پرش به محتوا

امامیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۱۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳ نوامبر ۲۰۲۳
خط ۷۴: خط ۷۴:


به باور شیعیان دوازده‌امامی، امام دوازدهم، [[مهدی]]، زنده است و در [[غیبت کبرا]] به سر می‌برد و زمانی [[قیام امام زمان|قیام]] خواهد کرد و عدالت را در زمین برقرار خواهد ساخت.<ref>علامه طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۷۹ش، ص۲۳۰، ۲۳۱.</ref><br />
به باور شیعیان دوازده‌امامی، امام دوازدهم، [[مهدی]]، زنده است و در [[غیبت کبرا]] به سر می‌برد و زمانی [[قیام امام زمان|قیام]] خواهد کرد و عدالت را در زمین برقرار خواهد ساخت.<ref>علامه طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۷۹ش، ص۲۳۰، ۲۳۱.</ref><br />
[[عدل]] مانند امامت از [[اصول مذهب شیعه]] است و شیعیان را نیز مانند [[معتزله]] به جهت اعتقاد به آن، [[عدلیه]] می‌گویند. طبق آموزه عدل، خداوند فیض و رحمت و همچنین بلا و نعمت خود را بر اساس استحقاق‌های ذاتی و قبلی می‌دهد.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۹۶.</ref> [[رجعت]] و [[بداء|بَداء]] از باورهای مخصوص شیعه امامیه است.<ref>ربانی گلپایگانی، درآمدی به شیعه‌شناسی، ۱۳۹۲ش، ص۲۷۳؛ علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۰۶.</ref> رجعت به این معنا است که پس از [[ظهور امام زمان|ظهور امام مهدی(ع)]]، برخی از مؤمنان و شیعیان و دشمنان [[اهل بیت(ع)]] که مرده‌اند، دوباره زنده خواهند شد و بدکاران به سزای اعمالشان خواهند رسید.<ref>ربانی گلپایگانی، درآمدی به شیعه‌شناسی، ۱۳۹۲ش، ص۲۷۳.</ref> طبق آموزه بداء خداوند گاه بنا بر مصالحی، امری را بر پیامبر و امام آشکار می‎کند؛ اما پس از آن، امری دیگر را جایگزین آن می‎کند.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۱، ص۳۸۱؛ شیخ مفید، تصحیح الاعتقاد، ۱۴۱۳ق، ص۶۵.</ref><br />
[[عدل]] مانند امامت از [[اصول مذهب شیعه]] است و شیعیان را نیز مانند [[معتزله]] به جهت اعتقاد به آن، [[عدلیه]] می‌گویند. طبق آموزه عدل، خداوند فیض و رحمت و همچنین بلا و نعمت خود را بر اساس استحقاق‌های ذاتی و قبلی می‌دهد.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۹۶.</ref> [[رجعت]] و [[بداء|بَداء]] از باورهای مخصوص شیعه امامیه است.<ref>ربانی گلپایگانی، درآمدی به شیعه‌شناسی، ۱۳۹۲ش، ص۲۷۳؛ علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۰۶.</ref> رجعت به این معنا است که پس از [[ظهور امام زمان|ظهور امام مهدی(ع)]]، برخی از مؤمنان و شیعیان و دشمنان [[اهل بیت(ع)]] که مرده‌اند، دوباره زنده خواهند شد و بدکاران به سزای اعمالشان خواهند رسید.<ref>ربانی گلپایگانی، درآمدی به شیعه‌شناسی، ۱۳۹۲ش، ص۲۷۳.</ref>هم‌چنین احاديث فراوانى از رجعت [[پیامبران|انبيا]]، اولياى خدا، بويژه [[امام علی علیه‌السلام|امام علی]]  و [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسين]] و اهل بيت عليهم السلام، هنگام ظهور امام مهدى (ع) سخن گفته‌اند. <ref>ری شهری، دانشنامه امام مهدى بر پايه قرآن، حديث و تاريخ، ۱۳۹۳ش، ج۸، ص۴۷.</ref> طبق آموزه بداء خداوند گاه بنا بر مصالحی، امری را بر پیامبر و امام آشکار می‎‌کند؛ اما پس از آن، امری دیگر را جایگزین آن می‌‎کند.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۱، ص۳۸۱؛ شیخ مفید، تصحیح الاعتقاد، ۱۴۱۳ق، ص۶۵.</ref><br />
کتاب‌های [[اوائل المقالات]]، [[تصحیح الاعتقاد]]، [[تجرید الاعتقاد]] و [[کشف المراد]]، از مهم‌ترین کتاب‌های کلامی شیعه امامی است.<ref>کاشفی، کلام شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۵۲.</ref> [[شیخ مفید]](۳۳۶یا۳۳۸-۴۱۳ق)، [[شیخ طوسی]](۳۸۵-۴۶۰ق)، [[خواجه نصیر الدین طوسی]](۵۹۷-۶۷۲ق) و [[علامه حلی]](۶۴۸-۷۲۶ق) از برجسته‌ترین متکلمان امامیه هستند.<ref>کاشفی، کلام شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۵۲.</ref>
کتاب‌های [[اوائل المقالات]]، [[تصحیح الاعتقاد]]، [[تجرید الاعتقاد]] و [[کشف المراد]]، از مهم‌ترین کتاب‌های کلامی شیعه امامی است.<ref>کاشفی، کلام شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۵۲.</ref> [[شیخ مفید]](۳۳۶یا۳۳۸-۴۱۳ق)، [[شیخ طوسی]](۳۸۵-۴۶۰ق)، [[خواجه نصیر الدین طوسی]](۵۹۷-۶۷۲ق) و [[علامه حلی]](۶۴۸-۷۲۶ق) از برجسته‌ترین متکلمان امامیه هستند.<ref>کاشفی، کلام شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۵۲.</ref>


۱۸٬۴۱۲

ویرایش