حنوط: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
==مفهوم‌شناسی== | ==مفهوم‌شناسی== | ||
حنوط به مالیدن هر ماده خوشبویی به بدن یا کفن میت برای معطر کردن آن گفته می‌شود، اما در آثار فقهی تنها درباره مالیدن کافور به کار رفته است. مالیدن کافور به بدن میت، تحنیط خوانده می‌شود<ref>لسان العرب و مجمع البحرین، واژه «حنط»؛ حکیم، مستمسک العروة، | حنوط به مالیدن هر ماده خوشبویی به بدن یا کفن میت برای معطر کردن آن گفته می‌شود، اما در آثار فقهی تنها درباره مالیدن کافور به کار رفته است. مالیدن کافور به بدن میت، تحنیط خوانده می‌شود<ref>لسان العرب و مجمع البحرین، واژه «حنط»؛ حکیم، مستمسک العروة، ۱۳۸۸ق، ج۴، ص۱۸۵؛ جامع المقاصد، ج۱، ص۳۵۸.</ref> و از آن در باب [[طهارت]] سخن گفته شده است. | ||
== احکام == | == احکام == | ||
*مالیدن کافور به بدن میت مسلمان [[واجب]] است،<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۱۷۶؛ حکیم، مستمسک العروة، | *مالیدن کافور به بدن میت مسلمان [[واجب]] است،<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۱۷۶؛ حکیم، مستمسک العروة، ۱۳۸۸ق، ج۴، ص۱۹۰.</ref> ولی حنوط بر میت [[احرام|مُحرم]]-به خاطر حرمت استعمال موادّ خوش بو بر محرم-جایز نیست. البتّه زن در [[عده|عدّه وفات]] و مُعتکف با این که بوی خوش بر آنان حرام است، در این حکم ملحق به محرم نیستند و تحنیط آنان واجب است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۱۸۲-۱۸۴، ج۱۸، ص۴۲۱.</ref> | ||
*برخی فقها مالیدن کافور به مواضع بدن میت را واجب دانسته‌اند و برخی دیگر تنها تماس با آن مواضع را کافی دانسته و مالیدن را مستحب شمرده‌اند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۱۷۷.</ref> | *برخی فقها مالیدن کافور به مواضع بدن میت را واجب دانسته‌اند و برخی دیگر تنها تماس با آن مواضع را کافی دانسته و مالیدن را مستحب شمرده‌اند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۱۷۷.</ref> | ||
*در اینکه تحنیط قبل از [[کفن کردن]] میت انجام می‌شود یا بعد از کفن کردن وی یا پس از پوشاندن لنگ و قبل از پوشاندن پیراهن و یا همه صورت‌های فوق جایز است، اختلاف است. هر چند بهتر آن است که تحنیط قبل از تکفین باشد.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۱۷۵-۱۷۶.</ref> | *در اینکه تحنیط قبل از [[کفن کردن]] میت انجام می‌شود یا بعد از کفن کردن وی یا پس از پوشاندن لنگ و قبل از پوشاندن پیراهن و یا همه صورت‌های فوق جایز است، اختلاف است. هر چند بهتر آن است که تحنیط قبل از تکفین باشد.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۱۷۵-۱۷۶.</ref> | ||
*اگر کافور یافت نشود، میت بدون تحنیط [[دفن]] می‌گردد؛ هرچند خوشبو کردن بدن وی با ذریره(ماده ای خوشبو یا هر ماده ساییده شده معطر) جایز است؛ لیکن حنوط به شمار نمی‌رود. در [[کراهت]] یا حرمت خوش بو کردن میت به غیر ذریره و کافور اختلاف است. مخلوط کردن کافور با ذریره در حنوط جایز است.<ref>حکیم، مستمسک العروة، | *اگر کافور یافت نشود، میت بدون تحنیط [[دفن]] می‌گردد؛ هرچند خوشبو کردن بدن وی با ذریره(ماده ای خوشبو یا هر ماده ساییده شده معطر) جایز است؛ لیکن حنوط به شمار نمی‌رود. در [[کراهت]] یا حرمت خوش بو کردن میت به غیر ذریره و کافور اختلاف است. مخلوط کردن کافور با ذریره در حنوط جایز است.<ref>حکیم، مستمسک العروة، ۱۳۸۸ق، ج۴، ص۱۹۵-۱۹۷؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۱۸۸-۱۹۰.</ref> | ||
*در صورت کم بودن کافور، اگر نتوان آن را هم در [[غسل میت]] و هم در تحنیط استفاده کرد، غسل مقدّم است، و بین تحنیط پیشانی و سایر مواضع، پیشانی مقدّم است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، قم، ج۲، ص۸۲-۸۳؛ حکیم، مستمسک العروة، | *در صورت کم بودن کافور، اگر نتوان آن را هم در [[غسل میت]] و هم در تحنیط استفاده کرد، غسل مقدّم است، و بین تحنیط پیشانی و سایر مواضع، پیشانی مقدّم است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، قم، ج۲، ص۸۲-۸۳؛ حکیم، مستمسک العروة، ۱۳۸۸ق، ج۴، ص۲۰۰.</ref> | ||
==مواضع == | ==مواضع == | ||
مواضع واجب حنوط، [[مواضع هفت‌گانه سجده]] است، یعنی پیشانی، کف دو دست، دو زانو، و نوک انگشتان شست پاها و بنابر قول برخی، نوک بینی.<ref>شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۳ق، ص۷۸؛ ابن‌براج، المهذّب، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۶۱-۶۲؛ علامه حلی، منتهی المطلب، ۱۴۱۲ق، ج۷، ص۲۲۹.</ref> | مواضع واجب حنوط، [[مواضع هفت‌گانه سجده]] است، یعنی پیشانی، کف دو دست، دو زانو، و نوک انگشتان شست پاها و بنابر قول برخی، نوک بینی.<ref>شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۳ق، ص۷۸؛ ابن‌براج، المهذّب، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۶۱-۶۲؛ علامه حلی، منتهی المطلب، ۱۴۱۲ق، ج۷، ص۲۲۹.</ref> | ||
برخی تحنیط نوک‌بینی را مستحب دانسته‌اند. چنان که برخی، تحنیط زیر بغل، گودی گلو، زیر زانو، مفاصل، کف پاها، پشت دست‌ها و هر موضعی از بدن را که عرق می‌کند و بوی بد می‌دهد، مستحب دانسته‌اند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۱۷۹-۱۸۰؛ طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، قم، ج۲، ص۷۹-۸۰؛ حکیم، مستمسک العروة، | برخی تحنیط نوک‌بینی را مستحب دانسته‌اند. چنان که برخی، تحنیط زیر بغل، گودی گلو، زیر زانو، مفاصل، کف پاها، پشت دست‌ها و هر موضعی از بدن را که عرق می‌کند و بوی بد می‌دهد، مستحب دانسته‌اند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۱۷۹-۱۸۰؛ طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، قم، ج۲، ص۷۹-۸۰؛ حکیم، مستمسک العروة، ۱۳۸۸ق، ج۴، ص۱۸۶-۱۹۰.</ref> مستحب است حنوط اضافی بر سینه میت نهاده شود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۱۸۰-۱۸۱؛ حکیم، مستمسک العروة، ۱۳۸۸ق، ج۴، ص۱۹۸.</ref> داخل کردن کافور در چشم، گوش و بینی میت مکروه است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، قم، ج۲، ص۸۲؛ حکیم، مستمسک العروة، ۱۳۸۸ق، ج۴، ص۱۹۷.</ref> | ||
==مقدار == | ==مقدار == | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
==آداب== | ==آداب== | ||
آمیختن حنوط با [[تربت امام حسین|تربت امام حسین(ع)]] مستحب است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، قم، ج۲، ص۸۲؛ حکیم، مستمسک العروة، | آمیختن حنوط با [[تربت امام حسین|تربت امام حسین(ع)]] مستحب است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، قم، ج۲، ص۸۲؛ حکیم، مستمسک العروة، ۱۳۸۸ق، ج۴، ص۱۹۹.</ref> | ||
نیز بنابر تصریح بعضی، مستحب است تحنیط از پیشانی آغاز گردد. ظاهر کلام برخی وجوب آن است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، قم، ج۲، ص۸۲؛ حکیم، مستمسک العروة، | نیز بنابر تصریح بعضی، مستحب است تحنیط از پیشانی آغاز گردد. ظاهر کلام برخی وجوب آن است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، قم، ج۲، ص۸۲؛ حکیم، مستمسک العروة، ۱۳۸۸ق، ج۴، ص۱۹۹؛ آملی، مصباح الهدی، مطبعة الفردوسی، ج۶، ص۲۵۱.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||