پرش به محتوا

آیه ۷ سوره ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(←‏کفر نعمت و عذاب: افزایش محتوا/)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸: خط ۱۸:
'''آیه ۷ سوره ابراهیم''' صریح‏ترین آیه قرآن در بیان تأثیر [[شکر|شُکر نعمت]] که آن‌را موجِب تداوم نعمت‌ها دانسته و در صورتِ [[کفران نعمت|کفرِ نعمت]]، عذاب خداوند را شدید می‌خواند.
'''آیه ۷ سوره ابراهیم''' صریح‏ترین آیه قرآن در بیان تأثیر [[شکر|شُکر نعمت]] که آن‌را موجِب تداوم نعمت‌ها دانسته و در صورتِ [[کفران نعمت|کفرِ نعمت]]، عذاب خداوند را شدید می‌خواند.


بنابر گفتاری از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]]، شکر نعمت دوری جستن از [[حرام]] و گفتن «[[تحمید|الحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِینَ]]» است. شکر را دارای مراحلی دانسته‌اند؛ مرحله نخست اندیشیدن به بخشنده نعمت و [[ایمان]] و آگاهی نسبت به او. مرحله دوم شکر زبانی و مرحله سوم شکر عملی است که با استفاده از نعمت خداوند در مسیر طاعت الهی تحقق می‌یابد.
بنابر گفتاری از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]]، شکر نعمت دوری جستن از [[حرام]] و گفتن «[[تحمید|الحمدللّه رب العالمین]]» است. شکر را دارای مراحلی دانسته‌اند؛ مرحله نخست اندیشیدن به بخشنده نعمت و [[ایمان]] و آگاهی نسبت به او. مرحله دوم شکر زبانی و مرحله سوم شکر عملی است که با استفاده از نعمت خداوند در مسیر طاعت الهی تحقق می‌یابد.


آیه ۷ سوره ابراهیم تصریح دارد که نعمت در صورت شکر افزایش می‌یابد اما سزای کفران نعمت را مجازات نمی‌خواند بلکه می‏گوید عذاب من شدید است.
آیه ۷ سوره ابراهیم تصریح دارد که نعمت در صورت شکر افزایش می‌یابد اما سزای کفران نعمت را مجازات نمی‌خواند بلکه می‏گوید عذاب من شدید است.
خط ۵۷: خط ۵۷:


شاعری از بین رفتن نعمت به‌جهت شکرنکردن را به‌صورت شعر چنین سروده است:{{شعر۲|به داغ دوری اگر مبتلا شدیم، سزاست|چو روز وصل نگفتیم شکر نعمت خویش<ref>امیر شاهی، «[https://ganjoor.net/shahi/divan/ghazal/sh109 دیوان اشعار، غزلیات، شمارهٔ ۱۰۹]»، سایت گنجور</ref>}}
شاعری از بین رفتن نعمت به‌جهت شکرنکردن را به‌صورت شعر چنین سروده است:{{شعر۲|به داغ دوری اگر مبتلا شدیم، سزاست|چو روز وصل نگفتیم شکر نعمت خویش<ref>امیر شاهی، «[https://ganjoor.net/shahi/divan/ghazal/sh109 دیوان اشعار، غزلیات، شمارهٔ ۱۰۹]»، سایت گنجور</ref>}}
[[سید علی حسینی خامنه‌ای|سید علی خامنه‌ای]] ضمن تعریف سنّت الهی به قانون و بیان این که هر قانون موضوع و حکم و نتیجه‌ای دارد. این آیه را نیز در بردارنده دو سنت از سنت‌های الهی برشمرده و بر این باور است که اگر شکر نعمت شد نتیجه‌اش «لَاَزیدَنَّکُم» است و اگر کفران نعمت شد و از نعمت استفاده نشد یا بد استفاده شد و از آن سوء استفاده شد «اِنَّ عَذابی لَشَدِید»؛ بر آن مترتّب خواهد. <ref>https://farsi.khamenei.ir/newspart-index?sid=14&npt=7&aya=7 ۱۴۰۱/۰۴/۰۷
[[سید علی حسینی خامنه‌ای|سید علی خامنه‌ای]] ضمن تعریف سنّت الهی به قانون و بیان این که هر قانون موضوع و حکم و نتیجه‌ای دارد. این آیه را نیز در بردارنده دو سنت از سنت‌های الهی برشمرده و بر این باور است که اگر شکر نعمت شد نتیجه‌اش «لَاَزیدَنَّکُم» است و اگر کفران نعمت شد و از نعمت استفاده نشد یا بد استفاده شد و از آن سوء استفاده شد «اِنَّ عَذابی لَشَدِید»؛ بر آن مترتّب خواهد.<ref>«[https://farsi.khamenei.ir/newspart-index?sid=14&npt=7&aya=7&#x20;۱۴۰۱/۰۴/۰۷ بیانات در دیدار رئیس و مسئولان قوه قضائیه]»، سایت آیت‌الله خامنه‌ای</ref>
بیانات در دیدار رئیس و مسئولان قوه قضائیه</ref>


==پانویس==
==پانویس==
۱۷٬۴۹۳

ویرایش