confirmed، templateeditor
۱۲٬۰۶۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ویکی سازی) |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
[[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] علت ساختن بیت الاحزان را چنین آورده است: پس از | [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] علت ساختن بیت الاحزان را چنین آورده است: پس از [[رحلت پیامبر(ص)]]، بزرگان [[مدینه]] به حضور [[امام علی علیهالسلام|حضرت علی(ع)]] آمدند و گفتند: ای ابوالحسن! فاطمه شب و روز گریه میکند و ما شبها خواب خوشی نداریم، روزها نیز در طلب معیشتیم و آرامش نداریم. ما از تو میخواهیم که به فاطمه بگویی شب گریه کند یا روز. آنحضرت فرمود: مانعی ندارد و سپس این موضوع را با فاطمه(س) در میان نهاد، ولی دریافت که آنحضرت از گریه آرام نمیگیرد. علی(ع) بعد از آن، اتاقی در بقیع که خارج از شهر مدینه بود، برای حضرت فاطمه ساخت که آنرا «بیت الاحزان» میگفتند. فاطمه(س)، صبحها به همراه [[امام حسن مجتبی علیهالسلام|حسن(ع)]] و [[امام حسین علیهالسلام|حسین(ع)]] به بقیع میرفت و تا شبانگاه مشغول گریه بود، چون شب فرا میرسید امام علی(ع) فاطمه را به منزل باز میگردانید. فاطمه(س)، پس از رحلت پدرش، ۲۷ روز به بیت الاحزان میرفت و گریه میکرد تا آنکه بر اثر بیماری، دیگر نتوانست به آن جا برود.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۳، ص۱۷۷.</ref> | ||
منابع [[اهلسنت]] نیز به وجود این مکان در [[بقیع]] اشاره کردهاند؛ برای نمونه ابوحامد غزالی، [[متکلم]] و [[فقیه]] ایرانی در قرن پنجم قمری، در بیان آداب زیارت بقیع، [[نماز]] در مسجد فاطمه را [[مستحب]] دانسته است.<ref>غزالی، احیاء علوم الدین، دار الکتب العربی، ج۳، ص۸۴.</ref> علی بن احمد سمهودی، مورخ [[مصر|مصری]] در قرن نهم و دهم قمری، بیت الاحزان را معروف به بیت الحزن دانسته و از آن بهعنوان محل اقامت حضرت فاطمه(س) در ایام حزن و سوگواری بر پدرش یاد کرده است.<ref> سمهودی، وفاء الوفا، ۲۰۰۶م، ج۳، ص۹۴ و ۱۰۱.</ref> ابراهیم رفعت پاشا، سفرنامهنویس مصری درگذشته ۱۳۵۳ق، نیز به اقامت حضرت فاطمه(س) پس از وفات پدرش در بیت الاحزان تصریح کرده است.<ref>رفعت پاشا، مرآة الحرمین، ۱۳۷۷ش، ص۴۷۸.</ref> | منابع [[اهلسنت]] نیز به وجود این مکان در [[بقیع]] اشاره کردهاند؛ برای نمونه ابوحامد غزالی، [[متکلم]] و [[فقیه]] ایرانی در قرن پنجم قمری، در بیان آداب زیارت بقیع، [[نماز]] در مسجد فاطمه را [[مستحب]] دانسته است.<ref>غزالی، احیاء علوم الدین، دار الکتب العربی، ج۳، ص۸۴.</ref> علی بن احمد سمهودی، مورخ [[مصر|مصری]] در قرن نهم و دهم قمری، بیت الاحزان را معروف به بیت الحزن دانسته و از آن بهعنوان محل اقامت حضرت فاطمه(س) در ایام حزن و سوگواری بر پدرش یاد کرده است.<ref> سمهودی، وفاء الوفا، ۲۰۰۶م، ج۳، ص۹۴ و ۱۰۱.</ref> ابراهیم رفعت پاشا، سفرنامهنویس مصری درگذشته ۱۳۵۳ق، نیز به اقامت حضرت فاطمه(س) پس از وفات پدرش در بیت الاحزان تصریح کرده است.<ref>رفعت پاشا، مرآة الحرمین، ۱۳۷۷ش، ص۴۷۸.</ref> |