Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۷۸۵
ویرایش
آیه ۷ سوره ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها
اصلاح نویسه‌های عربی
بدون خلاصۀ ویرایش |
(اصلاح نویسه‌های عربی) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
}} | }} | ||
'''آیه ۷ سوره ابراهیم''' | '''آیه ۷ سوره ابراهیم''' صریح‌ترین آیه قرآن در بیان تأثیر [[شکر|شُکر نعمت]] است و آن را موجِب تداوم نعمت‌ها دانسته و [[کفران نعمت|کفرِ نعمت]] را زمینه‌ساز عذاب شدید خداوند می‌خواند. | ||
بنابر گفتاری از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]]، شکر نعمت دوری‌جستن از [[حرام]] و گفتن «[[تحمید|الحمدللّه رب العالمین]]» است. شکر را دارای مراحلی دانسته‌اند: مرحله نخست، اندیشیدن به بخشندۀ نعمت و [[ایمان]] و آگاهی نسبت به او، مرحله دوم شکر زبانی و مرحله سوم شکر عملی است که با استفاده از نعمت خداوند در مسیر طاعت الهی تحقق می‌یابد. | بنابر گفتاری از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]]، شکر نعمت دوری‌جستن از [[حرام]] و گفتن «[[تحمید|الحمدللّه رب العالمین]]» است. شکر را دارای مراحلی دانسته‌اند: مرحله نخست، اندیشیدن به بخشندۀ نعمت و [[ایمان]] و آگاهی نسبت به او، مرحله دوم شکر زبانی و مرحله سوم شکر عملی است که با استفاده از نعمت خداوند در مسیر طاعت الهی تحقق می‌یابد. | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
[[کفران نعمت]] با شکرنکردن یا استفاده نعمت در راه [[گناه|معصیت]] تحقق می‌یابد. سِزای کفر نعمت را گرفتن نعمت یا کم‌شدن آن دانسته‌اند. سزای کفرِ نعمت، پس از مرگ نیز خواهد بود. | [[کفران نعمت]] با شکرنکردن یا استفاده نعمت در راه [[گناه|معصیت]] تحقق می‌یابد. سِزای کفر نعمت را گرفتن نعمت یا کم‌شدن آن دانسته‌اند. سزای کفرِ نعمت، پس از مرگ نیز خواهد بود. | ||
==معرفی و متن آیه== | ==معرفی و متن آیه== | ||
آیه ۷ سوره ابراهیم را | آیه ۷ سوره ابراهیم را مهم‌ترین و صریح‌ترین آیه قرآن در مورد [[شکر|شکر نعمت]] و یا کفران آن دانسته‌اند.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۶، ص۲۶۳.</ref> | ||
{{گفت و گو | {{گفت و گو | ||
| عرض = ۱۰۰ | | عرض = ۱۰۰ | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
==کفر نعمت و عذاب== | ==کفر نعمت و عذاب== | ||
[[تفسیر قرآن|مفسران]] به این نکته توجه داده‌اند که در آیه ۷ سوره ابراهیم به صراحت | [[تفسیر قرآن|مفسران]] به این نکته توجه داده‌اند که در آیه ۷ سوره ابراهیم به صراحت می‌گوید نعمت را در صورت شکر افزایش می‌دهد اما در مورد [[کفران نعمت]] نمی‌گوید مجازات می‌کنم بلکه تنها می‌گوید عذاب من شدید است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۰، ص۲۷۵.</ref>[[ملاصدرا]] علت این تفاوت در تعبیر و بکار نبردن «لاعذبنّکم» در برابر «لأزیدنّکم» را شیوه کریمانه خداوند و مراعات ادب در خطاب و استفاده از تعبیر نیکو و خوشایند دانسته است. <ref>صدرالدین شیرازی، تفسیر القرآن الکریم، ۱۳۶۶ش، ج۱، ص۱۴۴.</ref> [[آلوسی]] نیز در تفسیر روح المعانی تصریح کردن به تحقق وعده‌های خوب و با کنایه و غیر مستقیم سخن گفتن از تهدید و عذاب را عادت کریمان برشمرده و همین را سرّ تعبیر نکردن به «لأعذبنکم» به جای «إِنَّ عَذابِی لَشَدِیدٌ» برشمرده است. <ref>آلوسی، تفسیر روح المعانی، ج۷، ص۱۸۱.</ref> | ||
مقصود از کفر را به‌جهت قرار گرفتن تعبیر (لَئِنْ کَفَرْتُمْ) در مقابل کلمه (لَئِنْ شَکَرْتُمْ)، کفران نعمت دانسته‌اند و نه کفر به معنی بی‌دینی.<ref>نجفی خمینی، تفسیر آسان، ۱۳۹۸ق، ج۸، ص۳۲۲.</ref> کفران نعمت می‌تواند با شکرنکردن<ref>حسینی شیرازی، تبیین القرآن، ۱۴۲۳ق، ص۲۶۸.</ref> درست استفاده نکردن و یا استفاده نعمت در راه معصیت تحقق یابد.<ref>قرشی، تفسیر أحسن الحدیث، ۱۳۷۷ش، ج۵، ص۲۸۰.</ref> سزای کفر نعمت را در گرفتن یا کم‌شدن نعمت دانسته‌اند.<ref>صادقی تهرانی، البلاغ فی تفسیر القرآن بالقرآن، ۱۴۱۹ق، ص۲۵۶.</ref> سزای کفر نعمت پس از [[مرگ]] بیشتر خواهد بود.<ref>صادقی تهرانی، البلاغ فی تفسیر القرآن بالقرآن، ۱۴۱۹ق، ص۲۵۶.</ref> | مقصود از کفر را به‌جهت قرار گرفتن تعبیر (لَئِنْ کَفَرْتُمْ) در مقابل کلمه (لَئِنْ شَکَرْتُمْ)، کفران نعمت دانسته‌اند و نه کفر به معنی بی‌دینی.<ref>نجفی خمینی، تفسیر آسان، ۱۳۹۸ق، ج۸، ص۳۲۲.</ref> کفران نعمت می‌تواند با شکرنکردن<ref>حسینی شیرازی، تبیین القرآن، ۱۴۲۳ق، ص۲۶۸.</ref> درست استفاده نکردن و یا استفاده نعمت در راه معصیت تحقق یابد.<ref>قرشی، تفسیر أحسن الحدیث، ۱۳۷۷ش، ج۵، ص۲۸۰.</ref> سزای کفر نعمت را در گرفتن یا کم‌شدن نعمت دانسته‌اند.<ref>صادقی تهرانی، البلاغ فی تفسیر القرآن بالقرآن، ۱۴۱۹ق، ص۲۵۶.</ref> سزای کفر نعمت پس از [[مرگ]] بیشتر خواهد بود.<ref>صادقی تهرانی، البلاغ فی تفسیر القرآن بالقرآن، ۱۴۱۹ق، ص۲۵۶.</ref> | ||