پرش به محتوا

آیه ۷ سوره ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:
}}
}}


'''آیه ۷ سوره ابراهیم''' صریح‌‏ترین آیه قرآن در بیان تأثیر [[شکر|شُکر نعمت]] است و آن‌ را موجِب تداوم نعمت‌ها دانسته و در [[کفران نعمت|کفرِ نعمت]] را زمینه‌ساز عذاب شدید خداوند می‌خواند.
'''آیه ۷ سوره ابراهیم''' صریح‌‏ترین آیه قرآن در بیان تأثیر [[شکر|شُکر نعمت]] است و آن‌ را موجِب تداوم نعمت‌ها دانسته و [[کفران نعمت|کفرِ نعمت]] را زمینه‌ساز عذاب شدید خداوند می‌خواند.


بنابر گفتاری از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]]، شکر نعمت دوری‌جستن از [[حرام]] و گفتن «[[تحمید|الحمدللّه رب العالمین]]» است. شکر را دارای مراحلی دانسته‌اند؛ مرحله نخست اندیشیدن به بخشنده نعمت و [[ایمان]] و آگاهی نسبت به او. مرحله دوم شکر زبانی و مرحله سوم شکر عملی است که با استفاده از نعمت خداوند در مسیر طاعت الهی تحقق می‌یابد.
بنابر گفتاری از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]]، شکر نعمت دوری‌جستن از [[حرام]] و گفتن «[[تحمید|الحمدللّه رب العالمین]]» است. شکر را دارای مراحلی دانسته‌اند: مرحله نخست، اندیشیدن به بخشندۀ نعمت و [[ایمان]] و آگاهی نسبت به او، مرحله دوم شکر زبانی و مرحله سوم شکر عملی است که با استفاده از نعمت خداوند در مسیر طاعت الهی تحقق می‌یابد.


[[کفران نعمت]] با شکرنکردن، و یا استفاده نعمت در راه [[گناه|معصیت]] تحقق می‌یابد. سِزای کفر نعمت را گرفتن نعمت یا کم‌شدن آن دانسته‌اند. سزای کفرِ نعمت، پس از مرگ نیز خواهد بود.
[[کفران نعمت]] با شکرنکردن یا استفاده نعمت در راه [[گناه|معصیت]] تحقق می‌یابد. سِزای کفر نعمت را گرفتن نعمت یا کم‌شدن آن دانسته‌اند. سزای کفرِ نعمت، پس از مرگ نیز خواهد بود.
==معرفی و متن آیه==
==معرفی و متن آیه==
آیه ۷ سوره ابراهیم را مهم‏ترین و صریح‏ترین آیه قرآن در مورد [[شکر|شکر نعمت]] و یا کفران آن دانسته‌اند.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۶، ص۲۶۳.</ref>
آیه ۷ سوره ابراهیم را مهم‏ترین و صریح‏ترین آیه قرآن در مورد [[شکر|شکر نعمت]] و یا کفران آن دانسته‌اند.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۶، ص۲۶۳.</ref>
۴۵۲

ویرایش