Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۹۳۵
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
'''شفاعت''' از باورهای مشترک مسلمانان است که به واسطهگری نزد خدا برای بخشش دیگران اشاره دارد. البته عالمان مسلمان در معنای شفاعت و محدوده آن اختلافنظر دارند. [[امامیه]] بر این باورند که شفاعت شامل [[مرتکب کبیره|مرتکبان کبیرهای]] میشود که خداوند از دینشان راضی است. فرقههایی مانند [[مرجئه|مُرجئه]] و [[اشاعره]]، نیز شفاعت را به مسلمانانی که مرتکب کبیره شدهاند، اختصاص دادهاند. در مقابل، گروههایی همچون [[معتزله]] و [[زیدیه]] بر این باورند که شفاعت بهمعنای زیادی [[ثواب]] و جلب منفعت است و فقط به توبهکنندگان و مطیعان اختصاص دارد. | '''شفاعت''' از باورهای مشترک مسلمانان است که به واسطهگری نزد خدا برای بخشش دیگران اشاره دارد. البته عالمان مسلمان در معنای شفاعت و محدوده آن اختلافنظر دارند. [[امامیه]] بر این باورند که شفاعت شامل [[مرتکب کبیره|مرتکبان کبیرهای]] میشود که خداوند از دینشان راضی است. فرقههایی مانند [[مرجئه|مُرجئه]] و [[اشاعره]]، نیز شفاعت را به مسلمانانی که مرتکب کبیره شدهاند، اختصاص دادهاند. در مقابل، گروههایی همچون [[معتزله]] و [[زیدیه]] بر این باورند که شفاعت بهمعنای زیادی [[ثواب]] و جلب منفعت است و فقط به توبهکنندگان و مطیعان اختصاص دارد. | ||
عالمان مسلمان اتفاقنظر دارند که [[پیامبر(ص)]] از شفاعتکنندگان است. امامیه، [[امامان معصوم(ع)]] را نیز از شفاعتکنندگان میدانند. عالمان مسلمان همچنین با استناد به برخی روایاتی که در منابع روایی شیعه و [[اهل سنت]] نقل شده، پیامبران، عالمان دین، شهداء، مؤمنان و حافظان قرآن را از شفاعتکنندگان برشمردهاند. برخی از [[وهابیان]] شفاعت پیامبر را فقط به زمان حیات وی محدود کردهاند. این دیدگاه مورد اعتراض سایر عالمان مسلمان قرار گرفته است | عالمان مسلمان اتفاقنظر دارند که [[پیامبر(ص)]] از شفاعتکنندگان است. امامیه، [[امامان معصوم(ع)]] را نیز از شفاعتکنندگان میدانند. عالمان مسلمان همچنین با استناد به برخی روایاتی که در منابع روایی شیعه و [[اهل سنت]] نقل شده، پیامبران، عالمان دین، شهداء، مؤمنان و حافظان قرآن را از شفاعتکنندگان برشمردهاند. برخی از [[وهابیان]] شفاعت پیامبر را فقط به زمان حیات وی محدود کردهاند. این دیدگاه مورد اعتراض سایر عالمان مسلمان قرار گرفته است. | ||
عالمان مسلمان اتفاقنظر دارند که شفاعتِ شفاعتکنندگان شامل [[کافر]] و مشرک نمیشود. همچنین در برخی روایات از امامان شیعه آمده است کسی که [[نماز]] را سبک بشمارد، [[غالیان|غلوکنندگان در دین]] و پادشاهان ستمگر از شفاعت شفاعتکنندگان محرومند. | عالمان مسلمان اتفاقنظر دارند که شفاعتِ شفاعتکنندگان شامل [[کافر]] و مشرک نمیشود. همچنین در برخی روایات از امامان شیعه آمده است کسی که [[نماز]] را سبک بشمارد، [[غالیان|غلوکنندگان در دین]] و پادشاهان ستمگر از شفاعت شفاعتکنندگان محرومند. | ||
واژه شفاعت حدود ۳۰ بار در [[قرآن]] بهکار رفته است. در برخی آیات، شفاعت فقط به خدا اختصاص داده شده و | واژه شفاعت حدود ۳۰ بار در [[قرآن]] بهکار رفته است. در برخی آیات، شفاعت فقط به خدا اختصاص داده شده و بر پایه آیات دیگر خدا آن را به پیامبر و دیگران نیز | ||
داده است. | داده است. | ||