Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۲۲۶
ویرایش
توحید: تفاوت میان نسخه‌ها
←جایگاه توحید در اسلام
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
== جایگاه توحید در اسلام == | == جایگاه توحید در اسلام == | ||
توحید، مهمترین آموزه | توحید، مهمترین آموزه اسلامی و زیربنای ادیان آسمانی به شمار می‌رود.<ref>یحیی، «سیر مسأله توحید در عالم اسلام تا قرن هفتم هجری»، ص۱۹۶؛ صافی، تجلی توحید در نظام امامت، ۱۳۹۲ش، ص۲۱.</ref> به تصریح [[قرآن]]، هدف و پیام اصلی تمامی [[پیامبران]]، اعتقاد به توحید بوده است.<ref>یحیی، «سیر مسأله توحید در عالم اسلام تا قرن هفتم هجری»، ص۱۹۶.</ref> | ||
[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|المیزان]] توحید را غایت و هدف اصلی دین شمرده که هیچ چیزی جایگزینش نخواهد شد.<ref>طباطبایی،المیزان، ناشر منشورات اسماعیلیان، ج۴، ص۱۱۶.</ref> با آنکه کلمه توحید در [[قرآن]] نیامده، اما در [[آیه|آیات]] فراوانی درباره اثبات توحید و نفی شرک سخن گفته شده است.<ref>[http://www.maarefquran.org/index.php/page,viewArticle/LinkID,15519 رمضانی، «توحید».].</ref> [[ملاصدرا]] در کتاب تفسیر خود، هدف اصلی قرآن کریم را اثبات توحید خداوند دانسته است.<ref>ملاصدرا، تفسیر القرآن الکریم، ۱۳۶۶ش، ج۴، ص۵۴.</ref> | |||
شهادت بر یکتایی خدا و دوری از شرک، اولین گزاره‌هایی است که پیامبر اسلام در آغاز دعوت آشکار خود، خطاب به مردم [[مکه]] بیان کرده است.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی،دار صادر، ج۲، ص۲۴.</ref> نمایندگان پیامبر از جمله [[معاذ بن جبل]] که برای تبلیغ [[اسلام]] به سرزمین‌های مختلف می‌رفتند، همواره مردم را به پذیرش یکتایی خداوند دعوت می‌کردند.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی،دار صادر، ج۲، ص۷۶ و ۸۱.</ref> برخی از عالمان مسلمان با تکیه بر جایگاه ویژه و مهم آموزه توحید در [[اسلام]]، مسلمانان را «اهل التوحید» خوانده‌اند<ref>طارمی‌راد، «توحید»، ص۴۰۶.</ref> و توحید را نشانه مسلمانی قلمداد کرده‌اند.<ref>مصباح یزدی، خداشناسی (مجموعه کتب آموزشی معارف قرآن ۱)، ۱۳۹۴ش، ص۱۸۰.</ref> [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]، اعتقاد به توحید و یگانگی خداوند را اساس شناخت خدا دانسته است.<ref> نهج البلاغه، تحقیق صبحی صالح، خطبه اول، ص۳۹.</ref>«أَوّلُ الدّینِ مَعرِفَتُهُ وَ کَمَالُ مَعرِفَتِهِ التّصدِیقُ بِهِ وَ کَمَالُ التّصدِیقِ بِهِ تَوحِیدُهُ» ترجمه: سرآغاز دين، معرفت اوست، و كمال معرفتش تصديق ذات او، و كمال تصديق ذاتش، توحيد و شهادت بر يگانگى اوست. <ref>مکارم شیرازی، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ۱۳۸۴ش،ص۲۳.</ref> | شهادت بر یکتایی خدا و دوری از شرک، اولین گزاره‌هایی است که پیامبر اسلام در آغاز دعوت آشکار خود، خطاب به مردم [[مکه]] بیان کرده است.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی،دار صادر، ج۲، ص۲۴.</ref> نمایندگان پیامبر از جمله [[معاذ بن جبل]] که برای تبلیغ [[اسلام]] به سرزمین‌های مختلف می‌رفتند، همواره مردم را به پذیرش یکتایی خداوند دعوت می‌کردند.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی،دار صادر، ج۲، ص۷۶ و ۸۱.</ref> برخی از عالمان مسلمان با تکیه بر جایگاه ویژه و مهم آموزه توحید در [[اسلام]]، مسلمانان را «اهل التوحید» خوانده‌اند<ref>طارمی‌راد، «توحید»، ص۴۰۶.</ref> و توحید را نشانه مسلمانی قلمداد کرده‌اند.<ref>مصباح یزدی، خداشناسی (مجموعه کتب آموزشی معارف قرآن ۱)، ۱۳۹۴ش، ص۱۸۰.</ref> [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]، اعتقاد به توحید و یگانگی خداوند را اساس شناخت خدا دانسته است.<ref> نهج البلاغه، تحقیق صبحی صالح، خطبه اول، ص۳۹.</ref>«أَوّلُ الدّینِ مَعرِفَتُهُ وَ کَمَالُ مَعرِفَتِهِ التّصدِیقُ بِهِ وَ کَمَالُ التّصدِیقِ بِهِ تَوحِیدُهُ» ترجمه: سرآغاز دين، معرفت اوست، و كمال معرفتش تصديق ذات او، و كمال تصديق ذاتش، توحيد و شهادت بر يگانگى اوست. <ref>مکارم شیرازی، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ۱۳۸۴ش،ص۲۳.</ref> | ||