آیه ۷ سوره ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها
←کفر نعمت و عذاب
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
شاعری از بین رفتن نعمت به‌جهت شکرنکردن را به‌صورت شعر چنین سروده است:{{شعر۲|به داغ دوری اگر مبتلا شدیم، سزاست|چو روز وصل نگفتیم شکر نعمت خویش<ref>امیر شاهی، «[https://ganjoor.net/shahi/divan/ghazal/sh109 دیوان اشعار، غزلیات، شمارهٔ ۱۰۹]»، سایت گنجور</ref>}} | شاعری از بین رفتن نعمت به‌جهت شکرنکردن را به‌صورت شعر چنین سروده است:{{شعر۲|به داغ دوری اگر مبتلا شدیم، سزاست|چو روز وصل نگفتیم شکر نعمت خویش<ref>امیر شاهی، «[https://ganjoor.net/shahi/divan/ghazal/sh109 دیوان اشعار، غزلیات، شمارهٔ ۱۰۹]»، سایت گنجور</ref>}} | ||
[[سید علی حسینی خامنه‌ای|سید علی خامنه‌ای]] ضمن تعریف سنّت الهی به قانون و بیان این که هر قانون موضوع و حکم و نتیجه‌ای دارد. این آیه را نیز در بردارنده دو سنت از سنت‌های الهی برشمرده و بر این باور است که اگر شکر نعمت شد نتیجه‌اش «لَاَزیدَنَّکُم» است و اگر کفران نعمت شد و از نعمت استفاده نشد یا بد استفاده شد و از آن سوء استفاده شد اِنَّ عَذابی لَشَدِید؛ بر آن مترتّب خواهد. <ref>https://farsi.khamenei.ir/newspart-index?sid=14&npt=7&aya=7 ۱۴۰۱/۰۴/۰۷ | |||
بیانات در دیدار رئیس و مسئولان قوه قضائیه</ref> | بیانات در دیدار رئیس و مسئولان قوه قضائیه</ref> | ||