حوقله: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حَوْقَلَه''' یا '''حَوْلَقَه''' به معنای گفتن «لاحَولَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بِالله؛ هر دگرگونی و نیرویی، تنها به دست خدا است»، می‌باشد. این عبارت در [[قرآن]] نیامده، اما عبارت ''لا قُوَّة إِلّا بالله'' یک بار در [[آیه]] ۳۹ [[سوره کهف]] به کار رفته است. براساس این ذکر، انجام [[عبادت|عبادات]] و ترک [[حرام|محرمات]] تنها با یاری [[خدا|خداوند]] ممکن است. همچنین بر پایه [[حدیث|احادیث]]، هر کس این [[ذکر]] را بگوید، خود و امور زندگانی‌اش را به خدا سپرده است.

در روایتی، [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] از پیامبر(ص) نقل کرده است که اگر کسی سه مرتبه بگوید: «بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِالله الْعَلِیِّ الْعَظِیم‏»، [[خدا|خداوند]] او را از ۹۹ نوع بلا حفظ می‌کند که آسان‌ترین آنها خفگی است.<ref>برقی، المحاسن، ۱۳۷۱ق، ج۱، ص۴۱. نیز نگاه کنید: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۵۲۱.</ref> برپایه روایات دیگر، این ذکر دوای ۷۰ یا ۹۹ نوع بلا و بیماری دانسته شده که آسان‌ترین آنها غم و اندوه است.<ref>صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ۱۴۰۶ق، ص۱۶۲؛ سیوطی، الدرّالمنثور، دار الفکر، ج۵، ص۳۹۳.</ref> برطرف شدن از ترس از [[شیطان]]، سلطان، بیماری جذام و برص(پیسی) نیز در روایات جزو آثار ذکر حوقله آمده است.<ref>برقی، المحاسن، ۱۳۷۱ق، ج۱، ص۴۱.</ref>

این ذکر در روایات [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] از مصادیق [[باقیات صالحات]] دانسته شده است.<ref> سیوطی، الدرّالمنثور، دار الفکر، ج۵، ص۳۹۶، ۳۹۸ و۴۸۵.</ref>

==لغت شناسی==

حَوْلَقَه و حَوْقَلَه، هر دو، مصدر منحوتِ (تراشیده شده) و جعلی عبارت «لاحَولَ وَ لاقُوَّةَ إِلّا بِالله» هستند مانند بَسمَلَه که از «[[بسم الله الرحمن الرحیم|بِسمِ الله الرَّحمنِ الرَّحیم]]» ساخته شده است.<ref>ازهری، تهذیب اللغة، دار احیاء‌التراث العربی، ج ۵، ص۲۴۲.</ref>

به سخن دیگر، کسی حقیقتا شایستگی گفتن «لا حول و لا قوّة إلّا بالله» را دارد که به مرتبه [[توحید افعالی]] رسیده باشد؛ زیرا تا به این پایه از [[توحید]] نرسد، نمی‌تواند به طور مطلق، توان را از خود، سلب و به خداوند متعال منسوب نماید.<ref>محمدی ری‌شهری، منتخب نهج الذکر، ۱۳۸۷ش، ص۳۸۷.</ref>

===تفسیر سوم، تفویض امور به خدا===

تفسیر سوم، تفسیر به لازم است، بدین معنا که وقتی انسان باور کند که توان و مالکیت او در طول قدرت و مالکیت خداست و بدون [[اراده تکوینی]] خداوند، هیچ کاری از هیچ کس ساخته نیست و او تواناترین و بهترین کارگزار است، همه کارهای خود را به او واگذار می‌نماید. پیامبر(ص) فرمود: «إذا قالَ العَبدُ: «لا حَولَ ولا قُوَّةَ إلّا بِالله» فَقَد فَوَّضَ أمرَهُ إلَی الله، وحَقٌّ عَلَی الله أن یکفِیهُ؛ هر گاه بنده بگوید: «هیچ نیرو و توانی نیست مگر به مدد خداوند»، در واقع، کار خود را به خدا واگذاشته است و بر خداست که برایش کارسازی کند».<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۰، ص۱۸۹.</ref>

در روایتی از [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]] نیز آمده است که هرکس این عبارت را بگوید کار خود را به [[خدا]] سپرده است.<ref>صدوق، کتاب الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۲۹۹.</ref>