعمت‌هایی است که به او داده شده؛ وگرنه با ابتلاء به فقر و بیماری، شکرگزار نخواهد بود؛ ازاین‌رو، [[شیطان]] ایوب را فقیر و بیمار کرد؛ اما هیچ وقت، [[ایوب]] کُفر نورزید و مدت هفت<ref>شیخ صدوق، خصال، ۱۳۶۲ش، ب۷، ح۱۰۸.</ref> یا هیجده سال [[صبر]] نمود<ref>نیشابوری، قصص الانبیا، ۱۳۵۹ش، ص۲۵۷</ref> و همواره شکرگزار خدا بود تا این که از خداوند کمک خواست و خدا نیز [[دعا]]یش را مستجاب کرد<ref>مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۲، ص۳۵۰-۳۵۱.</ref> و تمام رنج‌های او را پایان داد و دولت و ثروتش را برگرداند.<ref>مکارم، تفسیر نمونه، ۱۳۷۳ش، ج۱۹،ص ۲۹۴؛ طیب، أطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۹، ص۲۲۷</ref>و تمام فرزندانش که در اثر بلا و امتحان الهی ازدنیا رفته بودند به اذن الهی مجددا زنده شدند.<ref>طیب، أطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۹، ص۲۲۷؛ ملاصدرا، تفسیر ملاصدار،۱۳۶۶ش، ج۲، ص۱۶۹.</ref>

<ref>کلینی، الکافی،۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۲۷.</ref>

در عرفان به‌ صبر ایوب‌ و بردباری‌ او توجه شده است.<ref>هجویری‌، کشف‌ المحجوب‌، ۱۳۷۱ش‌، ج۱، ص۲۷و۴۵.</ref> [[ابن‌ عربی‌]]، فص ۱۹ کتابش را فص ایوبی قرار داده است.<ref>ابن‌ عربی‌،فصوص‌ الحکم‌، ۱۴۰۰ق‌، ج۱، ص۱۷۰- ۱۷۵.</ref>محی‌الدین عربی در فصوص‌الحکم تحت عنوان (فص حكمةٍ غيبيّة في كلمة أَيوبية) صبر را به خویشتن‌داری از شکایت به غیر خدا تعریف کرده  (الصبر إنما هو حبس النفس عن الشكوى لغير اللَّه) و  می‌نویسد که خداوند هم ایوب را «اَوّاب» معرفی کرده یعنی بنده‌ای که هیچ نگاهی به اسباب ندارد و فقط به خدارجوع کرده و فقط از او در خواست می‌کند هر چند خداوند بدون اسباب کاری نمی‌کند و لی بنده می‌داند که اسباب  مستند به علم الهی است. <ref>محی الدین، فصوص الحکم، ۱۳۵۶ق، ج۱، ص۱۷۳.</ref>{{یاد|آیه ۴۴ سوره ص إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا ۚ نِعْمَ الْعَبْدُ ۖ إِنَّهُ أَوَّابٌ ما او را شكيبا يافتيم. چه نيكوبنده‌اى! به راستى او توبه‌كار بود.}}

توسط دفتر فرهنگ معلولین منتشر شده است. نسخه الکترونیک و نسخه گویای این اثر بر روی پایگاه دفتر فرهنگ معلولین موجود است.<ref>[http://www.handicapcenter.com/2015/01/01/ دفتر فرهنگ معلولین]</ref>

{{پانوشت}}

==یادداشت==