آیه ۷ سوره ابراهیم: تفاوت میان نسخهها
←کفر نعمت و عذاب
Khoshnoudi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
==کفر نعمت و عذاب== | ==کفر نعمت و عذاب== | ||
[[تفسیر قرآن|مفسران]] به این نکته توجه دادهاند که در آیه ۷ سوره ابراهیم به صراحت میگوید نعمت را در صورت شکر افزایش میدهد اما در مورد [[کفران نعمت]] نمیگوید مجازات میکنم بلکه تنها میگوید عذاب من شدید است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۰، ص۲۷۵.</ref> | [[تفسیر قرآن|مفسران]] به این نکته توجه دادهاند که در آیه ۷ سوره ابراهیم به صراحت میگوید نعمت را در صورت شکر افزایش میدهد اما در مورد [[کفران نعمت]] نمیگوید مجازات میکنم بلکه تنها میگوید عذاب من شدید است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۰، ص۲۷۵.</ref>[[ملاصدرا]] علت این تفاوت در تعبیر و بکار نبردن «لاعذبنّكم» در برابر «لأزيدنّكم» را شیوه کریمانه خداوند و مراعات ادب در خطاب و استفاده از تعبیر نیکو و خوشایند دانسته است. <ref>صدرالدین شیرازی، تفسیر القرآن الکریم، ۱۳۶۶ش، ج۱، ص۱۴۴.</ref> | ||
مقصود از کفر را بهجهت قرار گرفتن تعبیر (لَئِنْ کَفَرْتُمْ) در مقابل کلمه (لَئِنْ شَکَرْتُمْ)، کفران نعمت دانستهاند و نه کفر معمولی.<ref>نجفی خمینی، تفسیر آسان، ۱۳۹۸ق، ج۸، ص۳۲۲.</ref> کفران نعمت میتواند با شکر نکردن<ref>حسینی شیرازی، تبیین القرآن، ۱۴۲۳ق، ص۲۶۸.</ref> درست استفاده نکردن و یا در راه معصیت استفاده کردن تحقق یابد.<ref>قرشی، تفسیر أحسن الحدیث، ۱۳۷۷ش، ج۵، ص۲۸۰.</ref> سزای کفر نعمت را در گرفتن یا کم شدن نعمت دانستهاند.<ref>صادقی تهرانی، البلاغ فی تفسیر القرآن بالقرآن، ۱۴۱۹ق، ص۲۵۶.</ref> پس از [[مرگ]] سزای کفر نعمت بیشتر خواهد بود.<ref>صادقی تهرانی، البلاغ فی تفسیر القرآن بالقرآن، ۱۴۱۹ق، ص۲۵۶.</ref> | مقصود از کفر را بهجهت قرار گرفتن تعبیر (لَئِنْ کَفَرْتُمْ) در مقابل کلمه (لَئِنْ شَکَرْتُمْ)، کفران نعمت دانستهاند و نه کفر معمولی.<ref>نجفی خمینی، تفسیر آسان، ۱۳۹۸ق، ج۸، ص۳۲۲.</ref> کفران نعمت میتواند با شکر نکردن<ref>حسینی شیرازی، تبیین القرآن، ۱۴۲۳ق، ص۲۶۸.</ref> درست استفاده نکردن و یا در راه معصیت استفاده کردن تحقق یابد.<ref>قرشی، تفسیر أحسن الحدیث، ۱۳۷۷ش، ج۵، ص۲۸۰.</ref> سزای کفر نعمت را در گرفتن یا کم شدن نعمت دانستهاند.<ref>صادقی تهرانی، البلاغ فی تفسیر القرآن بالقرآن، ۱۴۱۹ق، ص۲۵۶.</ref> پس از [[مرگ]] سزای کفر نعمت بیشتر خواهد بود.<ref>صادقی تهرانی، البلاغ فی تفسیر القرآن بالقرآن، ۱۴۱۹ق، ص۲۵۶.</ref> |